Job 13

1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.