< Job 5 >

1 Roep nu, zal er iemand zijn, die u antwoorde? En tot wien van de heiligen zult gij u keren?
Çağır görək sənə cavab verən varmı? Müqəddəslərin hansı birinə üz tutacaqsan?
2 Want den dwaze brengt de toornigheid om, en de ijver doodt den slechte.
Səfehi qəzəb öldürər, Nadanı həsəd məhv edər.
3 Ik heb gezien een dwaas wortelende; doch terstond vervloekte ik zijn woning.
Səfehin kök saldığını görərkən Dərhal yurduna lənət etmişəm.
4 Verre waren zijn zonen van heil; en zij werden verbrijzeld in de poort, en er was geen verlosser.
Övladları əmin-amanlıqdan uzaqdır, Məhkəmə qapılarında tapdalanır, Onlara havadar yoxdur.
5 Wiens oogst de hongerige verteerde, dien hij ook tot uit de doornen gehaald had; de struikrover slokte hun vermogen in.
Məhsullarını aclar yeyir, Tikanlar arasında olanlarını belə, yığırlar, Susayanlar sərvətini udmaq istəyir.
6 Want uit het stof komt het verdriet niet voort, en de moeite spruit niet uit de aarde;
Axı torpaqdan bəla gəlməz, Əzab yerdən bitməz.
7 Maar de mens wordt tot moeite geboren; gelijk de spranken der vurige kolen zich verheffen tot vliegen.
Sanki havaya atılan qığılcımdır, İnsan əzab çəkmək üçün doğulur.
8 Doch ik zou naar God zoeken, en tot God mijn aanspraak richten;
Mən olsaydım, Allaha üz tutardım, Müşkül işlərimi Ona tapşırardım.
9 Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; wonderen, die men niet tellen kan;
Çünki O, dərk etmədiyimiz böyük işləri görür, Saysız xariqələr göstərir.
10 Die den regen geeft op de aarde, en water zendt op de straten;
Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
11 Om de vernederden te stellen in het hoge; dat de rouwdragenden door heil verheven worden.
Alçaldılanları ucaldır, Yaslıları əmin-amanlığa çıxarır.
12 Hij maakt te niet de gedachten der arglistigen; dat hun handen niet een ding uitrichten.
Əlləri qurğu qurmağı öyrənməsin deyə Hiyləgərlərin fəndini pozur.
13 Hij vangt de wijzen in hun arglistigheid; dat de raad der verdraaiden gestort wordt.
Müdrikləri hiylə qurarkən yaxalayır, Fəndgirlərin oyununa son qoyur.
14 Des daags ontmoeten zij de duisternis, en gelijk des nachts tasten zij in den middag.
Gündüzləri qaranlığa dönür, Günorta onlara gecə kimi görünür, Onlar kor kimi əl sürtə-sürtə gəzir.
15 Maar Hij verlost den behoeftige van het zwaard, van hun mond, en van de hand des sterken.
Yoxsulları isə onların ağızlarındakı qılıncdan qurtarır, Zorakının əlindən alır.
16 Zo is voor den arme verwachting; en de boosheid stopt haar mond toe.
Kasıblar ümid tapır, Haqsızlıq ağzını yumur.
17 Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerp de kastijding des Almachtigen niet.
Allahın tərbiyə etdiyi insan nə bəxtiyardır! Sən Külli-İxtiyarın tərbiyəsinə xor baxma.
18 Want Hij doet smart aan, en Hij verbindt; Hij doorwondt, en Zijn handen helen.
Çünki O yaralayar, sonra isə sarıyar, Ağrı verər, əlləri ilə sağaldar.
19 In zes benauwdheden zal Hij u verlossen, en in de zevende zal u het kwaad niet aanroeren.
O, altı dəfə dara düşsən belə, qurtarar, Yeddinci dəfə sənə ziyan dəyməz.
20 In den honger zal Hij u verlossen van den dood, en in den oorlog van het geweld des zwaards.
O səni aclıqda məhv olmaqdan, Döyüşdəki qılıncdan qurtarar.
21 Tegen den gesel der tong zult gij verborgen wezen, en gij zult niet vrezen voor de verwoesting, als zij komt.
Kəskin dillərdən uzaq olarsan, Qırğın gələrkən qorxmazsan.
22 Tegen de verwoesting en tegen den honger zult gij lachen, en voor het gedierte der aarde zult gij niet vrezen.
Qırğına, aclığa gülərsən, Vəhşi heyvanlardan qorxmazsan.
23 Want met de stenen des velds zal uw verbond zijn, en het gedierte des velds zal met u bevredigd zijn.
Çünki çöldəki daşlarla belə, əhd kəsərsən, Vəhşi heyvanlarla belə, barışarsan.
24 En gij zult bevinden, dat uw tent in vrede is; en gij zult uw woning verzorgen, en zult niet feilen.
Çadırının salamat qalacağını bilərsən, Mülkünə baxanda heç bir əskiklik tapmazsan.
25 Ook zult gij bevinden, dat uw zaad menigvuldig wezen zal, en uw spruiten als het kruid der aarde.
Övladlarının necə artdığını görərsən, Nəslin ot kimi bitib qalxar.
26 Gij zult in ouderdom ten grave komen, gelijk de korenhoop te zijner tijd opgevoerd wordt.
Vaxtında yığılan taxıl dərzləri kimi Kama çatıb məzarına gedərsən.
27 Zie dit, wij hebben het doorzocht, het is alzo; hoor het, en bemerk gij het voor u.
Bax bunu araşdırmışıq, bu həqiqətdir, Onun üçün bunu dinlə və anla».

< Job 5 >