Jeremia 18
1 Het woord, dat tot Jeremia geschied is van den HEERE, zeggende:
Jeremiah khaeah angzo Angraeng ih lok loe hae tiah oh;
2 Maak u op, en ga af in het huis des pottenbakkers, en aldaar zal Ik u Mijn woorden doen horen.
angthawk ah loe, laom sahkung im ah caeh tathuk ah, to ah ka lok to kang thaisak han, tiah ang naa.
3 Zo ging ik af in het huis des pottenbakkers; en ziet, hij maakte een werk op de schijven.
To pongah laom sahkung im ah ka caeh tathuk, laom sah kami mah sak ih tok to ka hnuk.
4 En het vat, dat hij maakte, werd verdorven, als leem, in de hand des pottenbakkers; toen maakte hij daarvan weder een ander vat, gelijk als het recht was in de ogen des pottenbakkers te maken.
Amlai long hoiah a sak ih long laom loe, laom sah kami ih ban ah koih pae ving, to pongah anih mah hae tiah ka sak nahaeloe hoih tih, tiah a poek ih baktih toengah anih mah kalah laom to sak let.
5 Toen geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:
To naah Angraeng ih lok kai khaeah angzoh,
6 Zal Ik ulieden niet kunnen doen, gelijk deze pottenbakker, o huis Israels? spreekt de HEERE; ziet, gelijk leem in de hand des pottenbakkers, alzo zijt gijlieden in Mijn hand, o huis Israels!
Aw Israel imthung takoh, hae laom sah kami baktiah nangcae to ka sah thai mak ai maw? tiah Angraeng mah thuih. Khenah, Aw Israel imthung takoh, laom sah kami ih ban ah amlai long oh baktih toengah, nangcae doeh ka ban ah ni na oh o.
7 In een ogenblik zal Ik spreken over een volk en over een koninkrijk, dat Ik het zal uitrukken, en afbreken, en verdoen;
Kawbaktih atue ah doeh prae maeto maw, siangpahrang ukkhaih prae maw aphong ving moe, amtimsak pacoengah, amrosak hanah ka thuih naah,
8 Maar indien datzelve volk, over hetwelk Ik zulks gesproken heb, zich van zijn boosheid bekeert, zo zal Ik berouw hebben over het kwaad, dat Ik hetzelve gedacht te doen.
acoehaih ka paek ih prae kaminawk mah a sak o ih kasae hmuen hoiah amlaem o let nahaeloe, nihcae nuiah sak han ka poek ih amrohaih to ka zuh let han.
9 Ook zal Ik in een ogenblik spreken over een volk en over een koninkrijk, dat Ik het zal bouwen en planten;
Kalah atue ah, prae maeto maw, siangpahrang ukhaih prae maw ka sak moe, kang doetsak han, tiah ka thuih,
10 Maar indien het doet, dat kwaad is in Mijn ogen, dat het naar Mijn stem niet hoort, zo zal Ik berouw hebben over het goede, met hetwelk Ik gezegd had hetzelve te zullen weldoen.
toe prae mah ka mikhnuk ah sethaih to sah moe, ka lok tahngai ai nahaeloe, nihcae atho ohhaih ka sak pae han, tiah ka thuih ih lok to ka zuh let han.
11 Nu dan, spreek nu tot de mannen van Juda en tot de inwoners van Jeruzalem, zeggende: Zo zegt de HEERE: Ziet, Ik formeer een kwaad tegen ulieden, en denk tegen ulieden een gedachte; zo bekeert u nu, een iegelijk van zijn bozen weg, en maakt uw wegen en uw handelingen goed.
To pongah khenah, vaihi Angraeng mah, nang hanah sethaih ka sak moe, nang hanah misa ah ohhaih ahmuen to ka suek boeh; to pongah kami boih kasae sakhaih loklam hoiah amlaem oh, na caeh o haih loklam hoiah na sak o ih hmuennawk to pakhrai oh, tiah Judah kaminawk hoi Jerusalem ah kaom kaminawk khaeah thui paeh, tiah ang naa.
12 Doch zij zeggen: Het is buiten hoop; maar wij zullen naar onze gedachten wandelen, en wij zullen doen, een iegelijk het goeddunken van zijn boos hart.
Toe nihcae mah, Oep han koi om ai; kaicae loe kaimacae poekhaih baktiah ni ka caeh o han, kasae poekhaih palung mah thuih ih lok baktiah ni kami boih mah ka sak o han, tiah thuih o.
13 Daarom, zo zegt de HEERE: Vraagt nu onder de heidenen; wie heeft alzulks gehoord? De jonkvrouw Israels doet een zeer afschuwelijke zaak.
To pongah Angraeng mah, Kacuem Israel tangla mah panuet thok hmuen to sak boeh. To baktih kahoih ai hmuennawk to na thaih o vaih maw? tiah Sithaw panoek ai kaminawk khaeah vaihi dueng o noek ah.
14 Zal men ook om een rotssteen des velds verlaten de sneeuw van Libanon? Zullen ook de vreemde, koude, vlietende wateren verlaten worden?
Lebanon mae nui ih dantui loe amkaw vai maw? Kangthla ahmuen hoiah kalong angqai parai tuinawk loe kang o tih maw?
15 Nochtans heeft Mijn volk Mij vergeten, zij roken der ijdelheid; want zij hebben hen doen aanstoten op hun wegen, op de oude paden, opdat zij mochten wandelen in stegen van een weg, die niet opgehoogd is;
Toe kai ih kaminawk mah loe kai to pahnet o, tidoeh athum ai sakcop ih krangnawk khaeah hmuihoih to a thlaek o, krangnawk mah nihcae to canghnii ah pazui o ih loklam kangquem ah caeh haih moe, amthaeksak, kahoih loklam ah caehsak ai, tuk ai ih kasae loklam ah ni a caehsak.
16 Om hun land te stellen tot een ontzetting, tot eeuwige aanfluitingen; al wie daar voorbijgaat, zal zich ontzetten, en met zijn hoofd schudden.
To tiah nihcae mah angmacae ih prae to amro o sak moe, minawk mah kasae thuihaih ah oh poe; to lam taengah kacaeh kaminawk loe dawnrai o moe, lu haek o.
17 Als een oostenwind zal Ik hen verstrooien voor het aangezicht des vijands; Ik zal hun den nek en niet het aangezicht laten zien, ten dage huns verderfs.
Ni angyae bang ih takhi baktiah, nihcae to misanawk hmaa ah kam hetsak han; raihaih a tongh o na niah, nihcae han mikhmai patuek ai ah, ka hnukbang ih kaeng to ka patuek lat han, tiah thuih.
18 Toen zeiden zij: Komt aan, laat ons gedachten tegen Jeremia denken; want de wet zal niet vergaan van den priester, noch de raad van den wijze, noch het woord van den profeet; komt aan, en laat ons hem slaan met de tong, en laat ons niet luisteren naar enige zijner woorden!
To naah nihcae mah, Sithaw lok patuk qaimanawk, poekhaih kahoih paek palungha kaminawk hoi lok taphong tahmaanawk a tawnh o boeh pongah, Angzo oh, Jeremiah hae hum hanah pacaeng o si. Angzo oh, Jeremiah to zaehaih net o si, a thuih ih loknawk doeh tahngai pae o hma si, tiah thuih o.
19 HEERE! luister naar mij, en hoor naar de stem mijner twisters.
Aw Angraeng, tahngai ah, kai zaehaih net kaminawk ih lok to tahngai ah.
20 Zal dan kwaad voor goed vergolden worden? want zij hebben mijn ziel een kuil gegraven; gedenk, dat ik voor Uw aangezicht gestaan heb, om goed voor hen te spreken, om Uw grimmigheid van hen af te wenden.
Kahoih hmuen to kasae hmuen hoiah na pathok han maw? Nihcae loe ka hinghaih aphum hanah tangqom takaeh o boeh. Nihcae hoihhaih kawng to thuih moe, nihcae khae hoi palung na phuihaih paqoi let hanah, na hmaa ah kang doet, tito panoek ah.
21 Daarom, geef hun zonen den honger over, en doe ze wegvloeien door het geweld des zwaards, en laat hun vrouwen van kinderen beroofd en weduwen worden, en laat hun mannen door den dood omgebracht, en hun jongelingen met het zwaard geslagen worden in den strijd.
Toe nihcae to sumsen hoiah athii longsak ah loe, a caanawk to khokhahaih tongsak ah; a caanawk duek o pongah, nihcae ih zu loe lamhmai ah om o nasoe; saning coeh kaminawk to hum o nasoe loe, thendoengnawk to misatukhaih ahmuen ah sumsen hoiah hum o nasoe.
22 Laat er een geschrei uit hun huizen gehoord worden, wanneer Gij haastelijk een bende over hen zult brengen; dewijl zij een kuil gegraven hebben om mij te vangen, en strikken verborgen voor mijn voeten.
Nihcae tuk hanah misa na kawk naah, nihcae imthung hoiah hanghaih lok to angthaih nasoe; nihcae loe kai kraksak hanah tangqom takaeh o, ka khok aman hanah thaang ang patung pae o.
23 Doch Gij, HEERE! weet al hun raad tegen mij ten dode; maak geen verzoening over hun ongerechtigheid, en delg hun zonde niet uit van voor Uw aangezicht; maar laat hen nedergeveld worden voor Uw aangezicht; handel alzo met hen, ten tijde Uws toorns.
Toe, Angraeng, nihcae mah kai hum han thuih ih loknawk to na panoek; nihcae zaehaih to tahmen hmah, na mikhnuk ah nihcae zaehaih to takhoe pae hmah, na hmaa ah nihcae to va o nasoe loe, palung na phuihaih atue phak naah, nihcae to lokcaek ah.
