Jakobus 4

1 Van waar komen krijgen en vechterijen onder u? Komen zij niet hiervan, namelijk uit uw wellusten, die in uw leden strijd voeren?

யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ஸமரா ரணஸ்²ச குத உத்பத்³யந்தே? யுஷ்மத³ங்க³ஸி²பி³ராஸ்²ரிதாப்⁴ய​: ஸுகே²ச்சா²ப்⁴ய​: கிம்’ நோத்பத்³யந்தே?

2 Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt.

யூயம்’ வாஞ்ச²த² கிந்து நாப்நுத², யூயம்’ நரஹத்யாம் ஈர்ஷ்யாஞ்ச குருத² கிந்து க்ரு’தார்தா² ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுத², யூயம்’ யுத்⁴யத² ரணம்’ குருத² ச கிந்த்வப்ராப்தாஸ்திஷ்ட²த², யதோ ஹேதோ​: ப்ரார்த²நாம்’ ந குருத²|

3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt.

யூயம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வே கிந்து ந லப⁴த்⁴வே யதோ ஹேதோ​: ஸ்வஸுக²போ⁴கே³ஷு வ்யயார்த²ம்’ கு ப்ரார்த²யத்⁴வே|

4 Overspelers en overspeleressen, weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld.

ஹே வ்யபி⁴சாரிணோ வ்யபி⁴சாரிண்யஸ்²ச, ஸம்’ஸாரஸ்ய யத் மைத்ர்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²த்ரவமிதி யூயம்’ கிம்’ ந ஜாநீத²? அத ஏவ ய​: கஸ்²சித் ஸம்’ஸாரஸ்ய மித்ரம்’ ப⁴விதும் அபி⁴லஷதி ஸ ஏவேஸ்²வரஸ்ய ஸ²த்ரு ர்ப⁴வதி|

5 Of meent gij, dat de Schrift tevergeefs zegt: De Geest, Die in ons woont, heeft Die lust tot nijdigheid?

யூயம்’ கிம்’ மந்யத்⁴வே? ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய வாக்யம்’ கிம்’ ப²லஹீநம்’ ப⁴வேத்? அஸ்மத³ந்தர்வாஸீ ய ஆத்மா ஸ வா கிம் ஈர்ஷ்யார்த²ம்’ ப்ரேம கரோதி?

6 Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.

தந்நஹி கிந்து ஸ ப்ரதுலம்’ வரம்’ விதரதி தஸ்மாத்³ உக்தமாஸ்தே யதா², ஆத்மாபி⁴மாநலோகாநாம்’ விபக்ஷோ ப⁴வதீஸ்²வர​: | கிந்து தேநைவ நம்ரேப்⁴ய​: ப்ரஸாதா³த்³ தீ³யதே வர​: ||

7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.

அதஏவ யூயம் ஈஸ்²வரஸ்ய வஸ்²யா ப⁴வத ஸ²யதாநம்’ ஸம்’ருந்த⁴ தேந ஸ யுஷ்மத்த​: பலாயிஷ்யதே|

8 Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!

ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபவர்த்திநோ ப⁴வத தேந ஸ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபவர்த்தீ ப⁴விஷ்யதி| ஹே பாபிந​: , யூயம்’ ஸ்வகராந் பரிஷ்குருத்⁴வம்’| ஹே த்³விமநோலோகா​: , யூயம்’ ஸ்வாந்த​: கரணாநி ஸு²சீநி குருத்⁴வம்’|

9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid.

யூயம் உத்³விஜத்⁴வம்’ ஸோ²சத விலபத ச, யுஷ்மாகம்’ ஹாஸ​: ஸோ²காய, ஆநந்த³ஸ்²ச காதரதாயை பரிவர்த்தேதாம்’|

10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen.

ப்ரபோ⁴​: ஸமக்ஷம்’ நம்ரா ப⁴வத தஸ்மாத் ஸ யுஷ்மாந் உச்சீகரிஷ்யதி|

11 Broeders, spreekt niet kwalijk van elkander. Die van zijn broeder kwalijk spreekt en zijn broeder oordeelt, die spreekt kwalijk van de wet, en oordeelt de wet. Indien gij nu de wet oordeelt, zo zijt gij geen dader der wet, maar een rechter.

ஹே ப்⁴ராதர​: , யூயம்’ பரஸ்பரம்’ மா தூ³ஷயத| ய​: கஸ்²சித்³ ப்⁴ராதரம்’ தூ³ஷயதி ப்⁴ராது ர்விசாரஞ்ச கரோதி ஸ வ்யவஸ்தா²ம்’ தூ³ஷயதி வ்யவஸ்தா²யாஸ்²ச விசாரம்’ கரோதி| த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²யா விசாரம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலயிதா ந ப⁴வஸி கிந்து விசாரயிதா ப⁴வஸி|

12 Er is een enig Wetgever, Die behouden kan en verderven. Doch wie zijt gij, die een anderen oordeelt?

அத்³விதீயோ வ்யவஸ்தா²பகோ விசாரயிதா ச ஸ ஏவாஸ்தே யோ ரக்ஷிதும்’ நாஸ²யிதுஞ்ச பாரயதி| கிந்து கஸ்த்வம்’ யத் பரஸ்ய விசாரம்’ கரோஷி?

13 Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen.

அத்³ய ஸ்²வோ வா வயம் அமுகநக³ரம்’ க³த்வா தத்ர வர்ஷமேகம்’ யாபயந்தோ வாணிஜ்யம்’ கரிஷ்யாம​: லாப⁴ம்’ ப்ராப்ஸ்யாமஸ்²சேதி கதா²ம்’ பா⁴ஷமாணா யூயம் இதா³நீம்’ ஸ்²ரு’ணுத|

14 Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt, en daarna verdwijnt.

ஸ்²வ​: கிம்’ க⁴டிஷ்யதே தத்³ யூயம்’ ந ஜாநீத² யதோ ஜீவநம்’ வோ ப⁴வேத் கீத்³ரு’க் தத்து பா³ஷ்பஸ்வரூபகம்’, க்ஷணமாத்ரம்’ ப⁴வேத்³ த்³ரு’ஸ்²யம்’ லுப்யதே ச தத​: பரம்’|

15 In plaats dat gij zoudt zeggen: Indien de Heere wil, en wij leven zullen, zo zullen wij dit of dat doen.

தத³நுக்த்வா யுஷ்மாகம் இத³ம்’ கத²நீயம்’ ப்ரபோ⁴ரிச்சா²தோ வயம்’ யதி³ ஜீவாமஸ்தர்ஹ்யேதத் கர்ம்ம தத் கர்ம்ம வா கரிஷ்யாம இதி|

16 Maar nu roemt gij in uw hoogmoed; alle zodanige roem is boos.

கிந்த்விதா³நீம்’ யூயம்’ க³ர்வ்வவாக்யை​: ஸ்²லாக⁴நம்’ குருத்⁴வே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸ்²லாக⁴நம்’ குத்ஸிதமேவ|

17 Wie dan weet goed te doen, en niet doet, dien is het zonde.

அதோ ய​: கஸ்²சித் ஸத்கர்ம்ம கர்த்தம்’ விதி³த்வா தந்ந கரோதி தஸ்ய பாபம்’ ஜாயதே|