Job 39
1 Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 Zijn van u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
