Jeremia 10
1 Hoort het woord, dat de HEERE tot ulieden spreekt, o huis Israels!
Vo Israel Insung, naheng’a Pakai thusei hi ngaiyuvin!
2 Zo zegt de HEERE: Leert den weg der heidenen niet, en ontzet u niet voor de tekenen des hemels, dewijl zich de heidenen voor dezelve ontzetten.
Pakaiyin hitin aseiye, “Namtin vaipi ho chonna bangin, vanthangjol’a melchihna chom chom ho jeh in, khonung thua nangho lungthoi hih`un. Amaho jeh chun namtin vaipi tija jongleh, nangho vang kicha hih`un.
3 Want de inzettingen der volken zijn ijdelheid; want het is hout, dat men uit het woud gehouwen heeft, een werk van des werkmeesters handen met de bijl.
Ajeh chu, amaho chonna lamlheh jouse chu, thujou leh ngolna thu jeng ahi: Amahon gamlah’a thingphung ho aphuhlhu uvin, hichea chu thingthem bolpan, semthu pathen lim asemdoh ji ahi.
4 Men pronkt het op met zilver en met goud; zij hechten ze met nagelen en met hameren, opdat het niet waggele.
Hichu, sana leh dangka in atomjol un, thingkil in akilun, sehcha’n akhendet un, akitoldoh louna diu asemjiuve.
5 Zij zijn gelijk een palmboom van dicht werk, maar kunnen niet spreken; zij moeten gedragen worden, want zij kunnen niet gaan; vreest niet voor hen, want zij kunnen geen kwaad doen, ook is er geen goeddoen bij hen.
Amahon asemthu-u pathen limho chu, paotheilou leh chattheilou ahin, loulaiya vachate kichat dinga kisemthu milim ho bep ahiuvin, doplea choile ding bep ahiuve, Hitobang semthu pathen ho chu kicha hih un, amaho chun, nachung a thilse jong chuleh thilpha jong abolthei pouve” ati
6 Omdat niemand U gelijk is, o HEERE! zo zijt Gij groot, en groot is Uw Naam in mogendheid.
Vo Pakai hatchungnung, nangtoh kibang koima aumpoi. Nangma loupitah leh lentah nahin, namin jong thaneitah ahi.
7 Wie zou U niet vrezen, Gij Koning der heidenen? Want het komt U toe; omdat toch onder alle wijzen der heidenen, en in hun ganse koninkrijk, niemand U gelijk is.
Nangma namtin vaipi chunga leng nahin, nang changing bou ahi. Ajeh chu, leiset chung a miching jouse leh lenggam jouse lah’a, nangtoh kibang aumpoi.
8 In een ding zijn zij toch onvernuftig en zot: een hout is een onderwijs der ijdelheden.
Semthu doilim houhohi, angol leh atanang jeng ahiuve. Amahon kichatah’a ajen uva ahouvuchu, thing’a kon’a kisem thu ahibouve.
9 Uitgerekt zilver wordt van Tarsis gebracht, en goud van Ufaz, tot een werk des werkmeesters en van de handen des goudsmids; hemelsblauw en purper is hun kleding, een werk der wijzen zijn zij al te zamen.
Amahon Tarshish a konin dangka kikhengtohsa chuleh Uphaz a konin sana ahinpodoh uvin; Hichehoa kon chun, khutthem mihon, semthu pathen lim semdoh un, chujouteng, ponkhui themhon hiche ho chu, ponsandup leh pondum in atomjolsel uvin ahi.
10 Maar de HEERE God is de Waarheid, Hij is de levende God, en een eeuwig Koning; van Zijn verbolgenheid beeft de aarde, en de heidenen kunnen Zijn gramschap niet verdragen.
Ahinlah, Pakai chu amabou Pathen dihtah ahijing e. Ama chu hingjing Pathen ahin, tonsot lengpa ahi. Alunghan in van leh leiset akithinsah in, namtin vaipin alungsat adoujoupoi.
11 (Aldus zult gijlieden tot hen zeggen: De goden, die den hemel en de aarde niet gemaakt hebben, zullen vergaan van de aarde, en van onder dezen hemel.)
Hichehi semthu Pathen lim houho heng a seipehun, “Nanghon nahouvu, van le leiset ‘a kon’a mangthah gamdiu ahi, tipeh’un,’’ ati:
12 Die de aarde gemaakt heeft door Zijn kracht, Die de wereld bereid heeft door Zijn wijsheid, en den hemel uitgebreid door Zijn verstand.
Pakaiyin athahat in leiset asemdoh in, achihnan leiset atungdet e. Chule athil hetkhen themnan vanthamjol hi, pon bangin aphou jahe.
13 Als Hij Zijn stem geeft, zo is er een gedruis van wateren in den hemel, en Hij doet de dampen opklimmen van het einde der aarde; Hij maakt de bliksemen met den regen, en doet den wind voortkomen uit Zijn schatkameren.
Ama thusah in vanthamjol gin akithongin chule go ajujin; Aman leiset chunga konin meibol ho akaithou sahjin ahi. Aman gotwi ajuhlhah sahjin, kolphe avahsahjin, Chule khopi hui jong akholna-a konin aladohjui ahi.
14 Een ieder mens is onvernuftig geworden, zodat hij geen wetenschap heeft, een ieder goudsmid is beschaamd van het gesneden beeld; want zijn gegoten beeld is leugen; en er is geen geest in hen.
Mijouse hi hetna beiyin tanang in aum’uve. Khut themtah’a thil semdoh ho jong, asemthu-u milim ho chun ajumsah gam’u ahitai. Ajeh chu, asemdoh hou chu abon’a alem’a kisemdoh chule haina hu neilou jeng ahiuve.
15 Ijdelheid zijn zij, een werk van verleidingen; ten tijde hunner bezoeking zullen zij vergaan.
Hiche semthu doilim ho chu, abon’a pannabei leh alem jong ahiuve. Amaho chu, Pakai nikho ahunglhun teng, Kisumang soh hel dingu ahi.
16 Jakobs deel is niet gelijk die, want Hij is de Formeerder van alles, en Israel is de roede Zijner erfenis; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.
Ahivangin, Israel Pathen chu, amaho tobang’a semthu ahipoi. Ama chu imajouse semdohpa Pathen dihtah chu ahin; Israel jeng jong, ama goulo dinga akilhendoh ahin, Ama min chu thaneipen Pakai ahi.
17 Raap uw kramerij weg uit het land, gij inwoneres der vesting!
Naponvai kichuntup un, khopi dalha dingin kigosan um un, gal miten naumkimsoh’u ahitai.
18 Want zo zegt de HEERE: Ziet, Ik zal de inwoners des lands op ditmaal wegslingeren, en zal ze benauwen, opdat zij het vinden.
Ijeh inem itileh Pakaiyin hitin aseiye. “Photlot changa, hiche gamsunga chengho nabonuva, kasepdoh ding nahiuve. Keiman nachunguva gim gentheina nasatah kabuh lhah ding, chuleh nanghon kalungsatna natokhah teidiu ahi,”ati.
19 O, wee mij over mijn breuk! mijn plage is smartelijk; en ik had gezegd: Dit is immers een krankheid, die ik wel dragen zal!
Kaki suhkhahna maha anase behseh in, kathoh gimna jong ahahsa valtai. Kanatna jong adamthei louding ahitan, hijongle engbolna kato ahijeh'in, kathoh doh ding ahi, kati.
20 Mijn tent is verstoord, en al mijn zelen zijn verscheurd; mijn kinderen zijn van mij uitgegaan, en zij zijn er niet; er is niemand meer, die mijn tent uitspant, en mijn gordijnen opricht.
Ka-in jong akisusen, eikithopia eisoldoh pih ding mi koima aumpoi. Kachate jong eilah peh uvin, keiman avel’a amaho chu kamukit louding ahitai.
21 Want de herders zijn onvernuftig geworden, en hebben den HEERE niet gezocht; daarom hebben zij niet verstandiglijk gehandeld, en hun ganse weide is verstrooid.
Kamite, kelngoi chinga pangho, alung chavai leh atanang jeng ahiuvin: Ajeh chu, amahon Pakaiya hungkon chihna ahol tapouve. Hitijeh chun, abolna lam jouseuva alosam’un, chuleh achin’u kelngoi hon ho jong avahcheh gamtauvin ahi.
22 Ziet, er komt een stem des geruchts, en een groot beven uit het land van het noorden; dat men de steden van Juda zal stellen tot een verwoesting, een woning der draken.
Ngaiyun, gin umtah gal miho ogin kithong jeju pumin, sahlam’a konin ahung kitolsuh uve. Amahon Judate khopi jouse alonkhumuva asuhmangdiu, khogem nung’a ngei-hon te kokhuh asosah diu ahi.
23 Ik weet, o HEERE! dat bij den mens zijn weg niet is; het is niet bij een man, die wandelt, dat hij zijn gang richte.
O Pakai keiman kahet Kahinkhohi keima thua um ahipon, chuleh kakalse nading leh kam'a lamjot nading jong, keima sunga um ahipoi.
24 Kastijd mij, HEERE! doch met mate; niet in Uw toorn, opdat Gij mij niet te niet maakt.
Hijeh chun Vo Pakai, keima neisudih tan, Na lunghan hu-in vang neibol hih in, keiman kadoujou louhel ding ahi.
25 Stort Uw grimmigheid uit over de heidenen, die U niet kennen, en over de geslachten, die Uw Naam niet aanroepen; want zij hebben Jakob opgegeten, ja, zij hebben hem opgegeten, en hem verteerd, en zijn woning verwoest.
Nalungsat chu, nangma hephalou namtin vaipi ho chunga bunglhan. Chule nangma minphah nomlou mite chunga bunglhan. Ajeh chu amahon Israel insung abahgamun, anechai hel tauve. Chuleh agamsungu jong ahomkeovin aumsah tauvin ahi.
