Job 1
1 Er was een man in het land Uz, zijn naam was Job; en dezelve man was oprecht, en vroom, en godvrezende, en wijkende van het kwaad.
Uz prae ah Job, tiah kawk ih kami maeto oh; to kami loe coek koi om ai, katoeng kami ah oh; Sithaw zit moe, kahoih ai hmuen ayae koeh kami ah oh.
2 En hem werden zeven zonen en drie dochteren geboren.
Anih loe capa sarihto hoi canu thumto sak.
3 Daartoe was zijn vee zeven duizend schapen, en drie duizend kemelen, en vijfhonderd juk ossen, en vijfhonderd ezelinnen; ook was zijn dienstvolk zeer veel; zodat deze man groter was dan al die van het oosten.
Tuu sang sarih, kaengkuu hrang sang thum, laikok atok thaih maitawtae cumvai pangato, laa hrang cumvai pangato tawnh moe, tamna paroeai a tawnh; anih loe ni angyae bang ih kaminawk boih thungah kalen koek ah oh.
4 En zijn zonen gingen, en maakten maaltijden in ieders huis op zijn dag; en zij zonden henen, en nodigden hun drie zusteren, om met hen te eten en te drinken.
Anih ih capanawk loe saning kruek, angmacae tapenhaih niah angmacae im ah buhraenghaih poih to sak o, to naah a tanuh thumtonawk doeh, nawnto buhcaak hanah kawk o toeng.
5 Het geschiedde dan, als de dagen der maaltijden omgegaan waren, dat Job henenzond, en hen heiligde en des morgens vroeg opstond, en brandofferen offerde naar hun aller getal; want Job zeide: Misschien hebben mijn kinderen gezondigd, en God in hun hart gezegend. Alzo deed Job al die dagen.
Job mah ka caanawk loe palungthin thungah Sithaw to kasae thuih o moe, zae o moeng boeh mue, tiah a poek pongah, buhraenghaih poih boeng pacoengah, nihcae to kawk moe, ciimcaisak; nihcae boih hanah hmai angbawnhaih to akhawnbang kruek a sak pae. Job mah to tiah sak toepsoep.
6 Er was nu een dag, als de kinderen Gods kwamen, om zich voor den HEERE te stellen, dat de satan ook in het midden van hen kwam.
Nito naah Sithaw ih caanawk loe Angraeng hmaa ah angphong hanah angzoh o, to naah Setan doeh nihcae salakah angzoh toeng.
7 Toen zeide de HEERE tot den satan: Van waar komt gij? En de satan antwoordde den HEERE, en zeide: Van om te trekken op de aarde, en van die te doorwandelen.
Angraeng mah Setan khaeah, naa hoiah maw nang zoh? tiah a naa. Setan mah Angraeng khaeah, Long pum ahnuk ahmaa kam het nakung hoiah kang zoh, tiah a naa.
8 En de HEERE zeide tot den satan: Hebt gij ook acht geslagen op Mijn knecht Job? Want niemand is op de aarde gelijk hij, een man oprecht en vroom, godvrezende en wijkende van het kwaad.
To pacoengah Angraeng mah Setan khaeah, Ka tamna Job ho na poek vai maw? Long nuiah anih baktih kami mi doeh om ai; anih loe coek koi om ai, katoeng kami ah oh, Sithaw to zit moe, kasae hmuen sak koeh ai kami ah oh, tiah a naa.
9 Toen antwoordde de satan den HEERE, en zeide: Is het om niet, dat Job God vreest?
Setan mah Angraeng khaeah, Job loe tidoeh na ai ah Sithaw to zit maw?
10 Hebt Gij niet een betuining gemaakt voor hem, en voor zijn huis, en voor al wat hij heeft rondom? Het werk zijner handen hebt Gij gezegend, en zijn vee is in menigte uitgebroken in den lande.
Anih hoi a imthung takoh, a tawnh ih hmuennawk boih loe sipae baktiah na pakaa pae na ai maw? A toksakhaih nuiah tahamhoihaih na paek pongah, anih loe prae thungah hmuenmae paroeai angraeng boeh.
11 Maar toch strek nu Uw hand uit, en tast aan alles, wat hij heeft; zo hij U niet in Uw aangezicht zal zegenen?
Toe vaihiah na ban phok ah loe, a tawnh ih hmuennawk boih paro pae ah, anih mah na hmaa roe ah nang to kasae thui tih, tiah a naa.
12 En de HEERE zeide tot den satan: Zie, al wat hij heeft, zij in uw hand; alleen aan hem strek uw hand niet uit. En de satan ging uit van het aangezicht des HEEREN.
Angraeng mah Setan khaeah, Khenah, a tawnh ih hmuennawk boih na ban ah oh; toe angmah to loe na ban hoi sui hmah, tiah a naa.
13 Er was nu een dag, als zijn zonen en zijn dochteren aten, en wijn dronken in het huis van hun broeder, den eerstgeborene.
Nito naah Job capa hoi canunawk loe amya nongpa kacoeh koek im ah buhcaak o moe, misurtui a naek o nathuem ah,
14 Dat een bode tot Job kwam, en zeide: De runderen waren ploegende, en de ezelinnen weidende aan hun zijden.
Job khaeah laicaeh maeto angzoh moe, Na tamnanawk loe maitawtae hoiah laikok atok o moe, a taengah laa hrangnawk rawkcak caak o li naah,
15 Doch de Sabeers deden een inval, en namen ze, en sloegen de jongeren met de scherpte des zwaards; en ik ben maar alleen ontkomen, om het u aan te zeggen.
Sabean kaminawk to angzoh o moe, tuk o pacoengah, maetawtaenawk hoi laa hrangnawk to lak pae o king; ue, nihcae mah na tamnanawk to sumsen hoiah hum o, nang khaeah tamthang thuih hanah kai khue ni loih, tiah a naa.
16 Als deze nog sprak, zo kwam een ander, en zeide: Het vuur Gods viel uit den hemel, en ontstak onder de schapen en onder de jongeren, en verteerde ze; en ik ben maar alleen ontkomen, om het u aan te zeggen.
Anih mah lokthuih li naah, kalah laicaeh maeto angzoh let moe, Van hoiah Sithaw ih hmai krak tathuk moe, nang ih tuunawk hoi na tamnanawk to kangh boih, nang khaeah tamthang thuih hanah kai khue ni loih, tiah a naa.
17 Als deze nog sprak, zo kwam een ander, en zeide: De Chaldeen stelden drie hopen, en vielen op de kemelen aan, en namen ze, en sloegen de jongeren met de scherpte des zwaards; en ik ben maar alleen ontkomen, om het u aan te zeggen.
Anih mah lokthuih li naah, kalah laicaeh maeto angzoh let moe, Khaldea kaminawk abu thumto ah angzoh o, kaengkuu hrangnawk to lak o moe, hoih o ving boeh, na tamnanawk loe sumsen hoiah hum o; nang khaeah tamthang thuih hanah kai khue ni loih, tiah a naa.
18 Als deze nog sprak, zo kwam een ander, en zeide: Uw zonen en uw dochteren aten, en dronken wijn, in het huis van hun broeder, den eerstgeborene;
Anih mah lokthuih li naah, laicaeh kalah maeto angzoh let, laicaeh mah anih khaeah, Na capa hoi na canunawk loe amya kacoeh koek im ah buhcaak o moe, misurtui naek o nathuem ah,
19 En zie, een grote wind kwam van over de woestijn, en stiet aan de vier hoeken van het huis, en het viel op de jongelingen, dat ze stierven; en ik ben maar alleen ontkomen, om het u aan te zeggen.
khenah, praezaek hoiah takhi to song moe, im to hmuh phaeng, im mah nawktanawk to taeh pongah, nihcae loe duek o boih; nang khaeah tamthang thuih hanah kai khue ni loih, tiah a naa.
20 Toen stond Job op, en scheurde zijn mantel, en schoor zijn hoofd, en viel op de aarde, en boog zich neder;
Hae lok thaih naah, Job loe angthawk moe, angmah ih kahni to asih, sam to aah moe, long ah tabok hoiah Sithaw to a bok,
21 En hij zeide: Naakt ben ik uit mijner moeders buik gekomen, en naakt zal ik daarhenen wederkeren. De HEERE heeft gegeven, en de HEERE heeft genomen; de Naam des HEEREN zij geloofd!
anih mah, Kam no zok thung hoi bangkrai ah kang zoh, bangkrai ah kam laem let han; Angraeng mah ang paek moe, Angraeng mah lak let boeh; Angraeng ih ahmin tahamhoihaih om nasoe, tiah thuih.
22 In dit alles zondigde Job niet, en schreef Gode niets ongerijmds toe.
Anih loe hae baktih tahamsethaih hmuennawk boih to tongh, toe Job loe zaehaih sah ai; Sithaw doeh kasae thui ai.
