Job 28
1 Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.
Арӂинтул аре о минэ де унде се скоате ши аурул аре ун лок де унде есте скос ка сэ фие курэцит.
2 Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.
Ферул се скоате дин пэмынт ши пятра се топеште ка сэ дя арама.
3 Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.
Омул пуне капэт ынтунерикулуй, черчетязэ, пынэ ын цинутуриле челе май адынчь, петреле аскунсе ын негура ши ын умбра морций.
4 Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.
Сапэ о фынтынэ департе де локуриле локуите; пичоареле ну-й май сунт де ажутор, стэ атырнат ши се клатинэ, департе де локуинцеле оменешть.
5 Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.
Пэмынтул, де унде есе пыня, есте рэсколит ынэунтрул луй ка де фок;
6 Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.
петреле луй купринд сафир ши ын ел се гэсеште пулбере де аур.
7 De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.
Пасэря де прадэ ну-й куноаште кэраря. Окюл вултурулуй н-а зэрит-о,
8 De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.
челе май труфаше добитоаче н-ау кэлкат пе еа ши леул н-а трекут ничодатэ пе еа.
9 Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.
Омул ышь пуне мына пе стынка де кремене ши рэстоарнэ мунций дин рэдэчинэ.
10 In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.
Сапэ шанцурь ын стынчь ши окюл луй привеште тот че есте де прец ын еле.
11 Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.
Опреште курӂеря апелор ши скоате ла луминэ че есте аскунс.
12 Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?
Дар ынцелепчуня унде се гэсеште? Унде есте локуинца причеперий?
13 De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.
Омул ну-й куноаште прецул, еа ну се гэсеште ын пэмынтул челор вий.
14 De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.
Адынкул зиче: ‘Ну есте ын мине’, ши маря зиче: ‘Ну есте ла мине.’
15 Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.
Еа ну се дэ ын скимбул аурулуй курат, ну се кумпэрэ кынтэринду-се ку арӂинт;
16 Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.
ну се кынтэреште пе аурул дин Офир, нич пе ониксул чел скумп, нич пе сафир.
17 Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.
Ну се поате асемэна ку аурул, нич ку диамантул, ну се поате скимба ку ун вас де аур алес.
18 De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.
Мэрӂянул ши кристалул ну сунт нимик пе лынгэ еа: ынцелепчуня прецуеште май мулт декыт мэргэритареле.
19 Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.
Топазул дин Етиопия ну есте ка еа ши аурул курат ну се кумпэнеште ку еа.
20 Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?
Де унде вине атунч ынцелепчуня? Унде есте локуинца причеперий?
21 Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.
Есте аскунсэ де окий тутурор челор вий, есте аскунсэ де пэсэриле черулуй.
22 Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.
Адынкул ши моартя зик: ‘Ной ам аузит ворбинду-се де еа.’
23 God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.
Думнезеу ый штие друмул, Ел ый куноаште локуинца.
24 Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.
Кэч Ел веде пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй, зэреште тотул суб черурь.
25 Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;
Кынд а рындуит греутатя вынтулуй ши кынд а хотэрыт мэсура апелор,
26 Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;
кынд а дат леӂь плоий ши кынд а ынсемнат друмул фулӂерулуй ши тунетулуй,
27 Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.
атунч а вэзут ынцелепчуня ши а арэтат-о, й-а пус темелииле ши а пус-о ла ынчеркаре.
28 Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.
Апой а зис омулуй: ‘Ятэ, фрика де Домнул, ачаста есте ынцелепчуня; депэртаря де рэу есте причепере.’”
