Job 3
1 Daarna opende Job zijn mond, en vervloekte zijn dag.
Sima na yango, Yobo afungolaki monoko na ye mpe alakelaki mokolo ya mbotama na ye mabe.
2 Want Job antwoordde en zeide:
Yobo alobaki:
3 De dag verga, waarin ik geboren ben, en de nacht, waarin men zeide: Een knechtje is ontvangen;
« Tika ete mokolo ya mbotama na ngai, mpe butu oyo elobaki: ‹ Mwana mobali moko abotami, › ekufa!
4 Diezelve dag zij duisternis; dat God naar hem niet vrage van boven; en dat geen glans over hem schijne;
Tika ete mokolo yango ebongwana molili! Tika ete, wuta na likolo, Nzambe akanisa yango lisusu te! Tika ete pole engengela yango lisusu te!
5 Dat de duisternis en des doods schaduw hem verontreinigen; dat wolken over hem wonen; dat hem verschrikken de zwarte dampen des dags!
Tika ete molili mpe elilingi ya kufa ezingela yango! Tika ete lipata ezipa yango, mpe molili ebangisa pole na yango!
6 Diezelve nacht, donkerheid neme hem in; dat hij zich niet verheuge onder de dagen des jaars; dat hij in het getal der maanden niet kome!
Tika ete molili makasi ekotela butu yango, ete batanga yango lisusu te kati na mikolo ya mibu to kati na mikolo ya basanza!
7 Ziet, diezelve nacht zij eenzaam; dat geen vrolijk gezang daarin kome;
Tika ete butu yango etikala ekomba, ete koganga moko te ya esengo eyokana na butu yango!
8 Dat hem vervloeken de vervloekers des dags, die bereid zijn hun rouw te verwekken;
Tika ete bato oyo balakelaka mikolo mabe, bato oyo balamusaka bilima minene ya mayi, balakela yango mabe!
9 Dat de sterren van zijn schemertijd verduisterd worden; hij wachte naar het licht, en het worde niet; en hij zie niet de oogleden des dageraads!
Tika ete minzoto ya tongo na yango ekoma molili, ezela na pamba tongo oyo ekotana mpe emona kongenga ya tongo te.
10 Omdat hij niet toegesloten heeft de deuren mijns buiks, noch verborgen de moeite van mijn ogen.
Pamba te ekangelaki ngai te bikuke ya libumu ya mama na ngai mpo na kobombela miso na ngai pasi ya boye!
11 Waarom ben ik niet gestorven van de baarmoeder af, en heb den geest gegeven, als ik uit den buik voortkwam?
Mpo na nini namikufelaki te kati na libumu ya mama na ngai? Mpo na nini nakataki motema te tango nabimaki na libumu ya mama na ngai?
12 Waarom zijn mij de knieen voorgekomen, en waartoe de borsten, opdat ik zuigen zou?
Mpo na nini mabolongo eyambaki ngai? Mpo na nini mama amelisaki ngai mabele?
13 Want nu zou ik nederliggen, en stil zijn; ik zou slapen, dan zou voor mij rust wezen;
Pamba te sik’oyo, nalingaki na ngai kolala na kimia, nalingaki na ngai kokufa mpe kopema
14 Met de koningen en raadsheren der aarde, die voor zich woeste plaatsen bebouwden;
elongo na bakonzi mpe bapesi toli ya mokili, oyo bamitongelaki malita na bango kasi lelo ebeba,
15 Of met de vorsten, die goud hadden, die hun huizen met zilver vervulden.
elongo na bakambi oyo bazalaki na wolo mpe batondisa palata kati na bandako na bango.
16 Of als een verborgene misdracht, zou ik niet zijn; als de kinderkens, die het licht niet gezien hebben.
Mpo na nini babombaki ngai te na se ya mabele lokola zemi oyo esopani to lokola mwana oyo atikala komona te pole ya mokolo?
17 Daar houden de bozen op van beroering, en daar rusten de vermoeiden van kracht;
Kuna, bato mabe batikaka konyokola bato, bato oyo balembi bazwaka bopemi,
18 Daar zijn de gebondenen te zamen in rust; zij horen de stem des drijvers niet.
bato ya boloko bazwaka kimia mpe bayokaka lisusu te mongongo ya mokengeli.
19 De kleine en de grote is daar; en de knecht vrij van zijn heer.
Ezala mobola to mozwi, bango mibale bazalaka kuna, mpe mowumbu akangolamaka na maboko ya nkolo na ye.
20 Waarom geeft Hij den ellendigen het licht, en het leven den bitterlijk bedroefden van gemoed?
Mpo na nini pole epesamelaka bato ya pasi? Mpo na nini bomoi epesamelaka moto oyo azali na pasi na motema?
21 Die verlangen naar den dood, maar hij is er niet; en graven daarnaar meer dan naar verborgene schatten;
Bazelaka kufa, kasi eyaka te; nzokande balukaka yango koleka bozwi oyo ebombama,
22 Die blijde zijn tot opspringens toe, en zich verheugen, als zij het graf vinden;
balingaki kotonda na esengo mpe kosepela soki bamoni kunda!
23 Aan den man, wiens weg verborgen is, en dien God overdekt heeft?
Mpo na nini bomoi epesamela moto oyo nzela na ye ebombama, moto oyo Nzambe azingela lokola lopango?
24 Want voor mijn brood komt mijn zuchting; en mijn brullingen worden uitgestort als water.
Pamba te kolela ekomi bilei na ngai, bileli na ngai ezali kosopana lokola mayi.
25 Want ik vreesde een vreze, en zij is mij aangekomen; en wat ik schroomde, is mij overkomen.
Makambo oyo nazalaki kobanga, yango nde ezali kokomela ngai; oyo nazalaki koyokela somo, yango nde ezali kosalemela ngai.
26 Ik was niet gerust; en was niet stil, en rustte niet; en de beroering is gekomen.
Nazangi kimia, motema na ngai ezali kokita te mpe nazangi bopemi; kasi minyoko na minyoko kaka nde nazali na yango. »
