Job 13

1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.

2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.

3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.

4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.

5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.

6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.

7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?

8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?

9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?

10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.

11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?

12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.

13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.

14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?

15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;

17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.

18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.

19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?

20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.

21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.

22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.

23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.

24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?

25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?

26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;

27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.

28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.

Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.