Job 31

1 Ik heb een verbond gemaakt met mijn ogen; hoe zou ik dan acht gegeven hebben op een maagd?

Am făcut un legământ cu ochii mei; de ce atunci să mă gândesc la o tânără?

2 Want wat is het deel Gods van boven, of de erve des Almachtigen uit de hoogten?

Căci ce este partea de la Dumnezeu de sus și ce moștenire de la cel Atotputernic din înalt?

3 Is niet het verderf voor den verkeerde, ja, wat vreemds voor de werkers der ongerechtigheid?

Nu este nimicire pentru cel stricat? Și o pedeapsă neobișnuită lucrătorilor nelegiuirii?

4 Ziet Hij niet mijn wegen, en telt Hij niet al mijn treden?

Nu vede el căile mele și nu numără toți pașii mei?

5 Zo ik met ijdelheid omgegaan heb, en mijn voet gesneld heeft tot bedriegerij;

Dacă am umblat în deșertăciune, sau dacă piciorul meu s-a grăbit la înșelăciune,

6 Hij wege mij op, in een rechte weegschaal, en God zal mijn oprechtigheid weten.

Să fiu cântărit într-o balanță dreaptă, ca Dumnezeu să îmi cunoască integritatea.

7 Zo mijn gang uit den weg geweken is, en mijn hart mijn ogen nagevolgd is, en aan mijn handen iets aankleeft;

Dacă mi s-a abătut pasul de pe cale și inima mea mi-a urmat ochii și dacă vreo pată s-a lipit de mâinile mele,

8 Zo moet ik zaaien, maar een ander eten, en mijn spruiten moeten uitgeworteld worden!

Atunci să seamăn și să mănânce altul; da, să fie dezrădăcinați urmașii mei.

9 Zo mijn hart verlokt is geweest tot een vrouw, of ik aan mijns naasten deur geloerd heb;

Dacă inima mea a fost înșelată de vreo femeie, sau dacă am pândit la ușa aproapelui meu,

10 Zo moet mijn huisvrouw met een ander malen, en anderen zich over haar krommen!

Atunci să macine soția mea pentru altul și alții să se aplece peste ea.

11 Want dat is een schandelijke daad, en het is een misdaad bij de rechters.

Căci aceasta este o crimă odioasă; da, este o nelegiuire [c]e trebuie pedepsită de judecători.

12 Want dat is een vuur, hetwelk tot de verderving toe verteert, en al mijn inkomen uitgeworteld zou hebben.

Pentru că este un foc ce mistuie până la nimicire și care ar dezrădăcina tot venitul meu.

13 Zo ik versmaad heb het recht mijns knechts, of mijner dienstmaagd, als zij geschil hadden met mij;

Dacă am disprețuit cauza servitorului meu sau a servitoarei mele, când s-au certat cu mine;

14 (Want wat zou ik doen, als God opstond? En als Hij bezoeking deed, wat zou ik Hem antwoorden?

Ce voi face atunci când Dumnezeu se ridică? Și când cercetează, ce îi voi răspunde?

15 Heeft Hij niet, Die mij in den buik maakte, hem ook gemaakt en Een ons in de baarmoeder bereid?)

Cel care m-a făcut pe mine în pântece, nu l-a făcut și pe el? Și nu unul ne-a format în pântece?

16 Zo ik den armen hun begeerte onthouden heb, of de ogen der weduwe laten versmachten;

Dacă am împiedicat pe săraci de la dorința lor, sau am făcut ochii văduvei să se sfârșească;

17 En mijn bete alleen gegeten heb, zodat de wees daarvan niet gegeten heeft;

Sau am mâncat bucata mea singur și cel fără tată nu a mâncat din ea;

18 (Want van mijn jonkheid af is hij bij mij opgetogen, als bij een vader, en van mijner moeders buik af heb ik haar geleid; )

(Căci din tinerețea mea el a fost crescut cu mine, precum cu un tată; și am îndrumat-o din pântecele mamei mele);

19 Zo ik iemand heb zien omkomen, omdat hij zonder kleding was, en dat de nooddruftige geen deksel had;

Dacă am văzut pe cineva pierind din lipsă de haină, sau vreun sărac fără învelitoare,

20 Zo zijn lenden mij niet gezegend hebben, toen hij van de vellen mijner lammeren verwarmd werd;

Dacă coapsele lui nu m-au binecuvântat și dacă el nu a fost încălzit cu lâna oilor mele,

21 Zo ik mijn hand tegen den wees bewogen heb, omdat ik in de poort mijn hulp zag;

Dacă mi-am ridicat mâna împotriva celui fără tată, când am văzut ajutorul meu în poartă,

22 Mijn schouder valle van het schouderbeen, en mijn arm breke van zijn pijp af!

Să îmi cadă brațul din umărul meu și brațul să îmi fie frânt din os.

23 Want het verderf Gods was bij mij een schrik, en ik vermocht niet vanwege Zijn hoogheid.

Căci nimicirea de la Dumnezeu mi-a fost teroare și din cauza înălțimii lui nu am putut îndura.

24 Zo ik het goud tot mijn hoop gezet heb, of tot het fijn goud gezegd heb: Gij zijt mijn vertrouwen;

Dacă am făcut aurul speranța mea, sau am spus aurului pur: Tu ești încrederea mea;

25 Zo ik blijde ben geweest, omdat mijn vermogen groot was, en omdat mijn hand geweldig veel verkregen had;

Dacă m-am bucurat că bogăția mea era mare și că mâna mea a obținut mult,

26 Zo ik het licht aangezien heb, wanneer het scheen, of de maan heerlijk voortgaande;

Dacă am privit soarele când acesta strălucea, sau luna umblând în strălucire,

27 En mijn hart verlokt is geweest in het verborgen, dat mijn hand mijn mond gekust heeft;

Și inima mea a fost în ascuns ademenită, sau gura mea mi-a sărutat mâna,

28 Dat ware ook een misdaad bij den rechter; want ik zou den God van boven verzaakt hebben.

Și aceasta ar fi nelegiuire [ce trebuie] pedepsită de judecător; fiindcă aș fi negat pe Dumnezeu de sus.

29 Zo ik verblijd ben geweest in de verdrukking mijns haters, en mij opgewekt heb, als het kwaad hem vond;

Dacă m-am bucurat la nimicirea celui ce m-a urât, sau m-am înălțat când răul l-a găsit,

30 (Ook heb ik mijn gehemelte niet toegelaten te zondigen, mits door een vloek zijn ziel te begeren).

Nici nu am permis ca gura mea să păcătuiască prin a dori un blestem sufletului său.

31 Zo de lieden mijner tent niet hebben gezegd: Och, of wij van zijn vlees hadden, wij zouden niet verzadigd worden;

Dacă bărbații cortului meu nu au spus: O, de am fi avut din carnea lui, nu putem fi săturați!

32 De vreemdeling overnachtte niet op de straat; mijn deuren opende ik naar den weg;

Străinul nu a rămas noaptea în stradă, ci am deschis ușile mele călătorului.

33 Zo ik, gelijk Adam, mijn overtredingen bedekt heb, door eigenliefde mijn misdaad verbergende!

Dacă am acoperit fărădelegile mele precum Adam, prin ascunderea nelegiuirii mele în sânul meu;

34 Zeker, ik kon wel een grote menigte geweldiglijk onderdrukt hebben; maar de verachtste der huisgezinnen zou mij afgeschrikt hebben; zodat ik gewezen zou hebben, en ter deure niet uitgegaan zijn.

M-am temut de o mare mulțime, sau disprețul familiilor m-a îngrozit, încât să tac și să nu ies afară pe ușă?

35 Och, of ik een hadde, die mij hoorde! Zie, mijn oogmerk is, dat de Almachtige mij antwoorde, en dat mijn tegenpartij een boek schrijve.

O, de m-ar asculta cineva! Iată, dorința mea este ca cel Atotputernic să îmi răspundă și potrivnicul meu să fi scris o carte.

36 Zou ik het niet op mijn schouder dragen? Ik zou het op mij binden als een kroon.

Cu siguranță aș lua-o pe umărul meu și mi-aș lega-o ca pe o coroană.

37 Het getal mijner treden zou ik hem aanwijzen; als een vorst zou ik tot hem naderen.

I-aș spune numărul pașilor mei; ca un prinț m-aș apropia de el.

38 Zo mijn land tegen mij roept, en zijn voren te zamen wenen;

Dacă pământul meu strigă împotriva mea, sau dacă brazdele [lui] în același fel se plâng,

39 Zo ik zijn vermogen gegeten heb zonder geld, en de ziel zijner akkerlieden heb doen hijgen;

Dacă i-am mâncat roadele fără bani, sau am făcut pe proprietarii lui să își piardă viața,

40 Dat voor tarwe distelen voortkomen, en voor gerst stinkkruid! De woorden van Job hebben een einde.

Să crească ciulini în loc de grâu și neghine în loc de orz. Cuvintele lui Iov s-au terminat.