< Jeremia 12 >

1 Gij zoudt rechtvaardig zijn, o HEERE! wanneer ik tegen U zou twisten; ik zal nochtans van Uw oordelen met U spreken; waarom is der goddelozen weg voorspoedig, waarom hebben zij rust, allen, die trouwelooslijk trouweloosheid bedrijven?
Aw Angraeng, nang khaeah lok ka thuih kruek, na toenghaih amtueng; toe tipongah kasae kaminawk hoi oep thok ai kaminawk to khosak hoih o lat loe? tiah lokdueng han ka tawnh.
2 Gij hebt ze geplant, zij zijn ook ingeworteld, zij gaan voort, ook dragen zij vrucht; Gij zijt wel nabij in hun mond, maar verre van hun nieren.
Nangmah ni nihcae to na thling, ue, tangzun na caksak moe, a qoeng o tahang, ue, athaih athaih o; nang loe nihcae pakha taengah na oh, toe palung hoi loe nang thla taak.
3 Maar Gij, o HEERE! kent mij, Gij ziet mij, en proeft mijn hart, dat het met U is. Ruk ze uit als schapen ter slachting, en heilig ze tot den dag der doding.
Toe Angraeng, kai hae nang panoek; kai hae nang hnuk, palung thungah ka poek ih hmuen doeh nang panoek pae; boh han kaom tuunawk to pathok baktiah, kahoih ai kaminawk to pathok ah; nihcae to humhaih ni phak naah hum hanah pahoe ah.
4 Hoe lang zal het land treuren, en het kruid des gansen velds verdorren? Vanwege de boosheid dergenen, die daarin wonen, vergaan de beesten en het gevogelte; dewijl zij zeggen: Hij ziet ons einde niet.
Prae thungah kaom kaminawk ih zaehaih pongah, prae loe nasetto maw palungna panoek vop ueloe, taw ih phrohnawk doeh nasetto maw zaek o vop tih? Ka zae o haih Sithaw mah hnu mak ai, tiah kaminawk mah thuih o. Nihcae zaehaih pongah, moisan hoi tavaanawk doeh anghmat o boih boeh.
5 Als gij loopt met de voetgangers, zo maken zij u moede; hoe zult gij u dan mengen met de paarden? Zo gij alleenlijk vertrouwt in een land van vrede, hoe zult gij het dan maken in de verheffing van de Jordaan?
Jeremiah, khok hoi na cawnh naah mataeng doeh nang pho nahaeloe, kawbangmaw hrang hoiah cawnh nang noek thai tih? Mawnhaih om ai, misa amdinghaih prae ah mataeng doeh nang pho nahaeloe, Jordan vapui taeng ih taw thungah cae loe kawbangmaw na om tih?
6 Want ook uw broeders en uws vaders huis, ook diezelve handelen trouwelooslijk tegen u; ook diezelve roepen u met volle stem achterna; geloof hen niet, wanneer zij vriendelijk tot u spreken.
Nam nawkamyanawk, nam pa imthung takoh mah mataeng doeh, na nuiah oepthok o ai. na hnukah patom hanah nihcae mah kami pop ah kawk o; nihcae mah na nuiah kahoih lok thui o cadoeh, nihcae to tang hmah.
7 Ik heb Mijn huis verlaten, Ik heb Mijn erfenis laten varen; Ik heb de beminde Mijner ziel in de hand harer vijanden gegeven.
Kaimah ih im to ka pahnawt sut boeh; kaimah ih qawk doeh ka caehtaak boeh; ka palung duek ih ka hinghaih loe a misanawk ban ah ka paek boeh.
8 Mijn erfenis is Mij geworden als een leeuw in het woud; zij heeft haar stem tegen Mij verheven, daarom heb Ik haar gehaat.
Kai ih qawk loe taw ih kaipui baktiah ni oh boeh; anih mah kai ang hang thuih; to pongah ka hnukma.
9 Mijn erfenis is Mij een gesprenkelde vogel; de vogelen zijn rondom tegen haar; komt aan, verzamelt, al gij gedierte des velds, komt om te eten!
Kai ih qawk loe moi kacaa tavaa baktiah oh; anih taengah kaom tavaanawk mah anih to patuk o; taw ih moinawk boih angzoh o moe, nawnto angpop o pacoengah, anih ih moi to caak hanah thui paeh.
10 Veel herders hebben Mijn wijngaard verdorven, zij hebben Mijn akker vertreden; zij hebben Mijn gewensten akker gesteld tot een woeste wildernis.
Pop parai kami zaehoikungnawk mah kai ih misur takha to phraek o, kai ih taham to khok tlim ah cawh o moe, kahoih parai kai ih taham to, kapong sut praezaek ah oh o sak boeh.
11 Men heeft hem gesteld tot een woestheid, verwoest zijnde treurt hij tot Mij; het ganse land is verwoest, omdat er niemand is, die het ter harte neemt.
Nihcae mah paro o moe, palungnat hoiah kai khaeah a qah o; khenzawn kami mi doeh om ai pongah, prae boih pong sut boeh.
12 Op alle hoge plaatsen in de woestijn zijn verstoorders gekomen; want het zwaard des HEEREN verteert van het ene einde des lands tot aan het andere einde des lands; er is geen vrede voor enig vlees.
Paro kaminawk loe praezaek hoiah hmuensang nui boih ah angzoh o: prae boenghaih maeto hoi maeto bang khoek to, Angraeng ih sumsen mah paaeh boih tih; mi doeh monghaih tawn o mak ai.
13 Zij hebben tarwe gezaaid, maar doornen gemaaid; zij hebben zich gepijnigd, maar niet gevorderd; wordt alzo beschaamd vanwege ulieder inkomsten, vanwege de hittigheid van den toorn des HEEREN.
Cang to na tuh o tih, toe soekhring ni aat o tih; tha naa o parai tih, toe tidoeh hak o mak ai; Angraeng palungphui parai pongah, nihcae mah azathaih ni aat o tih.
14 Alzo zegt de HEERE: Aangaande al Mijn boze naburen, die Mijn erfenis aanroeren, dewelke Ik Mijn volke Israel erfelijk gegeven heb; ziet, Ik zal hen uit hun land uitrukken, maar het huis van Juda zal Ik uit hunlieder midden uitrukken.
Angraeng mah hae tiah thuih; Kai ih kami Israelnawk khaeah toep han ka paek ih qawk la kami, kahoih ai ka imtaeng kaminawk boih, khenah, a prae thung hoiah ka phongh han, nihcae thung hoiah Judah imthung takoh to ka phongh han.
15 En het zal geschieden, nadat Ik hen zal uitgerukt hebben, zo zal Ik wederkeren, en Mij hunner ontfermen; en Ik zal hen wederbrengen, een iegelijk tot zijn erfenis, en een iegelijk tot zijn land.
Toe nihcae to ka phongh pacoengah, nihcae nuiah tahmenhaih ka tawnh let moe, kami boih angmacae qawktoephaih ahmuen hoi angmacae prae ah ka hoih let han.
16 En het zal geschieden, indien zij de wegen Mijns volks vlijtiglijk zullen leren, zwerende bij Mijn Naam: Zo waarachtig als de HEERE leeft! gelijk als zij Mijn volk geleerd hebben te zweren bij Baal, zo zullen zij in het midden Mijns volks gebouwd worden.
Nihcae loe Baal bok hanah kai ih kaminawk to patuk o; toe nihcae mah vaihi Kai ih ahmin hoiah Angraeng loe hing, tiah lokkamhaih sah o moe, kahoih kai kaminawk ih tuinuen to amtuk o nahaeloe, nihcae to kaimah ih kaminawk salakah ka caksak han.
17 Maar indien zij niet zullen horen, zo zal Ik diezelve natie ten enenmale uitrukken en verdoen, spreekt de HEERE.
Toe nihcae mah ka lok tahngai o ai nahaeloe, nihcae to prae thung hoiah ka phongh moe, kam rosak boih han, tiah Angraeng mah thuih.

< Jeremia 12 >