Job 5
1 Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
“Khue laeh nang aka doo om nim? U hlangcim taengah nim na mael ve.
2 Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
Aka ang te konoinah loh a ngawn tih hloih loh thatlainah a duek sak.
3 Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
Aka ang loh a yung a hlak ka hmuh vaengah a tolkhoeng buengrhuet ka tap.
4 Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
A ca rhoek te khangnah lamloh lakhla tih vongka ah a phop uh vaengah aka huul om pawh.
5 Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
A cangah te bungpong loh a caak pah tih hlinghang lamkah a loh dae a thadueng te tuihal loh a mam pah.
6 Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
Laipi lamloh boethae thoeng pawt tih diklai lamloh thakthaenah a poe bal moenih.
7 Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
Tedae hlang he thakthaenah khuiah a sak tih rhaek ca rhoek bangla ding hang.
8 Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
Tedae kai tah Pathen te ka toem vetih, Pathen taengah ni ka dumlai khaw ka hal eh.
9 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
A len la a saii vaengah khobaerhambae te, khenah lek pawh, tae lek pawh.
10 Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
Diklai hman ah khotlan a paek tih lohma li ah tui a hlah.
11 Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
Tlarhoel rhoek te hmuensang ah a khueh tih, kopang rhoek te khangnah khuila a hoeptlang.
12 Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
Aka thaai kah kopoek te a phae tih, a kut loh lungming cueihnah saii thai pawh.
13 Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
Aka cueih khaw amah kah rhaithinah neh a tuuk tih, hlang aka hnuei kah cilsuep he hma paitok.
14 Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in den middag.
Khothaih ah a hmuep neh hum uh tih khothun ah khoyin bangla a phatuem uh.
15 Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
Khodaeng te amih ka dongkah cunghang lamlong khaw tlungluen kut lamloh a khang.
16 Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
Te dongah tattloel ham ngaiuepnah om dae dumlai loh amah ka a buem.
17 Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
Pathen loh a toel hlanghing he a yoethen tih, Tlungthang kah thuituennah sit boeh.
18 Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
Amah loh a tloh sak dae a hma te a poi pah tih a kut dongah hoeih uh.
19 In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
Citcai parhuk lamloh nang n'huul vetih a parhih ah yoethae loh nang soah m'ben mahpawh.
20 In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
Nang te khokha vaengah dueknah lamloh, caemtloek vaengah cunghang kut lamloh n'lat ni.
21 Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
Olka dongkah rhuihet lamloh n'thuh vetih rhoelrhanah a pai vaengah na rhih mahpawh.
22 Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
Rhoelrhanah khui neh khokha rhamling khuiah na luem vetih, diklai mulhing te na rhih mahpawh.
23 Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
Na paipi te khohmuen lungto taengah om vetih, kohong mulhing loh nang taengah n'thuung ni.
24 En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
Na dap kah rhoepnah te na ming vetih, na tolkhoeng na soep vaengah na hmaai mahpawh.
25 Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
Na tiingan muep na ming vetih, na cadil cahma te khohmuen baelhing bangla om ni.
26 Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
A tue vaengkah canghlom a coi bangla, na hminkhah vaengah phuel te na paan ni.
27 Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.
He tah amah la n'khe uh tangloeng he ne. He he hnatun lamtah namah loh namah dongah ming,” a ti nah.
