Jeremia 36
1 Het gebeurde ook in het vierde jaar van Jojakim, den zoon van Josia, den koning van Juda, dat dit woord tot Jeremia geschiedde van den HEERE, zeggende:
Judah lengpa Josiah chapa Jehoiakim lengvaipoh kumli lhinkum in, Pakaiyin Jeremiah henga thu hitin aseiye.
2 Neem u een rol des boeks, en schrijf daarop al de woorden, die Ik tot u gesproken heb, over Israel, en over Juda, en over al de volken, van den dag aan, dat Ik tot u gesproken heb, van de dagen van Josia aan, tot op dezen dag.
Nangman lekhajol khat kilah inlang, Josiah leng khanga pat tuni geiya keiman Israel leh Judah douna kathusei ho chule namtin vaipi douna kathusei ho abon'in jihlut in.
3 Misschien zullen die van het huis van Juda horen al het kwaad, dat Ik hun gedenk te doen; opdat zij zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg, en Ik hun ongerechtigheid en hun zonde vergeve.
Chuteng Judah ten achunguva kabolgut thilse hohi avel a akijah doh kit uva, akisih uva setna lampia kon’a ahung kilekit uva ahileh, keiman amaho chonsetna leh athemmonau kangaidam ding ahi, ati.
4 Toen riep Jeremia Baruch, den zoon van Nerija; en Baruch schreef uit den mond van Jeremia alle woorden des HEEREN, die Hij tot hem gesproken had, op een rol des boeks.
Chuin Jeremiah in Neriah chapa Baruch chu akouvin, Pakaiyin ahenga aseipeh jouse chu abonchan akam in aseiyin, Baruch in lekhajol khat a ajihluttai.
5 En Jeremia gebood Baruch, zeggende: Ik ben opgehouden, ik zal in des HEEREN huis niet kunnen gaan.
Hichun Jeremiah in Baruch jah’a, “Keima songkul'a kihen bangin kaum in, Pakai houin sunga kavahlut theitapoi,”
6 Zo ga gij henen, en lees in de rol, in dewelke gij uit mijn mond geschreven hebt, de woorden des HEEREN, voor de oren des volks, in des HEEREN huis, op den vastendag; en gij zult ze ook lezen voor de oren van gans Juda, die uit hun steden komen.
Hijeh chun nangma houin sunga naga cheding, anngol jou ajing nikholeh, Pakaiya hungkon hiche thuho, keiman kaseitho a nangma lekhajol a kajihlutsah hohi, naga simdoh ding ahi. Hitia chu, Judah gamsung jousea kon’a hungdoh mipite jousen ajah diuva, nasimpeh ding ahi.
7 Misschien zal hunlieder smeking voor des HEEREN aangezicht nedervallen, en zij zullen zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg; want groot is de toorn en de grimmigheid, die de HEERE tegen dit volk heeft uitgesproken.
Chutile amahon achennau lamsea kon’a hung kihei kit uva, ageisang behseh masang a, Pakai henga ngaidam athumdiu ahi. ajeh chu, Pakai lunghanna chu akhohse behseh jengin, amaho dingin kichat tijat umval jeng ahi, ati.
8 En Baruch, de zoon van Nerija, deed naar alles, wat hem de profeet Jeremia geboden had, lezende in dat boek de woorden des HEEREN, in het huis des HEEREN.
Hichun Jeremiah thupeh bang chun, Baruch in agabol in, houin sunga alut in, mipiho jah dingin, Pakai thusei kijihlut hochu abonchan agasimdoh pihtai.
9 Want het geschiedde in het vijfde jaar van Jojakim, den zoon van Josia, den koning van Juda, in de negende maand, dat zij een vasten voor des HEEREN aangezicht uitriepen, allen volke te Jeruzalem, mitsgaders allen volke, die uit de steden van Juda te Jeruzalem kwamen.
Hiche hi, Josiah chapa Jehoiakim lengvaipoh kumnga lhinkum, lhako lhinna, anngol nikho khat’a, Baruch in abol ahi. Hiche nikho chu Judah gamsung pumpia kon’a mi tampi, Jerusalem houin’a chu hungkhomji, ahiuve.
10 Zo las Baruch in dat boek de woorden van Jeremia in des HEEREN huis, in de kamer van Gemarja, den zoon van Safan, den schrijver, in het bovenste voorhof, aan de deur der nieuwe poort van het huis des HEEREN, voor de oren des gansen volks.
Chuin mipijouse jah dingin, lekhajol’a kijihlut Jeremiah thusei hochu abon'in, Baruch in asimdoh sohkeiyin ahi. Hichepet a chu ama houin maiya, houin sunga lekhasunpa Gemariah, Shaphan chapa indan sunga um ahin, hichu Pakai houin lutna kelkot thah kom cha ahi.
11 Als nu Michaja, de zoon van Gemarja, den zoon van Safan, al de woorden des HEEREN uit dat boek gehoord had;
Shaphan chapa Gemariah, Gemariah chapa Micaiah chun lekhajol sunga kon’a Pakai thusei kiphongdoh ho chu abonchan ajah soh phat in;
12 Zo ging hij af ten huize des konings in de kamer des schrijvers; en ziet, aldaar zaten al de vorsten: Elisama, de schrijver, en Delaja, de zoon van Semaja, en Elnathan, de zoon van Achbor, en Gemarja, de zoon van Safan, en Zedekia, de zoon van Hananja, en al de vorsten.
Ama achesuh in, leng inpia lekha sunpan indan sunga alut in, gamvaipo ho toukhomna-a chun aluttai. Hiche mun’a umho chu: Lekha sunpa Elishama, Shemaiah chapa Delaiah, Acbor chapa Elnathan, Shaphan chapa Geramiah, Hananiah chapa Zedekiah chule midang jong ahiuve.
13 En Michaja maakte hun bekend al de woorden, die hij gehoord had, als Baruch uit dat boek las voor de oren des volks.
Micaiah chun, houin mun’a Baruch in lekhajol asimdoh’a athujol ho chu abonchan, amaho chu aseipehtan ahi.
14 Toen zonden al de vorsten Jehudi, den zoon van Nethanja, den zoon van Selemja, den zoon van Cuschi, tot Baruch, om te zeggen: De rol, waarin gij voor de oren des volks gelezen hebt, neem die in uw hand, en kom. Alzo nam Baruch, de zoon van Nerija, de rol in zijn hand, en kwam tot hen.
Chuin vaipoten, Nethaniah chapa Jehudi, Shelemiah tupa, Cushi tusonpa chu, Baruch henga asol in, ama jah’a, ‘Nangman mipite jah dinga nasimdoh lekhajol chu hinchoi inlang, keiho kom’a hungsimdoh kit in,’tin aga seisahtauve. Hichun Baruch in a lekhajol chu ahin kichoiyin, vaipote henga chun ahungtai.
15 En zij zeiden tot hem: Zit toch neder, en lees ze voor onze oren; en Baruch las voor hun oren.
Chuin amahon Baruch jah’a, “Touvin, nalekhajol chu keiho jah dingin simkit in,” atiuvin ahi. Baruch injong aseibangu chun asimpehtai.
16 En het geschiedde, als zij al de woorden hoorden, dat zij verschrikten, de een tegen den ander; en zij zeiden tot Baruch: Voorzeker zullen wij al deze woorden den koning bekend maken.
Amahon thu kisun ho chu ajah phat un, atijauvin khatle khat akiveto jeng uvin ahi. Hichun amahon Baruch jah’a, “Hiche thu hohi lengpa iseipeh teitei diu ahi,” atiuve.
17 En zij vraagden Baruch, zeggende: Verklaar ons toch, hoe hebt gij al deze woorden uit zijn mond geschreven?
Ahivangin, amahon Baruch chu thu adongun, Nangman thu hijat hi hoiya nalah ham, Jeremiah in najihsah ham? atiuvin ahi.
18 En Baruch zeide tot hen: Uit zijn mond las hij tot mij al deze woorden, en ik schreef ze met inkt in dit boek.
Baruch in adonbut in, “Jeremiah in thucheng khat khat a aseiya, keiman hiche lekhajol’a hi kajihlut ahi,” ati.
19 Toen zeiden de vorsten tot Baruch: Ga henen, verberg u, gij en Jeremia; en niemand wete, waar gijlieden zijt.
Chuphat in amahon, “Nang jong Jeremiah jong, nanilhon in kiseldoh lhontan. Naumna lhon koimacha hetsah lhon hih in,” atiuvin ahi.
20 Zij dan gingen in tot den koning in het voorhof; maar de rol leiden zij weg in de kamer van Elisama, den schrijver; en zij verklaarden al die woorden voor de oren des konings.
Chuin vaipo ho chun, lekhasunpa Elishama indan sunga alut un, lekhajol chu akoitup tauve. Chule athu jouse chu lengpa kom alhut tauvin ahi.
21 Toen zond de koning Jehudi, om de rol te halen; en hij haalde ze uit de kamer van Elisama, den schrijver; en Jehudi las ze voor de oren des konings, en voor de oren van al de vorsten, die omtrent den koning stonden.
Hichun lengpan Jehudi akouvin, lekhajol gala dingin asoltai. Jehudi injong Elishama indan sunga kikoi lekhajol cuh ahinchoiyin, lengpa le vaipo ho jah dingin asimpehtan ahi.
22 (De koning nu zat in het winterhuis in de negende maand; en er was een vuur voor zijn aangezicht op den haard aangestoken.)
Phalbi lei ahijeh'in, lengpa jong phalbi indan sunga chun atouvin, meibel a mei kitih chu a-oiyin ahi.
23 En het geschiedde, als Jehudi drie stukken, of vier gelezen had, versneed hij ze met een schrijfmes, en wierp ze in het vuur, dat op den haard was, totdat de ganse rol verteerd was in het vuur, dat op den haard was.
Chuin Jehudi in lekhajol chu, jolthum jolli asimchaiyin ahileh, lengpan chemchan a-at teltel in, mei lah’a alehlut in, hitichun aban ban in abol in, lekhajol chu abon'in meiya ahalvam soh hettan ahi.
24 En zij verschrikten niet, en scheurden hun klederen niet, de koning noch al zijn knechten, die al deze woorden gehoord hadden.
Thu hijat ajah vangun, lengpa ahin chule alhachate ahiuvin, koiman kisihna leh tijatna imacha aneideh pouvin ahi.
25 Hoewel ook Elnathan, en Delaja, en Gemarja bij den koning daarvoor spraken, dat hij de rol niet zou verbranden; doch hij hoorde niet naar hen.
Hichun Elnathan, Delaiah chule Gemariah ho chun, lengpa kom’a, lekhajol chu meiya ahalvam lou dingin ajol un, ahivangin lengpan amaho thusei chu angaipeh poi.
26 Daartoe gebood de koning aan Jerahmeel, den zoon van Hammelech, en Zeraja, den zoon van Azriel, en Selemja, den zoon van Abdeel, om den schrijver Baruch en den profeet Jeremia te vangen. Maar de HEERE had hen verborgen.
Chujouvin, lengpan achapa Jerameel, Azriel chapa Seraiah chule Abdeel chapa Shelemiah akouvin, lekhasunpa Baruch leh Jeremiah themgaopa mandoh dingin thupeh aneitai. Ahivangin amani chu Pakaiyin aseldohtai.
27 Toen geschiedde des HEEREN woord tot Jeremia, nadat de koning de rol en de woorden, die Baruch geschreven had uit den mond van Jeremia, verbrand had, zeggende:
Lengpan, Jeremiah thuseiho Baruch in lekhajol a ajihlut chu, meiya ahalvam nung chun; Pakaiyin Jeremiah henga hitin ahinsei kit in ahi.
28 Neem u weder een andere rol, en schrijf daarop al de eerste woorden, die geweest zijn op de eerste rol, die Jojakim, de koning van Juda, verbrand heeft.
Nangman lekhajol khat kilahkit inlang, Judah lengpa Jehoiakim in meiya ahalvamsa lekhajol’a kisun thuho chu, avel in abonchan jihlutsah sohkeiyin, ati.
29 En tot Jojakim, den koning van Juda, zult gij zeggen: Zo zegt de HEERE: Gij hebt deze rol verbrand, zeggende: Waarom hebt gij daarop geschreven, zeggende: De koning van Babel zal zekerlijk komen, en dit land verderven, en maken, dat mens en beest daarin ophouden?
Chule Judah lengpa Jehoiakim jah’a, hitin seiyin: Nangman lekhajol chu, asunga thu um, Babylon lengpan hiche gam hi asuhmang ding chule agamsunga um mihem leh gancha ho jong asuhgam hel ding ahi, tia akijih lut jeh a meiya nahalvam ahi.
30 Daarom zegt de HEERE alzo van Jojakim, den koning van Juda: Hij zal geen hebben, die op Davids troon zitte; en zijn dood lichaam zal weggeworpen zijn, des daags in de hitte, en des nachts in de vorst.
Pakaiyin hitin aseiye, Judah lengpa Jehoiakim lengpa chapate David leng touna-a hungtou ding koima cha umlou helding ahiuve. Ama tahsa thilong jeng jong, sunlai nisa thohding leh janlai daitwi doudinga, vuilouva kipaiding ahi.
31 En Ik zal over hem, en over zijn zaad, en over zijn knechten hunlieder ongerechtigheid bezoeken; en Ik zal over hen, en over de inwoners van Jeruzalem, en over de mannen van Juda, al het kwaad brengen, dat Ik tot hen gesproken heb; maar zij hebben niet gehoord.
Keiman achonsetnau lethuhna-a, ama chungle ainsung mite chunga chule asohte chunga talen kamatsah ding ahiuve. Chule keiman Jerusalem mite chunga chule Judah mite jouse chunga hamsetna katepsa jouse kabuhlhah ding ahi. Ajeh chu amahon kahilna leh kasihsalna ngaisah in aneipouve.
32 Jeremia dan nam een andere rol, en gaf ze aan den schrijver Baruch, den zoon van Nerija; die schreef daarop, uit den mond van Jeremia, al de woorden des boeks, dat Jojakim, de koning van Juda, met vuur verbrand had; en tot dezelve werden nog veel dergelijke woorden toegedaan.
Hijeh chun Jeremiah in lekhajol achom khat alan, lekhasunpa Baruch kom’a chun, akamcheng tah in aseipeh kit in, ajihlutsah tai. Chule lekhajol masa, Judah lengpa Jehoiakim in meiya ahalvamsa-a, kijihlut thucheng jouse abonchan ajihlutsah kit in, chule thucheng tampi jong akigop ben ahi.
