< Jeremia 3 >
1 Men zegt: Zo een man zijn huisvrouw verlaat, en zij gaat van hem, en wordt eens anderen mans, zal hij ook tot haar nog wederkeren? Zou datzelve land niet grotelijks ontheiligd worden? Gij nu hebt met veel boeleerders gehoereerd, keer nochtans weder tot Mij, spreekt de HEERE.
Kami maeto mah zu to pakhrak, nongpata loe anih khae hoi tacawt moe, minawk ih zu ah oh pacoengah, anih loe nongpata khaeah amlaem let vop tih maw? To tiah om nahaeloe prae to amhnongsak mak ai maw? Toe nang loe pop parai tlangainawk hoiah tangzat to na zawh; toe Angraeng mah kai khaeah amlaem let ah, tiah ang naa.
2 Hef uw ogen op naar de hoge plaatsen, en zie toe, waar zijt gij niet beslapen? Gij hebt voor hen gezeten aan de wegen, als een Arabier in de woestijn; alzo hebt gij het land ontheiligd met uw hoererijen en met uw boosheid.
Hmuensang bangah doing ah loe tangzat na zaw ai ih ahmuen to pakrong noek ah. Arab kami mah praezaek ah zing ih baktih toengah, nang doeh loklamnawk ah na zing; tangzat na zawhhaih hoi na sethaih mah prae to amhnongsak boeh.
3 Daarom zijn de regendruppelen ingehouden, en er is geen spade regen geweest. Maar gij hebt een hoerenvoorhoofd, gij weigert schaamrood te worden.
To pongah kho angzo ai boeh moe, nipui amtonghaih khotui doeh krah ai boeh; na lupataeh loe tangzat zaw kami lupataeh hoiah anghmong pongah, azathaih roe na tawn ai.
4 Zult gij niet van nu af tot Mij roepen: Mijn Vader! Gij zijt de leidsman mijner jeugd!
Vaihi hoi kamtong kai khaeah, Kampa, nang loe ka qoeng li nathuem hoiah kai han loklam patuekkung ah na ai maw na oh?
5 Zal Hij in eeuwigheid den toorn behouden? Zal Hij dien gestadig bewaren? Zie, gij spreekt en doet die boosheden, en neemt de overhand.
Anih loe dungzan khoek to palungphui poe tih maw? Boeng khoek to palungphui vop tih maw? tiah na thui. To tiah lok na thuih e, na sak thaih ih hmuen kasae to na sak, tiah Angraeng mah thuih.
6 Voorts zeide de HEERE tot mij, in de dagen van den koning Josia: Hebt gij gezien, wat de afgekeerde Israel gedaan heeft? Zij ging henen op allen hogen berg, en tot onder allen groenen boom, en hoereerde aldaar.
Josiah siangpahrang ah oh nathung, Angraeng mah kai khaeah, loklam amkhraeng Israel kaminawk mah sak ih hmuen to na hnuk maw? Anih loe maesang boih ah dawh moe, aqam kahing thingkung tlim boih ah, tangzat a zawh boeh.
7 En Ik zeide, nadat zij zulks alles gedaan had: Bekeer u tot Mij; maar zij bekeerde zich niet. Dit zag de trouweloze, haar zuster Juda.
Hae baktih hmuennawk a sak pacoengah doeh kai khae amlaem let hanah ka thuih. Toe anih loe amlaem let ai. To tiah a sak ih hmuen to oep kaom ai amnawk nongpata Judah mah hnuk.
8 En Ik zag, als Ik ter oorzake van alles, waarin de afgekeerde Israel overspel bedreven had, haar verlaten, en haar haar scheidbrief gegeven had, dat de trouweloze, haar zuster Juda, niet vreesde, maar ging henen, en hoereerde zelve ook.
Lam amkhraeng Israel loe zu sava laep ah nongpa nongpata zaehaih to sak pongah, ampraekhaih ca to ka paek moe, anih to ka pakhrak; oep kaom ai amnawk nongpata Judah doeh zithaih tawn ai ah a caeh moe, tangzat a zawh toeng, tiah ka hnuk.
9 Ja, het geschiedde, vanwege het gerucht harer hoererij, dat zij het land ontheiligde; want zij bedreef overspel met steen en met hout.
Anih loe tangzat zawhhaih hoiah prae to amhnongsak, thlung hoiah zaehaih a sak moe, thing hoiah doeh zaehaih to a sak.
10 En zelfs in dit alles heeft zich haar trouweloze zuster Juda tot Mij niet bekeerd met haar ganse hart, maar valselijk, spreekt de HEERE.
To tiah zaehaih to a tawnh, toe oep kaom ai amnawk nongpata Judah loe kai khaeah palung tang hoi amlaem ai, angsak cophaih hoiah ni amlaem, tiah Angraeng mah thuih.
11 Dies de HEERE tot mij zeide: De afgekeerde Israel heeft haar ziel gerechtvaardigd, meer dan de trouweloze Juda.
Angraeng mah kai khaeah, lam amkhraeng Israel loe oep kaom ai Judah pongah toeng kue, tiah thuih.
12 Ga henen, en roep deze woorden uit tegen het noorden, en zeg: Bekeer u, gij afgekeerde Israel! spreekt de HEERE, zo zal Ik Mijn toorn op ulieden niet doen vallen; want Ik ben goedertieren, spreekt de HEERE. Ik zal den toorn niet in eeuwigheid behouden.
Caeh ah loe, hae lok hae aluek bangah taphong ah, nihcae khaeah, Lam amkhraeng Israel amlaem lai ah, tiah Angraeng mah thuih. Na nuiah palungphuihaih ka krahsak mak ai, kai loe palungnathaih hoiah ka koi pongah, palung ka phui poe mak ai, tiah Angraeng mah thuih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
13 Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen den HEERE, uw God, hebt overtreden, en uw wegen verstrooid hebt tot de vreemden, onder allen groenen boom, maar gij zijt Mijner stem niet gehoorzaam geweest, spreekt de HEERE.
Nang loe ka lok na tahngai ai, na Angraeng Sithaw nuiah zaehaih na sak moe, aqam kahing thingkung tlim boih ah, kaminawk to na zoek, to tiah zaehaih na sak pongah, zaehaih ka tawnh boeh, tiah panoek ah, tiah Angraeng mah thuih.
14 Bekeert u, gij afkerige kinderen! spreekt de HEERE, want Ik heb u getrouwd, en Ik zal u aannemen, een uit een stad, en twee uit een geslacht, en zal u brengen te Sion.
Lam amkhraeng kaminawk, amlaem o lai ah, tiah Angraeng mah thuih; kai loe nangcae ih sava ah ka oh; vangpui maeto thung hoiah kami maeto ka lak han, imthong maeto thung hoiah kami hnetto ka lak moe, Zion ah kang caeh haih han.
15 En Ik zal ulieden herders geven naar Mijn hart; die zullen u weiden met wetenschap en verstand.
Ka koeh ih tuutoep kaminawk to kang paek han, nihcae mah palunghahaih hoi panoekhaih hoiah na zaehoi o tih.
16 En het zal geschieden, wanneer gij vermenigvuldigd en vruchtbaar zult geworden zijn in het land, in die dagen, spreekt de HEERE, zullen zij niet meer zeggen: De ark des verbonds des HEEREN, ook zal zij in het hart niet opkomen; en zij zullen aan haar niet gedenken, en haar niet bezoeken, en zij zal niet weder gemaakt worden.
To na niah loe prae thungah pop parai ah nang pung o tih, to naah loe kaminawk mah, Angraeng Lokkamhaih thingkhong, tiah thui o mak ai boeh, tiah Angraeng mah thuih; to thingkhong to panoek o mak ai; poek o mak ai; dawn o mak ai; sah doeh sah o let mak ai boeh.
17 Te dier tijd zullen zij Jeruzalem noemen, des HEEREN troon; en al de heidenen zullen tot haar vergaderd worden, om des HEEREN Naams wil, te Jeruzalem; en zij zullen niet meer wandelen naar het goeddunken van hun boos hart.
To naah Jerusalem loe Angraeng anghnuthaih tangkhang, tiah kawk o tih; prae kaminawk boih, Jerusalem ah, Angraeng ih ahmin to saphaw hanah amkhueng o tih; angmacae kasae poekhaih palungthin hnukah doeh pazui o mak ai boeh.
18 In die dagen zal het huis van Juda gaan tot het huis van Israel; en zij zullen te zamen komen uit het land van het noorden, in het land, dat Ik uw vaderen ten erve gegeven heb.
To na niah loe Judah imthung takoh hoi Israel imthung takoh loe nawnto angkom hoi tih boeh, aluek bang prae hoiah nawnto angzo hoi ueloe, nam panawk khaeah qawk ah ka paek ih prae thungah caeh hoi tih.
19 Ik zeide wel: Hoe zal Ik u onder de kinderen zetten, en u geven het gewenste land, de sierlijke erfenis van de heirscharen der heidenen? Maar Ik zeide: Gij zult tot Mij roepen: Mijn Vader! en gij zult van achter Mij niet afkeren.
Kaimah, Nangcae to caa baktiah kang suek o pongah, koeh koi kaom prae, praenawk boih thungah kahoih koek qawktoephaih to kang paek o na ai maw? tiah ka thuih: Kai mah, Kai hae Kam Pa, tiah nang kawk o ueloe, kai khae hoiah nam khraeng o ving mak ai boeh, tiah ka thuih.
20 Waarlijk, gelijk een vrouw trouwelooslijk scheidt van haar vriend, alzo hebt gijlieden trouwelooslijk tegen Mij gehandeld, gij huis Israels! spreekt de HEERE.
Aw Israel imthung takoh, sava nuiah oep kaom ai nongpata baktiah, nangcae doeh ka nuiah oep na om o ai boeh, tiah Angraeng mah thuih.
21 Er is een stem gehoord op de hoge plaatsen, een geween en smekingen der kinderen Israels, omdat zij hun weg verkeerd, en den HEERE, hun God, vergeten hebben.
Israel kaminawk qahhaih hoi hnikhaih lok to hmuensang hoiah ka thaih boeh; nihcae loe loklam amkhraeng o moe, angmacae ih Angraeng Sithaw to pahnet o ving boeh.
22 Keert weder, gij afkerige kinderen! Ik zal uw afkeringen genezen. Zie, hier zijn wij, wij komen tot U, want Gij zijt de HEERE, onze God!
Lam amkhraeng kaminawk, amlaem oh; loklam nam khraeng o haih to kang pakhraih pae han. Nihcae mah doeh khenah, nang khaeah kang zoh o; nang loe kaicae Angraeng Sithaw ah na oh.
23 Waarlijk, tevergeefs verwacht men het van de heuvelen en de menigte der bergen; waarlijk, in den HEERE, onzen God, is Israels heil!
Maesomnawk, maenawk bang hoiah pahlonghaih to angzo tih, tiah zinghaih loe azom pui ni; Israel pahlong tangtang haih loe aicae ih Angraeng Sithaw hae ni.
24 Want de schaamte heeft den arbeid onzer vaderen opgegeten, van onze jeugd aan; hun schapen en hun runderen, hun zonen en hun dochteren.
Aicae ampanawk mah toksak ih thingthainawk, tuunawk hoi im ah pacah ih moinawk, a capanawk hoi a canunawk loe a qoeng o li nathuem hoi boeh ni azathaih mah caak boih boeh.
25 Wij liggen in onze schaamte, en onze schande overdekt ons, want wij hebben tegen den HEERE, onzen God, gezondigd, wij en onze vaderen, van onze jeugd aan tot op dezen dag; en wij zijn der stem des HEEREN, onzes Gods, niet gehoorzaam geweest.
Aicae loe azathaih hoiah angsong o boeh moe, ahminsethaih mah khuk khoep boeh; aicae loe aimacae Agraeng Sithaw nuiah a zae o boeh, aicae hoi aicae ampanawk loe a qoeng o li nathuem hoi vaihni ni khoek to, aimacae Angraeng Sithaw ih lok to a tahngai o ai boeh.