Job 12

1 Maar Job antwoordde en zeide:

Men Job svarede og sagde:

2 Trouwens, omdat gijlieden het volk zijt, zo zal de wijsheid met ulieden sterven!

Sandelig, I ere Folket, og med eder dør Visdommen ud!

3 Ik heb ook een hart even als gijlieden, ik zwicht niet voor u; en bij wien zijn niet dergelijke dingen?

Jeg har ogsaa Forstand ligesom I, jeg falder ikke igennem for eder; og hvo ved ikke saadanne Ting?

4 Ik ben het, die zijn vriend een spot is, maar roepende tot God, Die hem verhoort; de rechtvaardige en oprechte is een spot.

Jeg er til Latter for min Ven, jeg, som raabte til Gud og fik Svar; den retfærdige, den oprigtige er til Latter.

5 Hij is een verachte fakkel, naar de mening desgenen, die gerust is; hij is gereed met den voet te struikelen.

En foragtet Lampe i den trygges Tanke er den, som er nær ved at snuble med Foden.

6 De tenten der verwoesters hebben rust, en die God tergen, hebben verzekerdheden, om hetgene God met Zijn hand toebrengt.

Ødelæggernes Telte have Ro, og de, som rase imod Gud, ere meget trygge, ja den, som sætter sin Haand som Gud.

7 En waarlijk, vraag toch de beesten, en elkeen van die zal het u leren; en het gevogelte des hemels, dat zal het u te kennen geven.

Og sandelig, spørg dog Dyrene ad, og de skulle lære dig det; og Himmelens Fugle, og de skulle forkynde dig det.

8 Of spreek tot de aarde, en zij zal het u leren; ook zullen het u de vissen der zee vertellen.

Eller tal til Jorden, og den skal lære dig det, og Fiskene i Havet skulle fortælle dig det.

9 Wie weet niet uit alle deze, dat de hand des HEEREN dit doet?

Hvo ved ikke om alle disse Ting, at Herrens Haand har gjort dette?

10 In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.

han, i hvis Haand hver levende Sjæl er, og Aanden i hvert Menneskes Kød!

11 Zal niet het oor de woorden proeven, gelijk het gehemelte voor zich de spijze smaakt?

Mon ikke Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden?

12 In de stokouden is de wijsheid, en in de langheid der dagen het verstand.

Hos de graahærdede er Visdom, og Dagenes Længde giver Forstand.

13 Bij Hem is wijsheid en macht; Hij heeft raad en verstand.

Hos ham er Visdom og Vælde, ham hører Raad og Forstand til.

14 Ziet, Hij breekt af, en het zal niet herbouwd worden; Hij besluit iemand, en er zal niet opengedaan worden.

Se, han nedbryder, og det skal ikke bygges, han lukker til for en Mand, og der skal ikke lukkes op.

15 Ziet, Hij houdt de wateren op, en zij drogen uit; ook laat Hij ze uit, en zij keren de aarde om.

Se, han holder Vandene tilbage, og de borttørres, og han udlader dem, og de omvælte Landet.

16 Bij Hem is kracht en wijsheid; Zijns is de dwalende, en die doet dwalen.

Hos ham er Styrke og Kraft; ham hører den til, som farer vild, og den, som fører vild.

17 Hij voert de raadsheren beroofd weg, en de rechters maakt Hij uitzinnig,

Han lader Raadgiverne gaa afklædte bort og gør Dommerne til Daarer.

18 Den band der koningen maakt Hij los, en Hij bindt den gordel aan hun lenden.

Han løser Kongernes Herredømme og lægger Baand om deres Lænder.

19 Hij voert de oversten beroofd weg, en de machtigen keert Hij om.

Han lader Præsterne gaa afklædte bort og omkaster de stærke.

20 Hij beneemt den getrouwen de spraak, en der ouden oordeel neemt Hij weg.

Han berøver de sikre Talere Mælet, tager Forstanden fra de gamle.

21 Hij giet verachting over de prinsen uit, en Hij verslapt den riem der geweldigen.

Han udøser Vanære over Fyrsterne og løser de stærkes Bælte.

22 Hij openbaart de diepten uit de duisternis, en des doods schaduwe brengt Hij voort in het licht.

Han aabenbarer de dybe Ting af Mørket og udfører Dødens Skygge til Lyset.

23 Hij vermenigvuldigt de volken, en verderft ze; Hij breidt de volken uit, en leidt ze.

Han formerer Folkene og lader dem gaa til Grunde; han udbreder Folkene og bortfører dem.

24 Hij neemt het hart van de hoofden des volks der aarde weg, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.

Han borttager Forstand fra Folkets Øverster i Landet og lader dem fare vild i det øde, hvor ingen Vej er.

25 Zij tasten in de duisternis, waar geen licht is; en Hij doet hen dwalen, als een dronkaard.

De famle i Mørke, hvor intet Lys er, og han bringer dem til at fare vild som den drukne.