Job 13
1 Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.
Lo, my eye has seen all this. My ear has heard and understood it.
2 Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.
What ye know, I also know; I am not inferior to you.
3 Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.
Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God.
4 Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.
But ye are forgers of lies. Ye are all physicians of no value.
5 Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.
O that ye would altogether be silent! And it would be your wisdom.
6 Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.
Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips.
7 Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?
Will ye speak unrighteously for God, and talk deceitfully for him?
8 Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?
Will ye show partiality to him? Will ye contend for God?
9 Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?
Is it good that he should search you out? Or as deceiving a man, will ye deceive him?
10 Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.
He will surely reprove you if ye secretly show partiality.
11 Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?
Shall not his majesty make you afraid, and his dread fall upon you?
12 Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.
Your memorable sayings are proverbs of ashes. Your defenses are defenses of clay.
13 Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.
Be quiet. Let me alone that I may speak, and let come on me what will.
14 Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?
Why should I take my flesh in my teeth, and put my life in my hand?
15 Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.
Behold, he will kill me; I have no hope. Nevertheless I will maintain my ways before him.
16 Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.
This also shall be my salvation, that a profane man shall not come before him.
17 Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.
Hear diligently my speech, and let my declaration be in your ears.
18 Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.
Behold now, I have set my case in order. I know that I am righteous.
19 Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.
Who is he who will contend with me? For then I would keep silent and give up the spirit.
20 Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.
Only do not do two things to me, then I will not hide myself from thy face:
21 Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.
Withdraw thy hand far from me, and do not let thy dread make me afraid.
22 Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.
Then call thou, and I will answer, or let me speak, and answer thou me.
23 Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.
How many are my iniquities and sins? Make me to know my transgression and my sin.
24 Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?
Why do thou hide thy face, and reckon me for thine enemy?
25 Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?
Will thou harass a driven leaf? And will thou pursue the dry stubble?
26 Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.
For thou write bitter things against me, and make me to inherit the iniquities of my youth.
27 Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,
Thou also put my feet in the stocks, and mark all my paths. Thou set a bound to the soles of my feet.
28 En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.
Though I am like a rotten thing that decays, like a garment that is moth-eaten.
