Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Redzi, to visu mana acs redzējusi, mana auss dzirdējusi un to likusi vērā.
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
Ko jūs protat, to es arīdzan protu, jūs man neesat priekšā.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Bet es gribu runāt uz to Visuvareno, un man gribās aizbildināties tā stiprā Dieva priekšā.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Jo tiešām, jūs esat melu runātāji, jūs visi esat nelietīgi dziednieki.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
Kaut jūs pavisam klusu būtu, tas jums būtu par gudrību.
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Klausiet jel manu aizbildināšanos, un ņemiet vērā manas mutes tiesāšanos.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Vai gribat netaisnību runāt Dieva labad un Viņa labad izteikt viltību?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Vai Viņu gribat aizbildināt un Dievam būt pārstāvētāji?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Vai būs labi, kad Viņš jūs meklēs, vai Viņu pievilsiet, kā cilvēku pieviļ?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Sodīt Viņš jūs sodīs, ja jūs slepeni vaigu uzlūkojat.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Vai Viņa augstība jūs neiztrūcinās un bailes no Viņa jums neuzkritīs?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Jūsu mācības būs kā pelni, un jūsu augstie vārdi kā mālu kopas.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Palieciet man klusu, un es runāšu, lai man notiek, kas notikdams.
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Kāpēc man savu miesu bija zobos ņemt, un savu dvēseli likt savā rokā?
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Redzi, jebšu Viņš mani nokaus, taču es uz Viņu gribu cerēt, es tikai savus ceļus gribu aizbildināt Viņa priekšā.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
Jau tas man būs par pestīšanu, ka viltnieks Viņa priekšā nenāks.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Klausāties, klausāties manus vārdus, un mana valoda lai skan jūsu ausīs.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Redzat jel, es esmu gatavs uz tiesu, es zinu, ka man paliks taisnība.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Kas ar mani varētu tiesāties? Patiesi tad es ciestu klusu un mirtu.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Divas lietas tikai man nedari, tad es neapslēpšos Tavā priekšā.
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Lai Tava roka paliek tālu no manis, un Tava briesmība lai mani neizbiedē.
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Tad sauc, un es atbildēšu, vai es runāšu, un Tu atbildi man.
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Cik man ir noziegumu un grēku? Dari man zināmus manus grēkus un manus pārkāpumus.
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Kāpēc Tu apslēpi Savu vaigu un mani turi par Savu ienaidnieku?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Vai Tu biedināsi šaubīgu lapu un vajāsi izkaltušus rugājus.
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
Jo Tu man nospriedi rūgtumus un lieci manīt manas jaunības noziegumus.
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
Tu lieci manas kājas siekstā un glūni uz visiem maniem ceļiem un ieslēdzi manas pēdas aplokā, -
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
Un tomēr šis iznīkst kā trūdi, tā kā drēbe, ko kodes saēd.
