Job 32
1 Toen hielden de drie mannen op van Job te antwoorden, dewijl hij in zijn ogen rechtvaardig was.
Då vände de tre män åter att svara Job; efter han höll sig rättfärdigan.
2 Zo ontstak de toorn van Elihu, den zoon van Baracheel, den Buziet, van het geslacht van Ram; tegen Job werd zijn toorn ontstoken, omdat hij zijn ziel meer rechtvaardigde dan God.
Men Elihu, Baracheels son, af Bus af Kams slägte, vardt vreder uppå Job, att han höll sina själ rättfärdigare än Gud.
3 Zijn toorn ontstak ook tegen zijn drie vrienden, omdat zij, geen antwoord vindende, nochtans Job verdoemden.
Ock vardt han vred uppå de tre hans vänner, att de intet svar funno, och dock fördömde Job.
4 Doch Elihu had gewacht op Job in het spreken, omdat zij ouder van dagen waren dan hij.
Ty Elihu hade bidt, så länge de hade talat med Job, efter de voro äldre än han.
5 Als dan Elihu zag, dat er geen antwoord was in den mond van die drie mannen, ontstak zijn toorn.
Derföre, då, han såg, att intet svar var i de tre mäns mun, vardt han vred.
6 Hierom antwoordde Elihu, de zoon van Baracheel, den Buziet, en zeide: Ik ben minder van dagen, maar gijlieden zijt stokouden; daarom heb ik geschroomd en gevreesd, ulieden mijn gevoelen te vertonen.
Och så svarade Elihu, Baracheels son, af Bus, och sade: Jag är ung, och I ären gamle, derföre hafver jag skytt, och fruktat bevisa min konst på eder.
7 Ik zeide: Laat de dagen spreken, en de veelheid der jaren wijsheid te kennen geven.
Jag tänkte: Låt åren tala, och åldren bevisa vishet.
8 Zekerlijk de geest, die in den mens is, en de inblazing des Almachtigen, maakt henlieden verstandig.
Men anden är i menniskone, och dens Allsmägtigas Ande gör henne förståndiga.
9 De groten zijn niet wijs, en de ouden verstaan het recht niet.
Mästarena äro icke de visaste, och de gamle förstå icke hvad rätt är.
10 Daarom zeg ik: Hoor naar mij; ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Derföre vill jag ock tala; hör härtill, jag vill ock bevisa mina konst.
11 Ziet, ik heb gewacht op ulieder woorden; ik heb het oor gewend tot ulieder aanmerkingen, totdat gij redenen uitgezocht hadt.
Si, jag hafver bidt, medan I talat hafven; jag hafver gifvit akt på edart förstånd, tilldess I hafven gjort en ända på edart tal.
12 Als ik nu acht op u gegeven heb, ziet, er is niemand, die Job overreedde, die uit ulieden zijn redenen beantwoordde;
Och jag hafver haft akt uppå eder, och si, ingen är ibland eder, som Job straffa, eller till hans ord svara kan.
13 Opdat gij niet zegt: Wij hebben de wijsheid gevonden; God heeft hem nedergestoten, geen mens.
I mågen tilläfventyrs säga: Vi hafve drabbat på vishetena, att Gud hafver bortkastat honom, och ingen annar.
14 Nu heeft hij tegen mij geen woorden gericht, en met ulieder woorden zal ik hem niet beantwoorden.
Det talet gör mig icke fyllest; jag vill intet svara honom, efter som I taladen.
15 Zij zijn ontzet, zij antwoorden niet meer; zij hebben de woorden van zich verzet.
Ack! de uppgifvas, och kunna intet mer svara; de kunna intet mer tala.
16 Ik heb dan gewacht, maar zij spreken niet; want zij staan stil; zij antwoorden niet meer.
Efter jag nu bidt hafver, och de kunna intet tala; förty de stå tyste, och svara intet mer;
17 Ik zal mijn deel ook antwoorden, ik zal mijn gevoelen ook vertonen.
Vill jag dock svara min part, och bevisa mina konst;
18 Want ik ben der woorden vol; de geest mijns buiks benauwt mij.
Ty jag är så full med ordom, att min ande ängslas i minom buk.
19 Ziet, mijn buik is als de wijn, die niet geopend is; gelijk nieuwe lederen zakken zou hij bersten.
Si, min buk är såsom must, dem tilltäppt är, hvilken ny fat sönderslår.
20 Ik zal spreken, opdat ik voor mij lucht krijge; ik zal mijn lippen openen, en zal antwoorden.
Jag måste tala, att jag må få andas; jag måste upplycka mina läppar och svara.
21 Och, dat ik niemands aangezicht aanneme, en tot den mens geen bijnamen gebruike!
Jag vill på ingens person se, och ingo mennisko till vilja tala;
22 Want ik weet geen bijnamen te gebruiken; in kort zou mijn Maker mij wegnemen.
Förty jag vet icke, om jag så gjorde, om min skapare innan en kort tid mig borttagandes vorde.
