Job 18
1 Toen antwoordde Bildad, de Suhiet, en zeide:
Alors, répondant, Baldad, le Subite, dit:
2 Hoe lang is het, dat gijlieden een einde van woorden zult maken? Merkt op, en daarna zullen wij spreken.
Jusques à quand enfui lancerez-vous des paroles? Comprenez auparavant, et ensuite nous parlerons.
3 Waarom worden wij geacht als beesten, en zijn onrein in ulieder ogen?
Pourquoi sommes-nous considérés comme des animaux stupides, et paraissons-nous méprisables à vos yeux?
4 O gij, die zijn ziel verscheurt door zijn toorn! Zal om uwentwil de aarde verlaten worden, en zal een rots versteld worden uit haar plaats?
Ô toi, qui perds ton âme dans ta fureur, est-ce qu’à cause de toi la terre sera abandonnée, et les rochers seront transportés hors de leur place?
5 Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren.
La lumière d’un impie ne s’éteindra-t-elle pas, et la flamme de son feu ne sera-t-elle pas sans éclat?
6 Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden.
La lumière se couvrira de ténèbres dans son tabernacle, et la lampe, qui est au-dessus de lui, s’éteindra.
7 De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen.
Ses pas fermes seront resserrés; et ses conseils le jetteront dans un précipice.
8 Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen.
Car il a engagé ses pieds dans un rets, et il marche dans ses mailles.
9 De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen.
Son pied sera retenu dans un filet, et une soif ardente le tourmentera.
10 Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad.
Le piège qu’on lui a tendu est caché dans la terre, et les lacs qu’on lui a préparés sont sur le sentier.
11 De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten.
De toutes parts les frayeurs l’épouvanteront, et elles envelopperont ses pieds.
12 Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde.
Que sa force soit amoindrie par la faim, et que la disette attaque ses flancs.
13 De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren.
Que la mort la plus cruelle dévore la beauté de sa peau, et qu’elle consume la force de ses bras,
14 Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.
Qu’on arrache de son tabernacle les objets de sa confiance, et que le trépas, comme un roi, le foule aux pieds.
15 Zij zal wonen in zijn tent, waar zij de zijne niet is; zijn woning zal met zwavel overstrooid worden.
Qu’ils habitent dans son tabernacle, les compagnons de celui qui n’est plus, et que dans son tabernacle soit répandu du soufre.
16 Van onder zullen zijn wortelen verdorren, en van boven zal zijn tak afgesneden worden.
Que sous la terre ses racines se dessèchent, et qu’au-dessus soit détruite sa moisson.
17 Zijn gedachtenis zal vergaan van de aarde, en hij zal geen naam hebben op de straten.
Que sa mémoire disparaisse de la terre, et que son nom ne soit point célébré dans les places publiques.
18 Men zal hem stoten van het licht in de duisternis, en men zal hem van de wereld verjagen.
Il le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il le transportera hors de l’univers.
19 Hij zal geen zoon, noch neef hebben onder zijn volk; en niemand zal in zijn woningen overig zijn.
Il n’aura ni postérité, ni famille dans son peuple, ni aucun reste de lui dans ses propres contrées.
20 Over zijn dag zullen de nakomelingen verbaasd zijn, en de ouden met schrik bevangen worden.
Les derniers s’étonneront de son jour fatal, et quant aux premiers, l’horreur les saisira.
21 Gewisselijk, zodanige zijn de woningen des verkeerden, en dit is de plaats desgenen die God niet kent.
Tels sont les tabernacles d’un méchant, et tel le terme de celui qui ignore Dieu.
