Job 22

1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

Då svarade Eliphas af Thema, och sade:

2 Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.

Menar du att en man kan liknas vid Gud; eller någor är så klok, att han kan likna sig vid honom?

3 Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?

Menar du att dem Allsmägtiga behagar, att du räknar dig så from? Eller hvad hjelper det honom, om än dine vägar utan brist voro?

4 Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?

Menar du han fruktar att straffa dig, och gå till rätta med dig?

5 Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?

Ja, din ondska är fast stor, och uppå din orättfärdighet är ingen ände.

6 Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.

Du hafver tagit af dinom broder pant utan sak; du hafver dragit kläden af dem nakna.

7 Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.

Du hafver icke gifvit dem trötta vatten dricka; du hafver nekat dem hungroga ditt bröd.

8 Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.

Du hafver brukat våld i landena, och bott deruti med stort prål.

9 De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.

Enkor hafver du låtit gå ohulpna, och sönderbrutit de faderlösas armar.

10 Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.

Derföre äst du omvefvad med snaro, och fruktan hafver dig hasteliga förskräckt.

11 Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.

Skulle du då icke se mörkret, och vattufloden icke öfvertäcka dig?

12 Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.

Si, Gud är hög i himmelen, och ser stjernorna uppe i höjdene;

13 Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?

Och du säger: Hvad vet Gud? Skulle han kunna döma det i mörkret är?

14 De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.

Skyn skyler för honom, och han ser intet; han vandrar i himmelens omgång.

15 Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?

Vill du akta på verldenes lopp, der de orättfärdige uti gångne äro?

16 Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;

Hvilke förgångne äro, förr än tid var, och vattnet hafver bortsköljt deras grund;

17 Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?

De som till Gud sade: Far ifrån oss; hvad skulle den Allsmägtige kunna göra dem?

18 Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.

Ändock han uppfyllde deras hus med ägodelar; men de ogudaktigas råd vare långt ifrå mig.

19 De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;

De rättfärdige skola få det se, och glädja sig; och den oskyldige skall bespotta dem.

20 Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.

Deras väsende skall försvinna, och det qvart är af dem, skall elden förtära.

21 Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.

Så förlika dig nu med honom, och haf frid; derutaf skall du hafva mycket godt.

22 Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.

Hör lagen utaf hans mun, och fatta hans tal uti ditt hjerta.

23 Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.

Om du omvänder dig till den Allsmägtiga, så skall du uppbyggd varda; och kasta det orätt är långt ifrå dine hyddo;

24 Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;

Så skall han gifva guld igen för stoft, och för sten gyldene bäcker.

25 Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;

Och du skall hafva guld nog, och silfver skall dig med hopom tillfalla.

26 Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.

Då skall du hafva din lust i dem Allsmägtiga, och upplyfta ditt anlete till Gud.

27 Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.

Du skall bedja honom, och han skall höra dig; och ditt löfte skall du betala.

28 Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.

Ehvad du tager dig före, det skall han låta dig väl af gå; och ljus skall skina på dina vägar.

29 Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.

Förty de som sig ödmjuka, dem upphöjer han; och den som sin ögon nederslår, han skall blifva frälst;

30 Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.

Och den oskyldige skall hulpen varda; för sina händers renhets skull skall han hulpen varda.