Job 27
1 En Job ging voort zijn spreuk op te heffen, en zeide:
Och Job höll talet fram; hof upp sitt ordspråk, och sade:
2 Zo waarachtig als God leeft, Die mijn recht weggenomen heeft, en de Almachtige, Die mijner ziel bitterheid heeft aangedaan!
Så sant som Gud lefver, den mig min rätt förvägrar, och den Allsmägtige, som mina själ bedröfvar;
3 Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;
Så länge min ande i mig är, och andedrägten af Gudi i mino näso är;
4 Indien mijn lippen onrecht zullen spreken, en indien mijn tong bedrog zal uitspreken!
Mine läppar skola intet orätt tala, och min tunga skall intet bedrägeri för händer hafva.
5 Het zij verre van mij, dat ik ulieden rechtvaardigen zou; totdat ik den geest zal gegeven hebben, zal ik mijn oprechtigheid van mij niet wegdoen.
Bort det ifrå mig, att jag skulle gifva eder rätt; intilldess min ände kommer, skall jag icke vika ifrå mine fromhet.
6 Aan mijn gerechtigheid zal ik vasthouden, en zal ze niet laten varen; mijn hart zal die niet versmaden van mijn dagen.
Ifrå mine rättfärdighet, som jag håller vill jag icke gå; mitt samvet gnager mig intet för alla mina lifsdagar.
7 Mijn vijand zij als de goddeloze, en die zich tegen mij opmaakt, als de verkeerde.
Men min fiende varder funnen ogudaktig, och min motståndare orättvis.
8 Want wat is de verwachting des huichelaars, als hij zal gierig geweest zijn, wanneer God zijn ziel zal uittrekken?
Ty hvad är ens skrymtares hopp, att han så girig är; och Gud rycker dock hans själ bort?
9 Zal God zijn geroep horen, als benauwdheid over hem komt?
Menar du, att Gud skall höra hans röst, när ångest kommer honom uppå?
10 Zal hij zich verlustigen in den Almachtige? Zal hij God aanroepen te aller tijd?
Huru kan han hafva lust till den Allsmägtiga, och något åkalla honom?
11 Ik zal ulieden leren van de hand Gods; wat bij den Almachtige is, zal ik niet verhelen.
Jag vill lära eder om Guds hand, och hvad för dem Allsmäktiga gäller, vill jag icke dölja.
12 Ziet, gij zelve allen hebt het gezien; en waarom wordt gij dus door ijdelheid verijdeld?
Si, I hållen eder alle, att I ären vise; hvi gifven I då sådana onyttig ting före?
13 Dit is het deel des goddelozen mensen bij God, en de erve der tirannen, die zij van den Almachtige ontvangen zullen.
Detta är en ogudaktig menniskos lön när Gudi, och de tyranners arf, som de af dem Allsmägtiga få skola.
14 Indien zijn kinderen vermenigvuldigen, het is ten zwaarde; en zijn spruiten zullen van brood niet verzadigd worden.
Om han får mång barn, så skola de höra svärdet till; och hans afföda skall icke af bröd mätt varda.
15 Zijn overgeblevenen zullen in den dood begraven worden, en zijn weduwen zullen niet wenen.
Hans återlefde skola i dödenom begrafne varda, och hans enkor skola intet gråta.
16 Zo hij zilver opgehoopt zal hebben als stof, en kleding bereid als leem;
Om han samkar penningar tillhopa såsom stoft, och tillreder sig kläder såsom ler,
17 Hij zal ze bereiden, maar de rechtvaardige zal ze aantrekken, en de onschuldige zal het zilver delen.
Så skall han väl tillredat; men den rättfärdige skall kläda sig deruti, och den oskyldige skall utskifta penningarna.
18 Hij bouwt zijn huis als een motte, en als een hoeder de hutte maakt.
Han bygger sitt hus såsom en spindel, såsom en väktare gör sig ett skjul.
19 Rijk ligt hij neder, en wordt niet weggenomen; doet hij zijn ogen open, zo is hij er niet.
När den rike nedläggs, skall han intet få med sig; han skall upplåta sin ögon, och finna intet.
20 Verschrikkingen zullen hem als wateren aangrijpen; des nachts zal hem een wervelwind wegstelen.
Honom skall öfverfalla förskräckelse såsom vatten; om nattena skall stormväder taga honom bort;
21 De oostenwind zal hem wegvoeren, dat hij henengaat, en zal hem wegstormen uit zijn plaats.
Östanväder skall föra honom bort, att han skall förgås; och oväder skall drifva honom af hans rum.
22 En God zal dit over hem werpen, en niet sparen; van Zijn hand zal hij snellijk vlieden.
Detta skall han låta komma öfver honom, och skall intet skona honom; allt skall det gå honom ifrå hända.
23 Een ieder zal over hem met zijn handen klappen, en over hem fluiten uit zijn plaats.
Man skall klappa händer tillhopa öfver honom, och hvissla öfver honom, der han varit hafver.
