< Job 16 >
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Epi Job te reponn:
2 Ik heb vele dergelijke dingen gehoord; gij allen zijt moeilijke vertroosters.
Mwen tande anpil bagay parèy a sila yo; move konsolatè nou tout ye.
3 Zal er een einde zijn aan de winderige woorden? Of wat stijft u, dat gij alzo antwoordt?
Èske pa gen limit sou pawòl kap pouse van a? Oswa se kilès k ap toumante ou ki fè ou reponn?
4 Zou ik ook, als gijlieden, spreken, indien uw ziel ware in mijner ziele plaats? Zou ik woorden tegen u samenhopen, en zou ik over u met mijn hoofd schudden?
Mwen osi ta kab pale tankou ou, si mwen te nan plas ou. Mwen ta kab konpoze pawòl yo kont ou e souke tèt mwen sou ou.
5 Ik zou u versterken met mijn mond, en de beweging mijner lippen zou zich inhouden.
Mwen ta kab ranfòse ou ak bouch mwen, e senpati a lèv mwen ta kab redwi doulè ou.
6 Zo ik spreek, mijn smart wordt niet ingehouden; en houd ik op, wat gaat er van mij weg?
Mem si mwen pale sa pa redwi doulè m; si mwen ralanti nan pale, se kisa ki kite mwen?
7 Gewisselijk, Hij heeft mij nu vermoeid; Gij hebt mijn ganse vergadering verwoest.
Men koulye a, Li fin fatige m nèt; Ou, Bondye, te gate tout zanmi m yo.
8 Dat Gij mij rimpelachtig gemaakt hebt, is tot een getuige; en mijn magerheid staat tegen mij op, zij getuigt in mijn aangezicht.
Ou te fè m vin sèch nèt. Sa devni yon temwen kont mwen. Epi jan mwen vin mèg, leve kont mwen. Li fè temwayaj devan figi mwen.
9 Zijn toorn verscheurt, en Hij haat mij; Hij knerst over mij met Zijn tanden; mijn wederpartijder scherpt zijn ogen tegen mij.
Kòlè Li fin chire mwen e chase m jis atè, Li te modi blese m ak dan L. Advèsè mwen an chase mwen ak menas Li.
10 Zij gapen met hun mond tegen mij; zij slaan met smaadheid op mijn kinnebakken; zij vervullen zich te zamen aan mij.
Yo te gade m, bouch yo louvri. Yo te souflete m sou machwè m ak mepriz; yo te oganize yo menm kont mwen.
11 God heeft mij den verkeerde overgegeven, en heeft mij afgewend in de handen der goddelozen.
Bondye te plase mwen nan men enkwayan yo, e te jete mwen nan men a mechan yo.
12 Ik had rust, maar Hij heeft mij verbroken, en bij mijn nek gegrepen, en mij verpletterd; en Hij heeft mij Zich tot een doelwit opgericht.
Mwen te alèz, men Li te brize mwen, Li te sezi mwen nan kou e te souke mwen jiskaske m fè mòso; anplis li te fè m objè tiraj.
13 Zijn schutters hebben mij omringd; Hij heeft mijn nieren doorspleten, en niet gespaard; Hij heeft mijn gal op de aarde uitgegoten.
Flèch Li yo antoure mwen. San pitye Li fann ren mwen ouvri nèt. Li vide fyèl mwen atè.
14 Hij heeft mij gebroken met breuk op breuk; Hij is tegen mij aangelopen als een geweldige.
Li kase antre brèch pa brèch; Li kouri sou mwen kon yon jeyan.
15 Ik heb een zak over mijn huid genaaid; ik heb mijn hoorn in het stof gedaan.
Mwen te koud twal sak sou kò m epi pouse kòn mwen antre nan pousyè.
16 Mijn aangezicht is gans bemodderd van wenen, en over mijn oogleden is des doods schaduw.
Figi mwen vin wouj akoz kri mwen yo e pòpyè zye m vin fonse nwa,
17 Daar toch geen wrevel in mijn handen is, en mijn gebed zuiver is.
Malgre nanpwen vyolans nan men m, e priyè mwen yo san tach.
18 O, aarde! bedek mijn bloed niet; en voor mijn geroep zij geen plaats.
O latè a, pa kouvri san kò mwen. Pa bay plas pou kriyè m yo pran repo.
19 Ook nu, zie, in den hemel is mijn Getuige, en mijn Getuige in de hoogten.
Menm koulye a, gade byen, temwen m se nan syèl la. Avoka m ki pale pou mwen la, an anwo.
20 Mijn vrienden zijn mijn bespotters; doch mijn oog druipt tot God.
Se zanmi mwen yo k ap moke m. Zye m kriye a Bondye.
21 Och, mocht men rechten voor een man met God, gelijk een kind des mensen voor zijn vriend.
O ke yon nonm ta kab plede avèk Bondye, kon yon moun plede ak vwazen li!
22 Want weinige jaren in getal zullen er nog aankomen, en ik zal het pad henengaan, waardoor ik niet zal wederkeren.
Paske lè kèk ane fin pase, m ap prale nan chemen ki pap retounen an.