Job 21
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Toda Job je odgovoril in rekel:
2 Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
»Marljivo prisluhnite mojemu govoru in to naj bodo vaše tolažbe.
3 Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
Pustite mi, da lahko govorim in potem, ko bom govoril, zasmehujte.
4 Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
Kar se mene tiče ali je moja pritožba proti človeku? In če bi bilo tako, zakaj naj potem moj duh ne bi bil nemiren?
5 Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
Poglejte me in bodite osupli in svojo roko položite na svoja usta.
6 Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
Celo kadar se spomnim, sem prestrašen in trepetanje se oprijemlje mojega mesa.
7 Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
Zakaj zlobni živijo, postanejo stari in so mogočni v moči?
8 Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
Njihovo seme je z njimi utrjeno v njihovem pogledu in njihovo potomstvo pred njihovimi očmi.
9 Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
Njihove hiše so varne pred strahom niti nad njimi ni Božje palice.
10 Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
Njihov bik plodi in ne odpove; njihova krava povrže in ne zavrže svojega teleta.
11 Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
Svoje malčke pošiljajo kakor trop in njihovi otroci plešejo.
12 Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
Vzamejo tamburin in harfo in se veselijo ob zvoku piščali.
Svoje dni preživijo v obilju in v trenutku gredo dol v grob. (Sheol h7585)
14 Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
Zato Bogu rečejo: ›Odidi od nas, kajti mi ne želimo spoznanja tvojih poti.
15 Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
Kaj je Vsemogočni, da bi mu služili? In kakšno korist bi imeli, če molimo k njemu?‹
16 Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
Glej, njihovo dobro ni v njihovi roki; nasvet zlobnega je daleč od mene.
17 Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
Kako pogosto je sveča zlobnih ugasnjena! In kako pogosto nanje prihaja njihovo uničenje! Bog v svoji jezi deli bridkosti.
18 Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
So kakor strnišče pred vetrom in kakor pleve, ki jih vihar odnaša proč.
19 Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
Bog kopiči njegovo krivičnost za njegove otroke. Nagrajuje ga in on bo to vedel.
20 Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
Njegove oči bodo videle njegovo uničenje in pil bo od besa Vsemogočnega.
21 Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
Kajti kakšen užitek ima on v njegovi hiši za njim, ko je število njegovih mesecev na sredi prekinjeno?
22 Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
Mar bo kdorkoli Boga učil spoznanja? Ker on sodi tiste, ki so visoko.
23 Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
Nekdo umre v svoji polni moči, v celoti spokojen in tiho.
24 Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
Njegove prsi so polne mleka in njegove kosti so navlažene z mozgom.
25 De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
Drugi pa umira v grenkobi svoje duše in nikoli ne jé z užitkom.
26 Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
Podobno se bodo ulegli v prah in ličinke jih bodo pokrile.
27 Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
Glej, poznam vaše misli in naklepe, ki ste jih krivično domišljali zoper mene.
28 Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
Kajti pravite: »Kje je prinčeva hiša? Kje so bivališča zlobnih?
29 Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
Mar jih niste prosili, da gredo po poti? Ali poznate njihove simbole,
30 Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
da je zlobni prihranjen za dan uničenja? Privedeni bodo k dnevu besa.
31 Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
Kdo bo njegovo pot oznanil njegovemu obrazu? Kdo mu bo poplačal, kar je storil?
32 Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
Vendar bo priveden h grobu in ostal bo v gomili.
33 De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
Grude iz doline mu bodo sladke in vsak človek bo priveden za njim, kakor so tam brezštevilni pred njim.
34 Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
Kako me potem zaman tolažite, glede na to, da v vaših odgovorih ostaja neresnica?«
