Job 29
1 En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:
Yoube da bu amane sia: i,
2 Och, of ik ware, gelijk in de vorige maanden, gelijk in de dagen, toen God mij bewaarde!
Gode da musa: na esalusu noga: le ouligi. Na da bu agoane esalumu da defea galu.
3 Toen Hij Zijn lamp deed schijnen over mijn hoofd, en ik bij Zijn licht de duisternis doorwandelde;
Amo esoga, Gode da na mae fisili, ani ahoasu. Na da gasi ganodini ahoabeba: le, E da nama hadigi iasu.
4 Gelijk als ik was in de dagen mijner jonkheid, toen Gods verborgenheid over mijn tent was;
Amo esoga na da bagade gaguiwane ba: i. Gode da nama dogolegeiba: le, E da na diasu amola sosogo fi gaga: i.
5 Toen de Almachtige nog met mij was, en mijn jongens rondom mij;
Gode Bagadedafa da ani esalu. Amola na mano huluane hahawane nini dafulili lelefulu.
6 Toen ik mijn gangen wies in boter, en de rots bij mij oliebeken uitgoot;
Na bulamagau amola goudi, ilia da dodo maga: me bagade i. Amola na olife ifa ilia da igi galoase osobo da: iya noga: le heda: i.
7 Toen ik uitging naar de poort door de stad, toen ik mijn stoel op de straat liet bereiden.
Na moilai bai bagade asigilai dunu da sia: sa: imusa: gilisilaloba, na amola da ilima gilisi.
8 De jongens zagen mij, en verstaken zich, en de stokouden rezen op en stonden.
Ayeligi dunu da na ba: le, gasigasu. Amola da: i hamoi dunu da nama yosia: musa: , wa: legadosu.
9 De oversten hielden de woorden in, en leiden de hand op hun mond.
Dunu fi ouligisu dunu da naba: le sia: ouiya: su.
10 De stem der vorsten verstak zich, en hun tong kleefde aan hun gehemelte.
Mimogodafa dunu da ouiya: le esalebe ba: su.
11 Als een oor mij hoorde, zo hield het mij gelukzalig; als mij een oog zag, zo getuigde het van mij.
Dunu huluane da na hou ba: beba: le, o enoga amo hou nababeba: le, ilia da na hou amoma nodone sia: i.
12 Want ik bevrijdde den ellendige, die riep, en den wees, die geen helper had.
Hame gagui dunu da digini wele sia: beba: le, na da ili fidisu. Na da guluba: mano amo da fidisu dunu hamedafa gala, ili fidi.
13 De zegen desgenen, die verloren ging, kwam op mij; en het hart der weduwe deed ik vrolijk zingen.
Dunu amo da da: i dioi bagadedafa nabi, ilia da nama nodosu. Amola uda didalo gaga: iwane esaloma: ne, na fidisu.
14 Ik bekleedde mij met gerechtigheid, en zij bekleedde mij; mijn oordeel was als een mantel en vorstelijke hoed.
Na da eso huluane moloidafa hou fawane hamonanu.
15 Den blinden was ik tot ogen, en den kreupelen was ik tot voeten.
Na da fedege agoane, si dofoi dunu ilia si agoai galusu, amola emo gasuga: igi dunu ilia emo agoai galusu.
16 Ik was den nooddruftigen een vader; en het geschil, dat ik niet wist, dat onderzocht ik.
Na da hame gagui dunu ilia eda agoai galusu. Amola ga fi da bidi hamosu ba: loba, na da ilimagai galusu.
17 En ik verbrak de baktanden des verkeerden, en wierp den roof uit zijn tanden.
Na da nimi bagade dodona: gi dunu ilia gasa wadela: lesi. Amola dunu amo da iliba: le se nabi, amo gaga: i.
18 En ik zeide: Ik zal in mijn nest den geest geven, en ik zal de dagen vermenigvuldigen als het zand.
Na da ode bagohame esalumu, amola hahawane na diasuga bogomu dawa: i galu.
19 Mijn wortel was uitgebreid aan het water, en dauw vernachtte op mijn tak.
Na da ifa amo ea difi da eso huluane hano defele naha, amola ea amoda amola lubi da eso huluane oubi baeyaga nanegasa, amo defele ba: su.
20 Mijn heerlijkheid was nieuw bij mij, en mijn boog veranderde zich in mijn hand.
Dunu huluane da na houba: le, nodonanusu. Na gasa da hamedafa dafamu agoai ba: su.
21 Zij hoorden mij aan, en wachtten, en zwegen op mijn raad.
Na da fada: i sia: sea, eno dunu da ouiya: lewane nabasu. Ilia da na sia: dawa: iwane nabasu.
22 Na mijn woord spraken zij niet weder, en mijn rede drupte op hen.
Na da sia: dagoloba, ilia eno sia: mu hamedei ba: su. Na sia: da gibu ea dabe agoai ba: su.
23 Want zij wachtten naar mij, gelijk naar den regen, en sperden hun mond open, als naar den spaden regen.
Ifabi ouligisu dunu da woufo oubi gibu yosia: be, amo defele, dunu huluane da na sia: hahawane nabasu.
24 Lachte ik hun toe, zij geloofden het niet; en het licht mijns aangezichts deden zij niet nedervallen.
Ilia da dafawane hamoma: beyale dawa: su fisi dagoi galea, na da ilia dogo denesima: ne, ilima ohomogisu.
25 Verkoos ik hun weg, zo zat ik bovenaan, en woonde als een koning onder de benden, als een, die treurigen vertroost.
Na da ilima ouligisu hou hamone, ilegesu hamosu. Hina bagade da ea dadi gagui wa: i gegemusa: oule ahoabe defele, na da ili bisili oule ahoasu. Amola ilia da heawini da: i dione esalea, na da ilia dogo denesinisisu.
