Job 28
1 Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.
Mert van az ezüstnek eredete és helye az aranynak, ahol olvasztják;
2 Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.
a vasat a porból veszik és rézzé öntik meg a követ.
3 Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.
Véget vetett a sötétségnek és végesvégig kutatja át a homálynak és vakhomálynak kövét.
4 Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.
Aknát tört távol a lakóktól; a kik elfelejtvék a lábtól, lebegtek, bolyongtak, távol a halandóktól.
5 Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.
A föld – belőle ered a kenyér, s alatta fel van dúlva, mint tűzzel.
6 Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.
Zafírnak helye az ő kövei, s aranyporai vannak.
7 De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.
Ösvény az, melyet nem ismer ragadozó madár s nem villant rá a sólyom szeme;
8 De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.
nem tiporták meg a büszke vadak, nem vonult el rajta oroszlán.
9 Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.
A kovára nyújtotta ki kezét, feldúlta tövükből a hegyeket.
10 In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.
A sziklákban csatornákat hasított s minden drágaságot meglátott a szeme.
11 Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.
Hogy ne könnyezzenek, elkötötte a vízereket s a rejtelmet napvilágra hozza.
12 Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?
De a bölcsesség honnan található és merre van az értelem helye?
13 De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.
Halandó nem ismeri a becsét a nem található az élők országában.
14 De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.
A mélység mondta: nincs bennem, s a tenger mondta: nincsen nálam.
15 Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.
Finom arany nem adható helyébe s árául nem mérhető le ezüst;
16 Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.
nem mérhető föl Ófir színaranyával, drága sóhammal és zafírral;
17 Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.
nem ér fel vele arany és üveg, se nem cserében érte aranyedény;
18 De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.
a korál és kristály nem is említhető, s a bölcsesség birtoka gyöngyöknél külőmb;
19 Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.
nem ér fel vele Kús topáza, tiszta színarannyal nem mérhető fel.
20 Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?
A bölcsesség tehát honnan jön, s merre van az értelem helye?
21 Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.
El van az rejtve minden élőnek szeme elől, s az ég madarai elől eltakarva.
22 Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.
Enyészet és halál mondták: füleinkkel hallottuk hírét.
23 God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.
Isten érti az útját és ő tudja helyét.
24 Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.
Mert ő a föld széléig tekint, a mi az egész ég alatt van, látja,
25 Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;
hogy a szélnek súlyát szabja, s a vizet mérték szerint határozza meg.
26 Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;
Midőn az esőnek törvényt szabott és tat a mennydörgő villámnak:
27 Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.
akkor látta őt, számba foglalta, megállapította, át is kutatta;
28 Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.
és mondta az embernek: lám, az Istenfélelem – az bölcsesség, s a rossztól távozni – értelem.
