Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Sieh', alles hat mein Auge gesehen, mein Ohr gehört und sich's gemerkt!
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
Was ihr wißt, weiß ich auch; ich stehe hinter euch nicht zurück.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Aber ich will zum Allmächtigen reden und mit Gott zu rechten habe ich Lust.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
Denn wahrlich, ihr seid Lügenschmiede und Flicker von Nichtigem insgesamt.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
O daß ihr doch ganz stille schwiegt, so könnte das als eure Weisheit gelten!
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
So hört denn die Rüge meines Mundes und merkt auf die Vorwürfe meiner Lippen.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Wollt ihr Gott zu Liebe Unrecht reden und ihm zu Liebe Trug reden?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Wollt ihr für ihn Partei ergreifen oder für Gott streiten?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Wird es gut ablaufen, wenn er euch erforscht, oder wollt ihr ihn narren, wie man Menschen narrt?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
Nein, strafen, strafen wird er euch, wenn ihr insgeheim Partei ergreift.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Seine Hoheit wird euch betäuben, und sein Schrecken auf euch fallen.
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Eure Merksprüche sind Aschensprüche, Lehmschanzen sind eure Schanzen.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Laßt mich in Ruhe, so will ich reden, mag über mich ergehen, was da will.
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Ich will mein Fleisch in meine Zähne nehmen und mein Leben aufs Spiel setzen.
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Er wird mich töten - ich harre seiner; nur will ich meinen Wandel ihm ins Angesicht darlegen.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
Schon das gereicht mir zum Sieg, daß vor sein Angesicht kein Heuchler tritt.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
So hört denn aufmerksam meine Rede, und meine Darlegung dringe zu euren Ohren.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Wohlan, ich habe den Handel eingeleitet; ich weiß, daß ich Recht behalten werde.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Wer ist's, der mit mir streiten dürfte? - denn dann wollt' ich schweigen und verscheiden!
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Nur zweierlei thue mir nicht an, dann will ich mich vor deinem Antlitz nicht verbergen:
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Zieh deine Hand von mir zurück und laß deinen Schrecken mich nicht ängstigen;
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
dann rufe, so will ich Rede stehn, oder ich will reden, und du entgegne mir!
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
Wieviel Vergehungen und Sünden habe ich denn? Meinen Frevel und meine Sünde laß mich wissen!
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Warum verhüllst du dein Antlitz und erachtest mich für deinen Feind?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Willst du ein verwehtes Blatt aufschrecken und den dürren Halm verfolgen,
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
daß du mir Bitteres als Urteil schreibst und mich die Sünden meiner Jugend erben lässest?
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
daß du meine Füße in den Block legst und alle meine Wege bewachst und dir einen Kreis um meine Sohlen ziehst?
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
Und eben dieser Mann zerfällt wie von Wurmfraß, wie ein Kleid, das die Motte zerfressen hat!
