Job 14

1 De mens, van een vrouw geboren, is kort van dagen, en zat van onrust.

Človek, ki je rojen iz ženske, je malo-dneven in poln težav,

2 Hij komt voort als een bloem, en wordt afgesneden; ook vlucht hij als een schaduw, en bestaat niet.

poganja kakor cvet in je odtrgan, odleti tudi kakor senca in ne nadaljuje.

3 Nog doet Gij Uw ogen over zulk een open; en Gij betrekt mij in het gericht met U.

Mar odpiraš svoje oči nad takšnim in me s seboj vodiš na sodbo?

4 Wie zal een reine geven uit den onreine? Niet een.

Kdo lahko privede čisto stvar iz nečiste? Niti en.

5 Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal zijner maanden bij U is, en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet overgaan zal;

Ker so njegovi dnevi določeni, je število njegovih mesecev s teboj; ti si določil njegove meje, ki jih ne more prestopiti.

6 Wend U van hem af, dat hij rust hebbe, totdat hij als een dagloner aan zijn dag een welgevallen hebbe.

Obrni se od njega, da lahko počiva, dokler svojega dneva ne bo dovršil kakor najemnik.

7 Want voor een boom, als hij afgehouwen wordt, is er verwachting, dat hij zich nog zal veranderen, en zijn scheut niet zal ophouden.

Kajti upanje je za drevo, če je posekano, da bo ponovno pognalo in da njegove nežne veje ne bodo odnehale.

8 Indien zijn wortel in de aarde veroudert, en zijn stam in het stof versterft;

Čeprav se njegova korenina v zemlji postara in njegov štor umre v zemlji,

9 Hij zal van den reuk der wateren weder uitspruiten, en zal een tak maken, gelijk een plant.

vendar preko vonja vode vzbrsti in požene veje kakor rastlina.

10 Maar een man sterft, als hij verzwakt is, en de mens geeft den geest, waar is hij dan?

Toda človek umre in obleži. Da, človek izroči duha in kje je?

11 De wateren verlopen uit een meer, en een rivier droogt uit en verdort;

Kakor vode izhlapevajo iz morja in se poplava izsušuje in posuši,

12 Alzo ligt de mens neder, en staat niet op; totdat de hemelen niet meer zijn, zullen zij niet opwaken, noch uit hun slaap opgewekt worden.

tako se človek uleže in ne vstane. Dokler ne bo več neba, se ne bodo prebudili niti ne bodo dvignjeni iz svojega spanja.

13 Och, of Gij mij in het graf verstaakt, mij verborgt, totdat Uw toorn zich afkeerde; dat Gij mij een bepaling steldet, en mijner gedachtig waart! (Sheol h7585)

Oh, da bi me hotel skriti v grob, da bi me varoval na skrivnem, dokler tvoj bes ne mine, da bi mi določil določeni čas in me spomnil! (Sheol h7585)

14 Als een man gestorven is, zal hij weder leven? Ik zou al de dagen mijns strijds hopen, totdat mijn verandering komen zou.

Če človek umre, mar bo ponovno živel? Vse dni svojega določenega časa bom čakal, dokler ne pride moja sprememba.

15 Dat Gij zoudt roepen, en ik U zou antwoorden, dat Gij tot het werk Uwer handen zoudt begerig zijn.

Klical boš in jaz ti bom odgovoril; imel boš željo po delu svojih rok.

16 Maar nu telt Gij mijn treden; Gij bewaart mij niet om mijner zonden wil.

Kajti sedaj šteješ moje korake. Mar ne paziš nad mojim grehom?

17 Mijn overtreding is in een bundeltje verzegeld, en Gij pakt mijn ongerechtigheid opeen.

Moj prestopek je zapečaten v mošnji in ti zašiješ mojo krivičnost.

18 En voorwaar, een berg vallende vergaat, en een rots wordt versteld uit haar plaats;

Zagotovo padajoča gora pride v nič in skala je odstranjena iz svojega kraja.

19 De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.

Vode brusijo kamne. Ti izpiraš stvari, ki rastejo ven iz zemeljskega prahu in ti uničuješ upanje človeka.

20 Gij overweldigt hem in eeuwigheid, en hij gaat heen; veranderende zijn gelaat, zo zendt Gij hem weg.

Na veke prevladuješ zoper njega in on premine. Spreminjaš njegovo obličje in ga pošiljaš proč.

21 Zijn kinderen komen tot eer, en hij weet het niet; of zij worden klein, en hij let niet op hen.

Njegovi sinovi so prišli v čast in on tega ne ve. Ponižani so, toda tega ne zaznava o njih.

22 Maar zijn vlees, nog aan hem zijnde, heeft smart; en zijn ziel, in hem zijnde, heeft rouw.

Toda njegovo meso na njem bo imelo bolečino in njegova duša znotraj njega bo žalovala.«