Jakobus 3
1 Zijt niet vele meesters, mijn broeders, wetende, dat wij te meerder oordeel zullen ontvangen.
Ka lâibungngei le sarnungei, mi tamtak minchupungei chu hong chang no roi. Nin riet anghan eini minchupungei hih chu midangngei nêkin ânngar uolin ei chungroi jêkin aom rang ani.
2 Want wij struikelen allen in vele. Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man, machtig om ook het gehele lichaam in den toom te houden.
Ei rêngin ei tho minchâi bang ngâi. Aniatachu mîn a chong tina han a minchâi tet nônchu, ama hah achukphar ania, a takpumpui khom a donsûi thei ani.
3 Ziet, wij leggen den paarden tomen in de monden, opdat zij ons zouden gehoorzamen, en wij leiden daarmede hun gehele lichaam om;
Sakor hih chong ei min don theina rangin a bâia lakam ei min muomin chu ei jôtna titieng min se rangin atakpum ei mehei thei ngâi ani.
4 Ziet ook de schepen, hoewel zij zo groot zijn, en van harde winden gedreven, zij worden omgewend van een zeer klein roer, waarhenen ook de begeerte des stuurders wil.
Aninônchu rukuong hih mindon ta u: alienpa aninâka chu phâivuo râtin a sêmminlêng khomin rukuongpu'n ameherna chînte leh meheiin a nuomna tiengtak a min se ngâi ani.
5 Alzo is ook de tong een klein lid, en roemt nochtans grote dingen. Ziet, een klein vuur, hoe groten hoop houts het aansteekt.
Masikin melei khom hih: achînte khom nirese, neinun lienngei chungroia ânsongpam thei ani. Mindon ngân ta u, kho-angin mo meirisi chînte hin ram pumpui akâng thei ngâi hi!
6 De tong is ook een vuur, een wereld der ongerechtigheid; alzo is de tong onder onze leden gesteld, welke het gehele lichaam besmet, en ontsteekt het rad onzer geboorte, en wordt ontstoken van de hel. (Geenna g1067)
Melei hih mei angin ani. Ma hih rammuol dikloina sip, ei takpumngei sûnga mun a luoa, male ei pumpuia saloina aminzara. Meidîl renga juong akôma mei lehan ei ringnun pumpui hih mei chunga adar ngâi ani. (Geenna g1067)
7 Want alle natuur, beide der wilde dieren en der vogelen, beide der kruipende en der zeedieren, wordt getemd en is getemd geweest van de menselijke natuur.
Miriemin iring parân dangngei murdi ram sângei, vângei, ânvâkngâingei le ngângei a vâimintep theia, a vâi ngâi zoi.
8 Maar de tong kan geen mens temmen; zij is een onbedwingelijk kwaad, vol van dodelijk venijn.
Aniatachu melei chu tutên vâimintep thei tet ngâi mak ngei. Melei hih chu asaloi le donsûitheijât niloi, thitheina tûra sip ani.
9 Door haar loven wij God en den Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn.
Ei nin ma hih ei Pumapa le Pa kôm râisânchongrilnân ei manga, midang ngei Pathien anga sina ompu ngei khomâksâmna khomin ei mang sa ngâi ani.
10 Uit denzelfden mond komt voort zegening en vervloeking. Dit moet, mijn broeders, alzo niet geschieden.
Ma bâi renga nanâk han râisânchongrilna chongngei le khomâksâmna ngei ahong suok ngâi ani. Ka lâibungngei le sarnungei, ma anghan chu ani rang nimak!
11 Welt ook een fontein uit een zelfde ader het zoet en het bitter?
Tuinâr inkhat nanâk renga han tui thum le tui khâ hong suok ngâi mak.
12 Kan ook, mijn broeders, een vijgeboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Alzo kan geen fontein zout en zoet water voortbrengen.
Ka lâibungngei le sarnungei, theichang kunga olive inra thei ngâi mak; graperânga theichang inra thei ngâi mak, michi khura khom tui thum musuo thei ngâi mak ani.
13 Wie is wijs en verstandig onder u? die bewijze uit zijn goeden wandel zijn werken in zachtmoedige wijsheid.
Nin lâia mi vâr le rietna dôn an om mo? Nuninnêm tak le vâr takin an sintho sa le an nunchan sân minlang rese ngei.
14 Maar indien gij bitteren nijd en twistgierigheid hebt in uw hart, zo roemt en liegt niet tegen de waarheid.
Aniatachu nin mulungrîl sûnga narsanangei, mulungkhâ le ranghuolna nin dônnin chu nin vârna hah songin chongtak kalin nunsie tho no roi.
15 Deze is de wijsheid niet, die van boven afkomt, maar is aards, natuurlijk, duivels.
Ma anga vârna hah chu invân renga juong chum nimaka; rammuol ta, rathatienga niloiin ramkhori renga ani.
16 Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel.
Innarsana le ranghuolna omna nâma chu bâiinkhamna le asaloi jât murdi khom aom ngâi ani.
17 Maar de wijsheid, die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd.
Aniatachu chungtieng renga vârna chu motontaka ânthienga; inngêi a nuoma, a nunânnêma, chongpui a hoia, lungkhamna le sintho sa amarân asipa, zenuolna le asarothol dôn ngâi mak ani.
18 En de vrucht der rechtvaardigheid wordt in vrede gezaaid voor degenen, die vrede maken.
Satna hih inngêina mara, ma hih inngêina sinpu ngeiin chimungei an tuhna renga hong musuo ani.
