Job 34

1 Verder antwoordde Elihu, en zeide:

Elihu hob dann wieder an und sagte:

2 Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

»Vernehmt, ihr Weisen, meine Worte und, ihr Einsichtigen, schenkt mir Gehör!

3 Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

denn das Ohr prüft die Worte, wie der Gaumen die Speisen kostet.

4 Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

Wir wollen doch prüfend das Recht finden, wollen gemeinsam erforschen, was gut ist.

5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

Denn Hiob hat behauptet: ›Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht vorenthalten;

6 Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

trotz meines Rechtes soll ich ein Lügner sein! Tödlich steckt sein Pfeil in mir, ohne daß ich mich verschuldet habe!‹«

7 Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

»Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerrede trinkt wie Wasser

8 En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

und in Gemeinschaft mit Übeltätern getreten ist und mit Frevlern Umgang pflegt?

9 Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

Denn er hat behauptet: ›Der Mensch hat keinen Nutzen davon, daß er mit Gott die Freundschaft aufrecht hält.‹

10 Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

Darum hört mich an, ihr einsichtsvollen Männer! Fern bleibe der Vorwurf von Gott, daß er Frevel verübe, und vom Allmächtigen, daß er Unrecht tue!

11 Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

Nein, was der Mensch tut, das vergilt er ihm und läßt es jedem nach seinem Lebenswandel ergehen.

12 Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

Ja wahrlich, Gott handelt nicht frevelhaft, und der Allmächtige beugt das Recht nicht.

13 Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

Wer hat die Erde seiner Obhut anvertraut und wer den ganzen Erdkreis hergestellt?

14 Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

Wenn er nur an sich selbst dächte, seinen Geist und seinen Odem in sich zurückzöge,

15 Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

so müßte alles Fleisch insgesamt verscheiden und der Mensch wieder zu Staub werden.

16 Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

Wenn du also verständig bist, so höre dies und gib wohl acht, wie meine Worte lauten!

17 Zou Hij ook, Die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

Kann auch, wer das Recht haßt, ein Gemeinwesen leiten? Oder willst du den Allgerechten verdammen,

18 Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

ihn, der zum Könige sagt: ›Du Nichtswürdiger!‹ und zu den Hochgestellten: ›Du Bösewicht!‹,

19 Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

ihn, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Vornehmen nicht vor dem Geringen bevorzugt, weil sie ja alle das Werk seiner Hände sind.

20 In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

In einem Augenblick sterben sie, und mitten in der Nacht wird ein Volk erschüttert und muß dahinfahren, und Machthaber beseitigt er, ohne die Hand zu rühren.

21 Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

Denn seine Augen sind auf die Wege eines jeden Menschen gerichtet, und er sieht alle seine Schritte:

22 Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

da gibt es kein Dunkel und keine noch so dichte Finsternis, daß die Frevler sich darin verbergen könnten.

23 Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

Denn er braucht einen Menschen nicht erst lange zu beobachten, damit er vor Gott zum Gericht erscheine:

24 Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

nein, er zerschmettert Gewalthaber ohne Untersuchung und läßt andere an ihre Stelle treten.

25 Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

Somit kennt er ihre Taten wohl und stürzt sie über Nacht, so daß sie zermalmt werden.

26 Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

Als Frevler, die sie sind, geißelt er sie vor aller Augen

27 Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

zur Strafe dafür, daß sie von ihm abgefallen sind und alle seine Wege unbeachtet gelassen haben,

28 Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

so daß sie den Hilferuf des Armen zu ihm hinaufdringen ließen und er den Notschrei der Bedrückten vernehmen mußte.

29 Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

Verhält er sich aber ruhig, wer darf ihn verdammen? Und verhüllt er sein Angesicht, wer kann ihn schauen? So waltet er sowohl über Völkern als auch über einzelnen Menschen gleicherweise,

30 Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

damit nicht ruchlose Menschen die Herrschaft führen, Leute, welche Fallstricke für das Volk sein würden.«

31 Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

»Denn soll etwa Gott zu dir sagen: ›Ich habe mich geirrt; will (aber) nicht wieder verkehrt handeln?

32 Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

Über das, was ich nicht sehe, belehre du mich; wenn ich unrecht gehandelt habe, will ich es nicht wieder tun.‹

33 Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

Soll er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du unzufrieden bist, und sagen: ›Du hast das Bessere zu bestimmen, nicht ich; was du also weißt, das sprich aus!‹?

34 De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen:

Verständige Leute werden mir zugestehen und jeder weise Mann, der mir zuhört:

35 Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

›Hiob redet ohne Einsicht, und seine Worte sind nicht wohlbedacht.‹

36 Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

O daß doch Hiob fort und fort geprüft würde wegen seiner Widerreden nach Art der Frevler!

37 Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.

Denn zu seiner Verfehlung fügt er noch den Abfall (von Gott) hinzu: er höhnt laut in unserer Mitte und macht viel Redens gegen Gott.«