< Job 34 >

1 Verder antwoordde Elihu, en zeide:
Nadalje je Elihú odgovoril in rekel:
2 Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.
»Poslušajte moje besede, oh vi modri možje. Pazljivo mi prisluhnite vi, ki imate spoznanje.
3 Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.
Kajti uho preizkuša besede, kakor usta okušajo hrano.
4 Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.
Izberimo si sodbo. Naj med seboj spoznamo, kaj je dobro.
5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.
Kajti Job je rekel: ›Jaz sem pravičen in Bog je odvzel mojo sodbo.
6 Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.
Mar naj bi lagal zoper svojo pravico? Moja rana je nezaceljiva, brez prestopka.‹
7 Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;
Kateri človek je podoben Jobu, ki norčevanje pije kakor vodo?
8 En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.
Ki gre v družbo z delavci krivičnosti in hodi z zlobneži?
9 Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.
Kajti rekel je: ›Nič ne koristi človeku, da bi se razveseljeval z Bogom.‹
10 Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!
Zato mi prisluhnite vi, možje razumevanja. Daleč naj bo od Boga, da bi počel zlobnost in od Vsemogočnega, da bi zagrešil krivičnost.
11 Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.
Kajti delo človeka bo povrnil k sebi in vsakemu človeku povzroči, da najde glede na njegove poti.
12 Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.
Da, Bog zagotovo ne bo počel zlobno niti Vsemogočni ne bo izkrivil sodbe.
13 Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?
Kdo mu je dal zadolžitev nad zemljo? Ali kdo je postavil celoten zemeljski [krog]?
14 Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;
Če svoje srce naravna na človeka, če k sebi zbere njegovega duha in njegov dih,
15 Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.
bo vse meso skupaj umrlo in človek se bo ponovno vrnil v prah.
16 Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.
Če imaš sedaj razumevanje, poslušaj to, prisluhni glasu mojih besed.
17 Zou Hij ook, Die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?
Mar bo torej vladal tisti, ki sovraži pravico? Boš obsodil tistega, ki je najbolj pravičen?
18 Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!
Mar je primerno kralju reči: › Ti si zloben?‹ In princem: › Vi ste brezbožni?‹
19 Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.
Kako veliko manj tistemu, ki ne sprejema oseb od princev niti se ne ozira na bogatega bolj kakor na ubogega? Kajti vsi ti so delo njegovih rok.
20 In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.
V trenutku bodo umrli in ljudstvo bo zaskrbljeno ob polnoči in preminilo. Mogočen bo odvzet brez roke.
21 Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.
Kajti njegove oči so na človekovih poteh in vidi vsa njegova ravnanja.
22 Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.
Ni teme niti smrtne sence, kjer bi se lahko skrili delavci krivičnosti.
23 Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.
Kajti na človeka ne bo položil več kakor pravico, da bi ta vstopil na sodbo z Bogom.
24 Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.
Na koščke bo razbil mogočne može brez števila in druge postavil namesto njih.
25 Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.
Torej pozna njihova dela in jih prevrača v noči, tako da so uničena.
26 Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;
Udarja jih kakor zlobneže v odprtem pogledu drugih,
27 Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;
ker so se obrnili proč od njega in niso hoteli preudariti nobene izmed njegovih poti,
28 Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.
tako da so vpitju ubogega povzročili, da pride k njemu in on sliši vpitje prizadetega.
29 Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?
Ko daje spokojnost, kdo potem lahko dela težavo? In ko skrije svoj obraz, kdo ga potem lahko gleda? Bodisi je to storjeno zoper narod ali samo zoper človeka,
30 Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.
da hinavec ne kraljuje, da ne bi bilo ljudstvo ujeto v zanko.
31 Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.
Zagotovo je primerno, da bi bilo Bogu rečeno: ›Nosil sem kaznovanje, ne bom več napačno počel.
32 Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.
Tega, česar ne vidim, me uči. Če sem storil krivičnost, je ne bom več počel.
33 Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.
Mar bo to glede na tvoj um? On bo to poplačal, bodisi ali odkloniš ali izbereš, in ne jaz. Zato govori, kar veš.
34 De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen:
Naj mi možje razumevanja povedo in naj mi moder mož prisluhne.‹
35 Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.
Job je govoril brez spoznanja in njegove besede so bile brez modrosti.
36 Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.
Moja želja je, da bi bil Job lahko preizkušen do konca zaradi svojih odgovorov zlobnežem.
37 Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.
Kajti svojemu grehu dodaja upor, s svojimi rokami ploska med nami in svoje besede pomnožuje zoper Boga.«

< Job 34 >