< Jakobus 1 >

1 Jakobus, een dienstknecht van God en van den Heere Jezus Christus; aan de twaalf stammen, die in de verstrooiing zijn: zaligheid.
[Lähettäjä: ] Jumalan ja Herran Jeesuksen Kristuksen palvelija Jaakob. [Vastaanottajat: ] Hajallaan asuvat juutalaiskristityt.
2 Acht het voor grote vreugde, mijn broeders, wanneer gij in velerlei verzoekingen valt;
Rakkaat veljet, onko elämässänne paljon vaikeuksia kiusausten takia? Olkaa siitä vain iloisia,
3 Wetende, dat de beproeving uws geloofs lijdzaamheid werkt.
sillä kun elämä on vaikeaa, teidän kärsivällisyytenne voi kasvaa.
4 Doch de lijdzaamheid hebbe een volmaakt werk, opdat gij moogt volmaakt zijn en geheel oprecht, in geen ding gebrekkelijk.
Ja antakaa sen kasvaa! Älkää yrittäkö paeta vaikeuksianne! Sillä kun saatte lisää kärsivällisyyttä, teistä tulee ehjiä ihmisiä ja kykenette säilyttämään mielenrauhanne ja rohkeutenne kaikissa elämän tilanteissa.
5 En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden.
Jos haluatte tietää, mikä on Jumalan tahto jossakin asiassa, kysykää häneltä. Hän vastaa mielellään ja antaa runsain mitoin viisautta kaikille, jotka sitä häneltä pyytävät, eikä moiti ketään.
6 Maar dat hij ze begere in geloof, niet twijfelende; want die twijfelt, is een baar der zee gelijk, die van den wind gedreven en op- en nedergeworpen wordt.
Mutta kun pyydätte, odottakaa myös saavanne, sillä jos epäilette, olette epävakaisia kuin aallot, joita tuuli heittelee.
7 Want die mens mene niet, dat hij iets ontvangen zal van den Heere.
Jokainen ratkaisunne on silloin epävarma: yhtenä päivänä ajattelette yhtä, toisena toista. Jos ette rukoile uskoen, älkää myöskään odottako saavanne vastausta Herralta.
8 Een dubbelhartig man is ongestadig in al zijn wegen.
9 Maar de broeder, die nederig is, roeme in zijn hoogheid.
Kristitty, jolla ei tässä maailmassa ole arvostettua asemaa, saa olla iloinen siitä, että hän on Herran silmissä arvokas.
10 En de rijke in zijn vernedering; want hij zal als een bloem van het gras voorbijgaan.
Mutta rikkaan pitäisi muistaa, ettei hänen varallisuutensa tee Herraan vaikutusta. Ihmisen käy kuin kukan, jonka kesän hehkuva aurinko kuivattaa ja jonka kauneus pian katoaa. Hän kuolee ja joutuu jättämään taakseen monet kiireensä.
11 Want de zon is opgegaan met de hitte, en heeft het gras dor gemaakt, en zijn bloem is afgevallen, en de schone gedaante haars aanschijns is vergaan; alzo zal ook de rijke in zijn wegen verwelken.
12 Zalig is de man, die verzoeking verdraagt; want als hij beproefd zal geweest zijn, zal hij de kroon des levens ontvangen, welke de Heere beloofd heeft dengenen, die Hem liefhebben.
Onnellinen se ihminen, joka kestää kiusauksen. Hän saa palkinnokseen elämän, jonka Jumala on luvannut kaikille, jotka häntä rakastavat.
13 Niemand, als hij verzocht wordt, zegge: Ik word van God verzocht; want God kan niet verzocht worden met het kwade, en Hij Zelf verzoekt niemand.
Ja muistakaa, että kun teille tulee halu tehdä syntiä, kiusaus ei tule Jumalalta, sillä Jumala ei koskaan kehota ihmistä mihinkään väärään.
14 Maar een iegelijk wordt verzocht, als hij van zijn eigen begeerlijkheid afgetrokken en verlokt wordt.
Kiusaukset syntyvät ihmisen omista pahoista ajatuksista ja toiveista.
15 Daarna de begeerlijkheid ontvangen hebbende baart zonde; en de zonde voleindigd zijnde baart den dood.
Pahat ajatukset johtavat tekoihin, ja lopulta synnistä seuraa kuolemanrangaistus Jumalalta.
16 Dwaalt niet, mijn geliefde broeders!
Älkää siis eksykö, rakkaat kristityt!
17 Alle goede gave, en alle volmaakte gifte is van boven, van den Vader der lichten afkomende, bij Welken geen verandering is, of schaduw van omkering.
Kaiken hyvän ja täydellisen antaja on Jumala, valon luoja. Hänen valonsa on ikuista ja muuttumatonta.
18 Naar Zijn wil heeft Hij ons gebaard door het Woord der waarheid, opdat wij zouden zijn als eerstelingen Zijner schepselen.
Omasta vapaasta tahdostaan Jumala antoi meille uuden elämän sanassaan, joka on totuus. Näin meistä tuli Jumalan perheen esikoisia.
19 Zo dan, mijn geliefde broeders, een iegelijk mens zij ras om te horen, traag om te spreken, traag tot toorn;
Rakkaat veljet, älkää unohtako, että on parempi kuunnella kuin puhua. On myös hyvä olla kiivastumatta,
20 Want de toorn des mans werkt Gods gerechtigheid niet.
sillä suuttuessaan ihminen ei tee sitä, mitä Jumala tahtoo.
21 Daarom, afgelegd hebbende alle vuiligheid en overvloed van boosheid, ontvangt met zachtmoedigheid het Woord, dat in u geplant wordt, hetwelk uw zielen kan zaligmaken.
Luopukaa siis kaikesta, mikä on elämässänne väärää – ulkonaista tai sisäistä – ja iloitkaa nöyrästi sanomasta, joka on vallannut sydämemme ja voi pelastaa meidät.
22 En zijt daders des Woords, en niet alleen hoorders, uzelven met valse overlegging bedriegende.
Sanoma Kristuksesta on tarkoitettu elämässä toteutettavaksi eikä ainoastaan kuultavaksi. Älkää siis pettäkö itseänne!
23 Want zo iemand een hoorder is des Woords, en niet een dader, die is een man gelijk, welke zijn aangeboren aangezicht bemerkt in een spiegel;
Jos ihminen vain kuulee sanoman, mutta ei tottele sitä, hän on kuin mies, joka on katsonut peiliin,
24 Want hij heeft zichzelven bemerkt, en is weggegaan, en heeft terstond vergeten, hoedanig hij was.
mutta otettuaan muutaman askeleen ei enää muista, minkä näköinen oli.
25 Maar die inziet in de volmaakte wet, die der vrijheid is, en daarbij blijft, deze, geen vergetelijk hoorder geworden zijnde, maar een dader des werks, deze, zeg ik, zal gelukzalig zijn in dit zijn doen.
Se taas, joka todella haluaa tietää, mikä Kristuksen tahto on, ja oppia tuntemaan sitä yhä syvällisemmin, myös elää sen mukaan. Jumala siunaa silloin kaiken, mitä hän tekee.
26 Indien iemand onder u dunkt, dat hij godsdienstig is, en hij zijn tong niet in toom houdt, maar zijn hart verleidt, dezes godsdienst is ijdel.
Ihminen, joka sanoo olevansa kristitty, mutta ei hillitse terävää kieltään, pettää itseään, eikä hänen hurskautensa ole paljonkaan arvoista.
27 De zuivere en onbevlekte godsdienst voor God en den Vader is deze: wezen en weduwen bezoeken in hun verdrukking, en zichzelven onbesmet bewaren van de wereld.
Jumala haluaa meidän olevan niitä, jotka pysyvät uskollisina hänelle, pitävät huolta yksinäisistä ja apua tarvitsevista eivätkä anna maailman saastan liata itseään.

< Jakobus 1 >