Job 24

1 Waarom zouden van den Almachtige de tijden niet verborgen zijn, dewijl zij, die Hem kennen, Zijn dagen niet zien?

“¿Por qué el Todopoderoso no establece un tiempo definido para castigar a los malvados? ¿Por qué los que le siguen nunca le ven actuar en juicio?

2 Zij tasten de landpalen aan; de kudden roven zij, en weiden ze.

Los malvados mueven linderos; se apoderan de los rebaños ajenos y los trasladan a sus propios pastos.

3 Den ezel der wezen drijven zij weg; den os ener weduwe nemen zij te pand.

Roban el asno del huérfano; toman el buey de la viuda como garantía de una deuda.

4 Zij doen de nooddruftigen wijken van den weg; te zamen versteken zich de ellendigen des lands.

Apartan a los pobres de su camino; los indigentes se ven obligados a esconderse de ellos.

5 Ziet, zij zijn woudezels in de woestijn; zij gaan uit tot hun werk, makende zich vroeg op ten roof; het vlakke veld is hem tot spijs, en den jongeren.

Como burros salvajes en el desierto, los pobres tienen que rebuscar su comida, buscando cualquier cosa para alimentar a sus hijos en el páramo.

6 Op het veld maaien zij zijn voeder, en den wijnberg des goddelozen lezen zij af.

Se ven obligados a encontrar lo que pueden en los campos ajenos, a espigar entre las viñas de los malvados.

7 Den naakten laten zij vernachten zonder kleding, die geen deksel heeft tegen de koude.

Pasan la noche desnudos porque no tienen ropa; no tienen nada para cubrirse del frío.

8 Van den stroom der bergen worden zij nat, en zonder toevlucht zijnde, omhelzen zij de steenrotsen.

Están empapados por las frías tormentas de la montaña, y se acurrucan junto a las rocas para refugiarse.

9 Zij rukken het weesje van de borst, en dat over den arme is, nemen zij te pand.

Los niños sin padre son arrebatados de los pechos de sus madres, tomando a los bebés de los pobres como garantía de una deuda.

10 Den naakte doen zij weggaan zonder kleed, en hongerig, die garven dragen.

Como no tienen ropa que ponerse, tienen que ir desnudos, cosechando gavillas de grano mientras ellos mismos tienen hambre.

11 Tussen hun muren persen zij olie uit, treden de wijnpersen, en zijn dorstig.

En los olivares trabajan para producir aceite, pero no lo prueban; pisan el lagar, pero tienen sed.

12 Uit de stad zuchten de lieden, en de ziel der verwonden schreeuwt uit; nochtans beschikt God niets ongerijmds.

En la ciudad los moribundos gimen y los heridos claman por ayuda, pero Dios ignora sus oraciones.

13 Zij zijn onder de wederstrevers des lichts; zij kennen Zijn wegen niet, en zij blijven niet op Zijn paden.

“Son personas que se rebelan contra la luz. No quieren conocer sus caminos, ni permanecer en sus sendas.

14 Met het licht staat de moorder op, doodt den arme en den nooddruftige; en des nachts is hij als een dief.

El asesino se levanta al amanecer para matar al pobre y al necesitado, y cuando cae la noche se convierte en ladrón.

15 Ook neemt het oog des overspelers de schemering waar, zeggende: Geen oog zal mij zien; en hij legt een deksel op het aangezicht.

El adúltero espera el anochecer, diciéndose a sí mismo: ‘Ahora nadie me verá’, y se cubre el rostro.

16 In de duisternis doorgraaft hij de huizen, die zij zich des daags afgetekend hadden; zij kennen het licht niet.

Los ladrones entran en las casas durante la noche y duermen durante el día. Ni siquiera saben cómo es la luz.

17 Want de morgenstond is hun te zamen de schaduw des doods; als men hen kent, zijn zij in de strikken van des doods schaduw.

La oscuridad total es para ellos como la luz, pues están familiarizados con la noche.

18 Hij is licht op het vlakke der wateren; vervloekt is hun deel op de aarde; hij wendt zich niet tot den weg der wijngaarden.

“Como las burbujas en la superficie de un río son rápidamente arrastrados. La tierra que poseen está maldita por Dios. No entran en sus propios viñedos.

19 De droogte mitsgaders de hitte nemen de sneeuwwateren weg; alzo het graf dergenen, die gezondigd hebben. (Sheol h7585)

Así como el calor y la sequía secan el deshielo, el Seol se lleva a los que han pecado. (Sheol h7585)

20 De baarmoeder vergeet hem, het gewormte is hem zoet, zijns wordt niet meer gedacht; en het onrecht wordt gebroken als een hout.

Hasta sus madres los olvidan, los gusanos se dan un festín con ellos, ya no se acuerdan de ellos, y su maldad se vuelve como un árbol que se rompe en pedazos.

21 De onvruchtbare, die niet baart, teert hij af, en aan de weduwe doet hij niets goeds.

Maltratan a las mujeres sin hijos y son mezquinos con las viudas.

22 Ook trekt hij de machtigen door zijn kracht; staat hij op, zo is men des levens niet zeker.

Dios prolonga la vida de los malvados con su poder; pero cuando se levantan, no tienen seguridad de vida.

23 Stelt hem God in gerustigheid, zo steunt hij daarop; nochtans zijn Zijn ogen op hun wegen.

Los apoya y les da seguridad, pero siempre está vigilando lo que hacen.

24 Zij zijn een weinig tijds verheven, daarna is er niemand van hen; zij worden nedergedrukt; gelijk alle anderen worden zij besloten; en gelijk de top ener aar worden zij afgesneden.

Aunque sean ilustres por un tiempo, pronto desaparecen. Son derribados como todos los demás, cortados como las cabezas de los granos.

25 Indien het nu zo niet is, wie zal mij leugenachtig maken, en mijn rede tot niet brengen?

Si no es así, ¿quién puede demostrar que soy un mentiroso y que no hay nada en lo que digo?”