Job 34

1 Verder antwoordde Elihu, en zeide:

Und Elihu antwortete und sprach:

2 Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.

Höret, ihr Weisen, meine Rede, und ihr Verständigen, merket auf mich!

3 Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.

Denn das Ohr prüfet die Rede, und der Mund schmecket die Speise.

4 Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.

Laßt uns ein Urteil erwählen, daß wir erkennen unter uns, was gut sei.

5 Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.

Denn Hiob hat gesagt: Ich bin gerecht, und Gott weigert mir mein Recht.

6 Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.

Ich muß lügen, ob ich wohl recht habe, und bin gequälet von meinen Pfeilen, ob ich wohl nichts verschuldet habe.

7 Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;

Wer ist ein solcher wie Hiob, der da Spötterei trinket wie Wasser

8 En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.

und auf dem Wege gehet mit den Übeltätern und wandelt mit den gottlosen Leuten?

9 Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.

Denn er hat gesagt: Wenn jemand schon fromm ist, so gilt er doch nichts bei Gott.

10 Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!

Darum höret mir zu, ihr weisen Leute: Es sei ferne, daß Gott sollte gottlos sein und der Allmächtige ungerecht,

11 Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.

sondern er vergilt dem Menschen, danach er verdienet hat, und trifft einen jeglichen nach seinem Tun.

12 Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.

Ohne Zweifel, Gott verdammet niemand mit Unrecht, und der Allmächtige beuget das Recht nicht.

13 Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?

Wer hat, das auf Erden ist, verordnet, und wer hat den ganzen Erdboden gesetzt?

14 Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

So er sich's würde unterwinden, so würde er aller Geist und Odem zu sich sammeln.

15 Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.

Alles Fleisch würde miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Asche werden.

16 Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.

Hast du nun Verstand, so höre das und merke auf die Stimme meiner Rede.

17 Zou Hij ook, Die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?

Sollte einer darum das Recht zwingen, daß er's hasset? Und daß du stolz bist, solltest du darum den Gerechten verdammen?

18 Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!

Sollt einer zum Könige sagen: Du loser Mann! und zu den Fürsten: Ihr Gottlosen!?

19 Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.

Der doch nicht ansiehet die Person der Fürsten und kennet den HERRLIchen nicht mehr denn den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

20 In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.

Plötzlich müssen die Leute sterben und zu Mitternacht erschrecken und vergehen; die Mächtigen werden kraftlos weggenommen.

21 Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.

Denn seine Augen sehen auf eines jeglichen Wege, und er schaut alle ihre Gänge.

22 Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.

Es ist kein Finsternis noch Dunkel, daß sich da möchten verbergen die Übeltäter.

23 Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.

Denn es wird niemand gestattet, daß er mit Gott rechte.

24 Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.

Er bringet der Stolzen viel um, die nicht zu zählen sind, und stellet andere an ihre Statt,

25 Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.

darum daß er kennet ihre Werke und kehret sie um des Nachts, daß sie zerschlagen werden.

26 Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;

Er wirft die Gottlosen über einen Haufen, da man's gerne siehet,

27 Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;

darum daß sie von ihm weggewichen sind und verstunden seiner Wege keinen,

28 Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.

daß das Schreien der Armen mußte vor ihn kommen, und er das Schreien der Elenden hörete.

29 Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?

Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? und wenn er das Antlitz verbirget, wer will ihn schauen unter den Völkern und Leuten?

30 Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.

Und läßt über sie regieren einen Heuchler, das Volk zu drängen.

31 Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.

Ich muß für Gott reden und kann's nicht lassen.

32 Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.

Hab ich's nicht getroffen, so lehre du mich's besser; hab ich unrecht gehandelt, ich will's nicht mehr tun.

33 Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.

Man wartet der Antwort von dir, denn du verwirfst alles; und du hast's angefangen und nicht ich. Weißest du nun was, so sage an!

34 De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen:

Weise Leute lasse ich mir sagen, und ein weiser Mann gehorchet mir.

35 Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.

Aber Hiob redete mit Unverstand, und seine Worte sind nicht klug.

36 Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.

Mein Vater! laß Hiob versucht werden bis ans Ende, darum daß er sich zu unrechten Leuten kehret.

37 Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.

Er hat über seine Sünde dazu noch gelästert; darum laß Ihn zwischen uns geschlagen werden und danach viel wider Gott plaudern.