< Job 22 >

1 Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:
2 Zal ook een man Gode voordelig zijn? Maar voor zichzelven zal de verstandige voordelig zijn.
„Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.
3 Is het voor den Almachtige nuttigheid, dat gij rechtvaardig zijt; of gewin, dat gij uw wegen volmaakt?
Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?
4 Is het om uw vreze, dat Hij u bestraft, dat Hij met u in het gericht komt?
Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?
5 Is niet uw boosheid groot, en uwer ongerechtigheden geen einde?
Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?
6 Want gij hebt uw broederen zonder oorzaak pand afgenomen, en de klederen der naakten hebt gij uitgetogen.
Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.
7 Den moede hebt gij geen water te drinken gegeven, en van den hongerige hebt gij het brood onthouden.
Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.
8 Maar was er een man van geweld, voor dien was het land, en een aanzienlijk persoon woonde daarin.
Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.
9 De weduwen hebt gij ledig weggezonden, en de armen der wezen zijn verbrijzeld.
Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.
10 Daarom zijn strikken rondom u, en vervaardheid heeft u haastelijk beroerd.
Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.
11 Of gij ziet de duisternis niet, en des water overvloed bedekt u.
Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?
12 Is niet God in de hoogte der hemelen? Zie toch het opperste der sterren aan, dat zij verheven zijn.
Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!
13 Daarom zegt gij: Wat weet er God van? Zal Hij door de donkerheid oordelen?
Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?
14 De wolken zijn Hem een verberging, dat Hij niet ziet; en Hij bewandelt den omgang der hemelen.
Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’
15 Hebt gij het pad der eeuw waargenomen, dat de ongerechtige lieden betreden hebben?
Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,
16 Die rimpelachtig gemaakt zijn, als het de tijd niet was; een vloed is over hun grond uitgestort;
каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?
17 Die zeiden tot God: Wijk van ons! En wat had de Almachtige hun gedaan?
Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’
18 Hij had immers hun huizen met goed gevuld; daarom is de raad der goddelozen verre van mij.
Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –
19 De rechtvaardigen zagen het, en waren blijde, en de onschuldige bespotte hen;
Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей
20 Dewijl onze stand niet verdelgd is, maar het vuur hun overblijfsel verteerd heeft.
ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’
21 Gewen u toch aan Hem, en heb vrede; daardoor zal u het goede overkomen.
Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.
22 Ontvang toch de wet uit Zijn mond, en leg Zijn redenen in uw hart.
Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.
23 Zo gij u bekeert tot den Almachtige, gij zult gebouwd worden; doe het onrecht verre van uw tenten.
Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.
24 Dan zult gij het goud op het stof leggen, en het goud van Ofir bij den rotssteen der beken;
Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!
25 Ja, de Almachtige zal uw overvloedig goud zijn, en uw krachtig zilver zijn;
Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.
26 Want dan zult gij u over den Almachtige verlustigen, en gij zult tot God uw aangezicht opheffen.
Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.
27 Gij zult tot Hem ernstiglijk bidden, en Hij zal u verhoren; en gij zult uw geloften betalen.
Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.
28 Als gij een zaak besluit, zo zal zij u bestendig zijn; en op uw wegen zal het licht schijnen.
Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.
29 Als men iemand vernederen zal, en gij zeggen zult: Het zij verhoging; dan zal God den nederige van ogen behouden.
Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.
30 Ja, Hij zal dien bevrijden, die niet onschuldig is, want hij wordt bevrijd door de zuiverheid uwer handen.
Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”

< Job 22 >