Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Lo, my eye hath seen all this, my ear hath heard and understood it.
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
What ye know, the same do I know also: I am not inferior to you.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom.
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Will ye accept his person? will ye contend for God?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye so mock him?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Your remembrances are like ashes, your bodies to bodies of clay.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will.
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Why do I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Though he shall slay me, yet will I trust in him: but I will defend my own ways before him.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Hear diligently my speech, and my declaration with your ears.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Only do not two things to me: then will I not hide myself from thee.
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Withdraw thy hand far from me: and let not thy dread make me afraid.
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me.
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
How many are my iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin.
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Why hidest thou thy face, and holdest me for thy enemy?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble?
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth.
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
Thou puttest my feet also in the stocks, and observest carefully all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet.
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten.
