Job 14

1 De mens, van een vrouw geboren, is kort van dagen, en zat van onrust.

“Dhano ma dhako onywolo ndalone nok kendo oneno chandruok mathoth.

2 Hij komt voort als een bloem, en wordt afgesneden; ook vlucht hij als een schaduw, en bestaat niet.

Odongo piyo piyo ka maua bangʼe to oner; mana ka tipo makadho ma ok siki.

3 Nog doet Gij Uw ogen over zulk een open; en Gij betrekt mij in het gericht met U.

Ngʼat machal kamano bende inyalo dewo? Bende dikele e nyimi adier mondo iyale?

4 Wie zal een reine geven uit den onreine? Niet een.

En ngʼa manyalo kelo gima ler kogolo kuom gima ochido? Onge kata achiel!

5 Dewijl zijn dagen bestemd zijn, het getal zijner maanden bij U is, en Gij zijn bepalingen gemaakt hebt, die hij niet overgaan zal;

Ndalo dhano nosekwan chon; isechano kar romb dwechene, kendo iseketo gikone ma ok onyal kalo.

6 Wend U van hem af, dat hij rust hebbe, totdat hij als een dagloner aan zijn dag een welgevallen hebbe.

Omiyo gol wangʼi kuome kendo weye mos, mondo ochamie luche gi mor kaka ngʼama ondiki timo.

7 Want voor een boom, als hij afgehouwen wordt, is er verwachting, dat hij zich nog zal veranderen, en zijn scheut niet zal ophouden.

“Yien ber nyalo bedo gi geno: ka osetongʼe to nitie geno ni onyalo loth, kendo chunye maloth manyien ok rem mak odongo.

8 Indien zijn wortel in de aarde veroudert, en zijn stam in het stof versterft;

Kata obedo ni tiendene towo kendo miyo osikene tho,

9 Hij zal van den reuk der wateren weder uitspruiten, en zal een tak maken, gelijk een plant.

to kata kamano, kowinjo much pi, to oloth, mana ka yien mochako dongo.

10 Maar een man sterft, als hij verzwakt is, en de mens geeft den geest, waar is hij dan?

Dhano to tho kendo iike e bwo lowo; oyweyo mogik, kendo kare rumo chuth.

11 De wateren verlopen uit een meer, en een rivier droogt uit en verdort;

Mana kaka pi dwono e nam kata kaka dier aora pi duone mi two,

12 Alzo ligt de mens neder, en staat niet op; totdat de hemelen niet meer zijn, zullen zij niet opwaken, noch uit hun slaap opgewekt worden.

e kaka dhano nindo piny kendo ok ochak ochungʼ; ok ochak onen kendo bende ok nochiewe e nindoneno.

13 Och, of Gij mij in het graf verstaakt, mij verborgt, totdat Uw toorn zich afkeerde; dat Gij mij een bepaling steldet, en mijner gedachtig waart! (Sheol h7585)

“Mad ne ipanda ei liel mondo ne abed maonge nyaka chop mirimbi rum, bangʼe to iket kinde ma ibiro parae kendo! (Sheol h7585)

14 Als een man gestorven is, zal hij weder leven? Ik zou al de dagen mijns strijds hopen, totdat mijn verandering komen zou.

Ka ngʼato otho, bende dochak obed mangima kendo? Ndalona duto mag tichna matek abiro rito, an to abiro dhil gi thagruokna, nyaka kinde maber chopi.

15 Dat Gij zoudt roepen, en ik U zou antwoorden, dat Gij tot het werk Uwer handen zoudt begerig zijn.

Ibiro luongo, kendo abiro dwoki; ibiro gombo neno chwech ma lweti osechweyo.

16 Maar nu telt Gij mijn treden; Gij bewaart mij niet om mijner zonden wil.

Eka inikwan kuonde matienda onyono to ok inisik kinona mondo ikwan richo ka richo matimo.

17 Mijn overtreding is in een bundeltje verzegeld, en Gij pakt mijn ongerechtigheid opeen.

Kethoga ibiro ket ei ofuku mi din ma ok yawre, kendo inium richona.

18 En voorwaar, een berg vallende vergaat, en een rots wordt versteld uit haar plaats;

“Mana kaka pi ywero got kendo barore kendo kaka lwanda chorore kawuok kare,

19 De wateren vermalen de stenen, het stof der aarde overstelpt het gewas, dat van zelf daaruit voortkomt; alzo verderft Gij de verwachting des mensen.

kendo kaka pi ywero kite kendo koth maduongʼ ywero lowo, kamano e kaka iketho geno ma dhano nigo.

20 Gij overweldigt hem in eeuwigheid, en hij gaat heen; veranderende zijn gelaat, zo zendt Gij hem weg.

Ihewe dichiel kendo mogik, kendo olal nono; iloko kit wangʼe, kendo igole e dier ji chuth.

21 Zijn kinderen komen tot eer, en hij weet het niet; of zij worden klein, en hij let niet op hen.

Kata ka yawuote yudo duongʼ bangʼe, to en okia kendo kata ka giyudo wichkuot, to ok one gi wangʼe.

22 Maar zijn vlees, nog aan hem zijnde, heeft smart; en zijn ziel, in hem zijnde, heeft rouw.

Gima owinjo en mana rem manie dende owuon kendo oywagore kende owuon.”