Jakobus 4
1 Van waar komen krijgen en vechterijen onder u? Komen zij niet hiervan, namelijk uit uw wellusten, die in uw leden strijd voeren?
Apuni khan majot te kot pora lorai jhagara khan ulai? Etu apuni khan majot te jhagara kori bole itcha thaka pora nohoi?
2 Gij begeert, en hebt niet; gij benijdt en ijvert naar dingen, en kunt ze niet verkrijgen; gij vecht en voert krijg, doch gij hebt niet, omdat gij niet bidt.
Apuni itcha kore, kintu napai. Apuni thogai kene morai, kintu napai. Apuni lorai aru jhagara kore. Apuni etu napai kelemane apuni namange.
3 Gij bidt, en gij ontvangt niet, omdat gij kwalijk bidt, opdat gij het in uw wellusten doorbrengen zoudt.
Apuni mange kintu apuni napai, kelemane apuni bhal pora namange, apuni nijor laga itcha nimite he kore.
4 Overspelers en overspeleressen, weet gij niet, dat de vriendschap der wereld een vijandschap Gods is? Zo wie dan een vriend der wereld wil zijn, die wordt een vijand van God gesteld.
Biswas te nathaka khan! Apuni najane naki prithibi logote sathi kori thaka to Isor laga bhirodh te ase? Etu nimite kun manu prithibi logote sathi kori kene thakibo tai Isor laga dushman ase.
5 Of meent gij, dat de Schrift tevergeefs zegt: De Geest, Die in ons woont, heeft Die lust tot nijdigheid?
Pobitro kotha te, “Etu Atma amikhan laga bhitor te thaki bole diya to bisi lalchi kori ase” eneka likha to eku motlob nai naki?
6 Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt de Schrift: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
Kintu Isor pora anugraha bisi diye, Isor kotha te koi ase, “Phutani kora manu ke Isor pora hatai diye, kintu kun nomro hoi kene thaka, taike anugrah diye.”
7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.
Isor logote sob rakhidi bhi. Aru bhoot ke rukhabi, titia tai apuni pora polai jabo.
8 Naakt tot God, en Hij zal tot u naken. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
Isor usorte ahibi, aru Tai bhi apuni laga usorte ahibo. Paapi manu khan, apuni khan laga hath aru duita mon thaka khan bhi nijor mon sapha kori lobi.
9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en uw blijdschap in bedroefdheid.
Mon bhitor pora bikhai kene bisi dukh kori kene kandi bhi! Apuni laga hasi to dukh te bodli koribi aru khushi thaka to chinta te bodli kori lobi.
10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen.
Probhu laga usorte nijorke chutu koribi, aru Tai apuni ke uthai dibo.
11 Broeders, spreekt niet kwalijk van elkander. Die van zijn broeder kwalijk spreekt en zijn broeder oordeelt, die spreekt kwalijk van de wet, en oordeelt de wet. Indien gij nu de wet oordeelt, zo zijt gij geen dader der wet, maar een rechter.
Bhai khan ekjon-ekjon laga biya kotha nokoribi. Kun manu tai laga bhai bhirodh te kotha kore aru niyom laga bhirodh te kotha kori kene, tai nijor pora niyom ke bisar kori loise. Kintu jodi apuni niyom ke bisar kore, apuni niyom mani thaka nohoi, kintu ekjon bisar kora manu ase.
12 Er is een enig Wetgever, Die behouden kan en verderven. Doch wie zijt gij, die een anderen oordeelt?
Kanun diya aru bisar kora ekjon he ase. Isor he ase kun apnikhan ke bacha bole pare aru khotom bhi kori bole pare. Kintu apuni kun ase, kun nijor laga usorte thaka manu ke bisar kore?
13 Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen.
Etiya huni bhi, apuni kun eneka koi, “Aji nohoile kali amikhan etu jagate jabo, aru olop saal ta te thakibo, aru kaam koribo, aru poisa kamabo.”
14 Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt, en daarna verdwijnt.
Apuni khan kun aha kali ki hobole ase najane, apuni laga jibon to ki ase? Kelemane apuni ekta dhuwa nisena ase kuntu olop deri nimite ulai aru pichete harai jai.
15 In plaats dat gij zoudt zeggen: Indien de Heere wil, en wij leven zullen, zo zullen wij dit of dat doen.
Hoile bhi, apuni eneka kobole lage, “Jodi Probhu itcha kore, titia amikhan etu koribo.”
16 Maar nu roemt gij in uw hoogmoed; alle zodanige roem is boos.
Kintu etiya apuni ki kaam khan kori bole bhabona ase, eitu khan nimite phutani kori ase. Eitu khan sob to paap he ase.
17 Wie dan weet goed te doen, en niet doet, dien is het zonde.
Kun manu bhal kaam kori bole jane, hoile bhi tai etu nakore, titia tai nimite etu paap ase.
