Job 5
1 Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
Voku do! ĉu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?
2 Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
Malsaĝulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitiĝemeco.
3 Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
Mi vidis malsaĝulon, kiu enradikiĝis, Kaj mi malbenis subite lian loĝejon.
4 Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin ĉe la pordego, Kaj neniu ilin savos.
5 Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
Lian rikoltaĵon formanĝos malsatulo, El inter la dornoj li ĝin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havaĵon.
6 Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
Ne el la polvo eliras malpiaĵo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.
7 Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
Sed homo naskiĝas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.
8 Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;
9 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
Al Tiu, kiu faras grandaĵojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindaĵojn, kiujn neniu povas kalkuli;
10 Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,
11 Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj leviĝu savite.
12 Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.
13 Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
Li kaptas la saĝulojn per ilia ruzaĵo; Kaj la decido de maliculoj fariĝas senvalora.
14 Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in den middag.
En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.
15 Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
Li savas kontraŭ glavo, Kontraŭ la buŝo kaj mano de potenculo Li savas malriĉulon.
16 Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian buŝon.
17 Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
Feliĉa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malŝatu;
18 Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
Ĉar Li vundas, sed ankaŭ bandaĝas; Li batas, sed Liaj manoj ankaŭ resanigas.
19 In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
En ses malfeliĉoj Li vin savos; En la sepa ne tuŝos vin la malbono.
20 In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.
21 Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
Kontraŭ la vipo de lango vi estos kaŝita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam ĝi venos.
22 Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;
23 Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
Ĉar kun la ŝtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.
24 En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian loĝejon, kaj nenio mankos.
25 Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.
26 Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.
27 Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.
Vidu, ni tion esploris, kaj tiel ĝi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.
