Job 12
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Y respondió Job, y dijo:
2 Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!
Ciertamente que vosotros sois el pueblo, y con vosotros morirá la sabiduría.
3 Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?
También tengo yo seso como vosotros: no soy yo menos que vosotros; ¿y quién habrá que no pueda decir otro tanto?
4 Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.
El que invoca a Dios, y él le responde, es burlado de su amigo; y el justo y perfecto es escarnecido.
5 Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.
La antorcha es tenida en poco en el pensamiento del próspero: la cual se aparejó contra las caídas de los pies.
6 De tenten der verwoesters hebben rust, en die God tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.
Las tiendas de los robadores están en paz; y los que provocan a Dios, y los que traen dioses en sus manos, viven seguros.
7 En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.
Mas ciertamente pregunta ahora a las bestias, que ellas te enseñarán; y a las aves de los cielos, que ellas te mostrarán:
8 Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.
O habla a la tierra, que ella te enseñará; y los peces de la mar te declararán.
9 Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?
¿Qué cosa de todas estas no entiende que la mano de Jehová la hizo,
10 In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.
Y que en su mano está el alma de todo viviente, el espíritu de toda carne humana?
11 Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?
Ciertamente el oído prueba las palabras, y el paladar gusta las viandas.
12 In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.
En los viejos está la ciencia, y en longura de días la inteligencia.
13 Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.
Con el está la sabiduría y la fortaleza, suyo es el consejo y la inteligencia.
14 Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.
He aquí, el derribará, y no será edificado: encerrará al hombre, y no habrá quien le abra.
15 Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.
He aquí, él detendrá las aguas, y se secarán: él las enviará, y destruirán la tierra.
16 Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.
Con él está la fortaleza y la existencia: suyo es el que yerra, y el que hace errar.
17 Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,
El hace andar a los consejeros desnudos, y hace enloquecer a los jueces.
18 Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.
El suelta la atadura de los tiranos, y les ata la cinta en sus lomos.
19 Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.
El lleva despojados a los príncipes, y él trastorna a los valientes.
20 Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.
El quita la habla a los que dicen verdad, y el toma el consejo a los ancianos.
21 Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.
El derrama menosprecio sobre los príncipes, y enflaquece la fuerza de los esforzados.
22 Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.
El descubre las profundidades de las tinieblas, y saca a luz la sombra de muerte.
23 Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.
El multiplica las gentes, y él las pierde: él esparce las gentes, y las torna a recoger.
24 Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
El quita el seso de las cabezas del pueblo de la tierra, y los hace que se pierdan vagueando sin camino:
25 Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.
Que palpen las tinieblas, y no la luz: y los hace errar como borrachos.
