< Job 18 >
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.
Cik ilgi vēl jūs grābstīsities pēc vārdiem? Pieņemiet padomu, un tad runāsim.
3 Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?
Kāpēc mēs topam turēti par lopiem, un par muļķiem jūsu acīs?
4 O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?
Tava dvēsele no dusmām plīst; vai tad tevis dēļ zeme paliks tukša un klintis celsies no savas vietas?
5 Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.
Tomēr bezdievīgo gaisma izdzisīs, un viņa uguns liesma nespīdēs.
6 Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.
Gaišums paliek tumšs viņa dzīvoklī, un viņa spīdeklis pār viņu izdziest.
7 De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.
Viņa varas ceļi paliek šauri, un paša padoms viņu gāž.
8 Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.
Jo viņa kājas to iedzen tīklā, un viņš staigā pār slazda valgiem.
9 De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.
Valgs saista viņa pēdas, un saites viņu satver.
10 Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.
Viņa valgs ir apslēpts zemē, un viņa slazds uz ceļa.
11 De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.
Visapkārt bailība viņu iztrūcina un viņu dzen uz visiem soļiem.
12 Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.
Nelaime taisās viņu rīt, un posts ir gatavs viņu gāzt.
13 De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.
Tas ēd viņa miesas, un nāves pirmdzimušais rij viņa locekļus.
14 Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.
Viņa cerība tiek atņemta no viņa dzīvokļa, un viņam jānoiet pie briesmu ķēniņa.
15 Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.
Viņa dzīvoklī dzīvo visai sveši, uz viņa mājas vietu kaisa sēru.
16 Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.
No apakšas sakalst viņa saknes, un no augšienes novīst viņa zari.
17 Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.
Viņa piemiņa iznīkst no zemes, un slava viņam nepaliek pasaulē.
18 Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.
No gaismas to izstumj tumsā un aizdzen no zemes virsas.
19 Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.
Viņam nav nedz bērna, nedz bērnu bērna savos ļaudīs, un neviens neatliek viņa māju vietās.
20 Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.
Kas rietumos, iztrūcinājās par viņa dienu, un kas austrumos, tos pārņem šaušalas.
21 Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.
Tiešām, tā notiek netaisno dzīvokļiem un tādu ļaužu vietai, kas Dievu neatzīst.