Job 40
1 En de HEERE antwoordde Job, en zeide:
A tak odpovídaje Hospodin Jobovi, řekl:
2 Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop.
Zdali hádající se s Všemohoucím obviní jej? Kdo chce viniti Boha, nechť odpoví na to.
3 Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide:
Tehdy odpověděl Job Hospodinu a řekl:
4 Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond.
Aj, chaternýť jsem, což bych odpovídal tobě? Ruku svou kladu na ústa svá.
5 Eenmaal heb ik gesproken, maar zal niet antwoorden; of tweemaal, maar zal niet voortvaren.
Jednou jsem mluvil, ale nebudu již odmlouvati, nýbrž i podruhé, ale nebudu více přidávati.
6 En de HEERE antwoordde Job uit een onweder, en zeide:
Ještě odpovídaje Hospodin z vichru Jobovi, i řekl:
7 Gord nu als een man uw lenden; Ik zal u vragen, en onderricht Mij.
Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.
8 Zult gij ook Mijn oordeel te niet maken? Zult Gij Mij verdoemen, opdat gij rechtvaardig zijt?
Zdaliž pak i soud můj zrušiti chceš? Což mne odsoudíš, jen abys se sám ospravedlnil?
9 Hebt gij een arm gelijk God? En kunt gij, gelijk Hij, met de stem donderen?
Èili máš rámě jako Bůh silný, a hlasem jako on hřímáš?
10 Versier u nu met voortreffelijkheid en hoogheid, en bekleed u met majesteit en heerlijkheid!
Ozdobiž se nyní vyvýšeností a důstojností, v slávu a okrasu oblec se.
11 Strooi de verbolgenheden uws toorns uit, en zie allen hoogmoedige, en verneder hem!
Rozprostři prchlivost hněvu svého, a pohleď na všelikého pyšného, a sniž ho.
12 Zie allen hoogmoedige, en breng hem ten onder; en verpletter de goddelozen in hun plaats!
Pohleď, pravím, na všelikého pyšného, a sehni jej, anobrž setři bezbožné na místě jejich.
13 Verberg hen te zamen in het stof; verbind hun aangezichten in het verborgen!
Skrej je v prachu spolu, tvář jejich zavěž v skrytě.
14 Dan zal Ik ook u loven, omdat uw rechterhand u zal verlost hebben.
A tak i já budu tě oslavovati, že tě zachovává pravice tvá.
15 Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund.
Aj, hle slon, jejž jsem jako i tebe učinil, trávu jí jako vůl.
16 Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks.
Aj, hle moc jeho v bedrách jeho, a síla jeho v pupku břicha jeho.
17 Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten.
Jak chce, ohání ocasem svým, ačkoli jest jako cedr; žily lůna jeho jako ratolesti jsou spletené.
18 Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.
Kosti jeho jako trouby měděné, hnátové jeho jako sochor železný.
19 Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht.
Onť jest přední z účinků Boha silného, učinitel jeho sám na něj doložiti může meč svůj.
20 Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar.
Hory zajisté přinášejí mu pastvu, a všecka zvěř polní hrá tam.
21 Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.
V stínu léhá, v soukromí mezi třtím a bahnem.
22 De schaduwachtige bomen bedekken hem, elkeen met zijn schaduw; de beekwilgen omringen hem.
Dříví stín dávající stínem svým jej přikrývá, a vrbí potoční obkličuje jej.
23 Zie, hij doet de rivier geweld aan, en verhaast zich niet; hij vertrouwt, dat hij de Jordaan in zijn mond zou kunnen intrekken.
Aj, zadržuje řeku tak, že nemůže pospíchati; tuší sobě, že požře Jordán v ústa svá.
24 Zou men hem voor zijn ogen kunnen vangen? Zou men hem met strikken den neus doorboren kunnen?
Zdaž kdo před očima jeho polapí jej, aneb provazy protáhne chřípě jeho?
