Job 42
1 Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide:
To naah Job mah Angraeng khaeah,
2 Ik weet, dat Gij alles vermoogt, en dat geen van Uw gedachten kan afgesneden worden.
hmuennawk boih na sak thaih, tito ka panoek; hmuen sak han nam sakhaih mi mah doeh pakaa thai ai, tito ka panoek.
3 Wie is hij, zegt Gij, die den raad verbergt zonder wetenschap? Zo heb ik dan verhaald, hetgeen ik niet verstond, dingen, die voor mij te wonderbaar waren, die ik niet wist.
Panoekhaih tawn ai ah ka thuih ih lok anghmasak kami loe mi aa? tiah lok nang dueng; kai loe ka panoek ai ih loknawk, ka panoek ai ih hmuennawk hoi paroeai dawnrai koi hmuennawk to ka thuih moeng boeh.
4 Hoor toch, en ik zal spreken; ik zal U vragen, en onderricht Gij mij.
Nang mah, Tahngai ah, lok kang thuih han; kang dueng ih lok to na pathim ah, tiah nang naa.
5 Met het gehoor des oors heb ik U gehoord; maar nu ziet U mijn oog.
Na thuih ih lok to ka naa mah thaih boeh, vaihi ka mik mah nang to hnuk boeh.
6 Daarom verfoei ik mij, en ik heb berouw in stof en as.
To pongah kaimah hoi kaimah hae panuet moe, dawnpakhuemhaih amtuengsak hanah, maiphu hoi vaipoep nuiah kang hnut boeh, tiah a naa.
7 Het geschiedde nu, nadat de HEERE die woorden tot Job gesproken had, dat de HEERE tot Elifaz, den Themaniet, zeide: Mijn toorn is ontstoken tegen u, en tegen uw twee vrienden, want gijlieden hebt niet recht van Mij gesproken, gelijk Mijn knecht Job.
Angraeng mah Job khaeah hae loknawk thuih pacoengah, Angraeng mah Teman acaeng Eliphaz khaeah, Nang hoi nam pui hnik nuiah palung ka phui; ka tamna Job mah thuih ih lok baktiah, loktang ah kaom kai kawng to na thui hoi ai.
8 Daarom neemt nu voor ulieden zeven varren en zeven rammen, en gaat henen tot Mijn knecht Job, en offert brandoffer voor ulieden, en laat Mijn knecht Job voor ulieden bidden; want zekerlijk, Ik zal zijn aangezicht aannemen, opdat Ik aan ulieden niet doe naar uw dwaasheid; want gijlieden hebt niet recht van Mij gesproken, gelijk Mijn knecht Job.
To pongah vaihi maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto lak pacoengah, ka tamna Job khaeah caeh oh loe, nangmacae hanah hmai angbawnhaih to sah oh; ka tamna Job mah nangcae han lawk na thui pae tih; anih lawkthuihaih to ka talawk pae han; toe ka tamna Job mah thuih ih lok baktiah, loktang ah kaom kai kawng to na thui hoi ai pongah, nam thu o haih atho to kang pathok han, tiah a naa.
9 Toen gingen Elifaz, de Themaniet, en Bildad, de Suhiet, en Zofar, de Naamathiet, henen, en deden, gelijk als de HEERE tot hen gesproken had; en de HEERE nam het aangezicht van Job aan.
To pongah, Teman acaeng Eliphaz, Shuh acaeng Bildad hoi Namaath acaeng Zophar cae loe caeh o moe, Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah a sak o; to naah Angraeng mah Job lawkthuihaih to tahngaih pae.
10 En de HEERE wendde de gevangenis van Job, toen hij gebeden had voor zijn vrienden; en de HEERE vermeerderde al hetgeen Job gehad had tot dubbel zoveel.
Job mah ampuinawk han lawkthuih pae pacoengah, Angraeng mah canghniah tawnh ih hmuen pongah alet hnetto kamtlai ah angraenghaih to paek let.
11 Ook kwamen tot hem al zijn broeders, en al zijn zusters, en allen, die hem te voren gekend hadden, en aten brood met hem in zijn huis, en beklaagden hem, en vertroostten hem over al het kwaad, dat de HEERE over hem gebracht had; en zij gaven hem een iegelijk een stuk gelds, een iegelijk ook een gouden voorhoofdsiersel.
To pacoengah angmah ih nawkamyanawk, a tanunawk, ampui kangzongnawk anih khaeah angzoh o moe, a im ah anih hoi nawnto buhcaakhaih to a sak o; Angraeng mah anih nuiah phaksak ih raihaih pongah nihcae mah anih to palungset o haih moe, pathloep o; nihcae boih mah sum kanglung phoisa hoi sui bantuek maeto anih hanah paqum pae o.
12 En de HEERE zegende Jobs laatste meer dan zijn eerste; want hij had veertien duizend schapen, en zes duizend kemelen, en duizend juk runderen, en duizend ezelinnen.
Hnukkhuem ah loe Angraeng mah Job hanah hmaloe ih pongah kamtlai ah tahamhoihaih to paek pongah, tuu sang hatlai palito, kaengkuu hrang sang tarukto, laikok atok thaih maitaw tae sangto hoi laa hrang sangto a tawnh.
13 Daartoe had hij zeven zonen en drie dochteren.
Anih mah capa sarihto hoi canu thumto sak let.
14 En hij noemde den naam der eerste Jemima, en den naam der tweede Kezia, en den naam der derde Keren-Happuch.
Canu kacoeh loe Jemima, hnetto haih loe Kezia, thumto haih loe Keren-Happuh, tiah ahmin phui.
15 En er werden zo schone vrouwen niet gevonden in het ganse land, als de dochteren van Job; en haar vader gaf haar erfdeel onder haar broederen.
Prae thung boih ah Job canu baktih kranghoih nongpata mi doeh om ai; nihcae ih ampa Job loe a canunawk hanah, nihcae ih thangqoi nongpanawk hoi kangvan ah qawk to pazet pae.
16 En Job leefde na dezen honderd en veertig jaren, dat hij zag zijn kinderen, en de kinderen zijner kinderen, tot in vier geslachten.
To pacoengah Job loe saning cumvai, quipalito hing; a caanawk hnuk pacoengah, a caanawk ih caa patoeng, adung pali karoek to hnuk vop.
17 En Job stierf, oud en der dagen zat.
Job loe saning akoep moe, mitong naah duek.
