Job 41
1 Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
Poți trage afară leviatanul cu un cârlig, sau limba lui cu o frânghie ce o lași jos?
2 Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
Poți pune un cârlig în nasul lui, sau să găurești falca lui cu o țeapă?
3 Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
Își va înmulți el multe cereri către tine, îți va vorbi blând?
4 Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
Va face el un legământ cu tine? Îl vei lua ca servitor pentru totdeauna?
5 Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters?
Te vei juca cu el precum cu o pasăre? Sau îl vei lega pentru servitoarele tale?
6 Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden?
Vor face însoțitorii un banchet din el? Îl vor împărți printre comercianți?
7 Zult gij zijn huis met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd?
Îi poți umple pielea cu țepușe de fier? Sau capul lui cu harpoane?
8 Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer.
Așază-ți mâna peste el, amintește-ți bătălia, nu fă mai mult.
9 Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden?
Iată, speranța referitoare la el este zadarnică, nu va fi cineva trântit doar la vederea lui?
10 Niemand is zo koen, dat hij hem opwekken zou; wie is dan hij, die zich voor Mijn aangezicht stellen zou?
Nimeni nu este așa de înverșunat încât să îndrăznească să îl stârnească; cine este atunci în stare să stea în picioare înaintea mea?
11 Wie heeft Mij voorgekomen, dat Ik hem zou vergelden? Wat onder den gansen hemel is, is het Mijne.
Cine m-a întâmpinat, ca să îi răsplătesc? Tot de sub întregul cer este al meu.
12 Ik zal zijn leden niet verzwijgen, noch het verhaal zijner sterkte, noch de bevalligheid zijner gestaltenis.
Nu îi voi ascunde părțile, nici puterea lui, nici frumusețea rânduirii lui.
13 Wie zou het opperste zijns kleeds ontdekken? Wie zou met zijn dubbelen breidel hem aankomen?
Cine poate descoperi fața veșmântului său, sau cine poate veni la el cu frâul său dublu?
14 Wie zou de deuren zijns aangezichts opendoen? Rondom zijn tanden is verschrikking.
Cine poate deschide ușile feței lui? Dinții lui sunt grozavi de jur împrejur.
15 Zeer uitnemend zijn zijn sterke schilden, elkeen gesloten als met een nauwdrukkend zegel.
Solzii îi sunt mândria, închiși împreună asemenea unui sigiliu strâns.
16 Het een is zo na aan het andere, dat de wind daar niet kan tussen komen.
Atât de aproape unul de celălalt, încât aerul nu poate intra printre ei.
17 Zij kleven aan elkander, zij vatten zich samen, dat zij zich niet scheiden.
Ei sunt alăturați, strâns unul de celălalt, se lipesc împreună, încât nu pot fi separați.
18 Elk een zijner niezingen doet een licht schijnen; en zijn ogen zijn als de oogleden des dageraads.
Prin strănuturile lui o lumină strălucește și ochii lui sunt asemenea pleoapelor dimineții.
19 Uit zijn mond gaan fakkelen, vurige vonken raken er uit.
Din gura lui ies lămpi arzătoare și scântei de foc sar afară.
20 Uit zijn neusgaten komt rook voort, als uit een ziedenden pot en ruimen ketel.
Din nările lui iese fum, ca dintr-o oală sau căldare ce fierbe.
21 Zijn adem zou kolen doen vlammen, en een vlam komt uit zijn mond voort.
Suflarea lui aprinde cărbuni și o flacără iese din gura lui.
22 In zijn hals herbergt de sterkte; voor hem springt zelfs de droefheid van vreugde op.
În gâtul lui rămâne tărie și întristarea se preface în bucurie înaintea lui.
23 De stukken van zijn vlees kleven samen; elkeen is vast in hem, het wordt niet bewogen.
Straturile cărnii sale sunt alipite împreună, ele sunt ferme în ele însele; nu pot fi mișcate.
24 Zijn hart is vast gelijk een steen; ja, vast gelijk een deel van den ondersten molensteen.
Inima lui este la fel de fermă ca o piatră; da, așa de tare ca o bucată din piatra de jos a morii.
25 Van zijn verheffen schromen de sterken; om zijner doorbrekingen wille ontzondigen zij zich.
Când se ridică, cei puternici se tem, ei se purifică din cauza distrugerii.
26 Raakt hem iemand met het zwaard, dat zal niet bestaan, spies, schicht noch pantsier.
Sabia celui ce îl lovește nu ține, nici sulița, nici lancea, nici tunica de zale.
27 Hij acht het ijzer voor stro, en het staal voor verrot hout.
El consideră fierul ca paiul și arama ca lemnul putred.
28 De pijl zal hem niet doen vlieden, de slingerstenen worden hem in stoppelen veranderd.
Săgeata nu îl pune pe fugă; pietrele de praștie sunt prefăcute de el în miriște.
29 De werpstenen worden van hem geacht als stoppelen, en hij belacht de drilling der lans.
Lăncile sunt socotite ca miriște, el râde la scuturarea suliței.
30 Onder hem zijn scherpe scherven; hij spreidt zich op het puntachtige, als op slijk.
Pietre ascuțite sunt sub el; el împrăștie lucruri ascuțite peste mlaștină.
31 Hij doet de diepte zieden gelijk een pot; hij stelt de zee als een apothekerskokerij.
El face adâncul să fiarbă ca o oală; el face marea asemenea unui vas de unsoare.
32 Achter zich verlicht hij het pad; men zou den afgrond voor grijzigheid houden.
El face după el să strălucească o cărare; cineva ar gândi că adâncul este cărunt.
33 Op de aarde is niets met hem te vergelijken, die gemaakt is om zonder schrik te wezen.
Pe pământ nu este nimic asemenea lui, făcut să nu aibă frică.
34 Hij aanziet alles, wat hoog is, hij is een koning over alle jonge hoogmoedige dieren.
El privește toate lucrurile înalte; este împărat peste toți copiii mândriei.
