Jakobus 3
1 Zijt niet vele meesters, mijn broeders, wetende, dat wij te meerder oordeel zullen ontvangen.
Apuni khan sob hikhok hobole napare, ami laga bhai khan, kelemane apuni khan jani ase, amikhan kun pora manu ke hikai, bisar to amikhan uporte he bisi kara hobo.
2 Want wij struikelen allen in vele. Indien iemand in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man, machtig om ook het gehele lichaam in den toom te houden.
Amikhan sob kisim rasta pora paap te giri thake. Jodi kunba tai laga kotha pora nagirile, tai ekjon bhal manu ase, aru tai laga pura gaw to cholai kene jabole pare.
3 Ziet, wij leggen den paarden tomen in de monden, opdat zij ons zouden gehoorzamen, en wij leiden daarmede hun gehele lichaam om;
Etiya jodi amikhan ghora laga mukh te kotha mani bole nimite rusi lagai diye, amikhan tai laga pura gaw to chola bole pare.
4 Ziet ook de schepen, hoewel zij zo groot zijn, en van harde winden gedreven, zij worden omgewend van een zeer klein roer, waarhenen ook de begeerte des stuurders wil.
Aru ekta jahaaj ke bhi sabi, juntu iman dangor ase aru hawa pora etu ke loijai, kun jagate chola manu pora loi jabole mon kore, ta te loijai.
5 Alzo is ook de tong een klein lid, en roemt nochtans grote dingen. Ziet, een klein vuur, hoe groten hoop houts het aansteekt.
Etu nisena jiba to gaw laga ekta chutu bhag he ase, kintu bisi dangor kotha koi kene phutani kore. Aru sabi kineka kori kene ekta chutu jui pora dangor jongol julai diye.
6 De tong is ook een vuur, een wereld der ongerechtigheid; alzo is de tong onder onze leden gesteld, welke het gehele lichaam besmet, en ontsteekt het rad onzer geboorte, en wordt ontstoken van de hel. (Geenna g1067)
Paap pora bhorta thaka duniya te, etu jiba bhi jui nisena he ase. Etu jiba to gaw laga ekta bhag ase, aru etu pora pura gaw ke letera kori diye aru jibon te jui lagai diye, aru etu jui to norok pora he ahe. (Geenna g1067)
7 Want alle natuur, beide der wilde dieren en der vogelen, beide der kruipende en der zeedieren, wordt getemd en is getemd geweest van de menselijke natuur.
Sob kisim laga jongol janwar, chiriya, aru matite bera pukakhan, aru samundar te thaka sob to manu pora he sikhai kene ghor te pali rakhe.
8 Maar de tong kan geen mens temmen; zij is een onbedwingelijk kwaad, vol van dodelijk venijn.
Kintu kun manu bhi tai nijor laga jiba ke thik rakhibole napare. Jiba to ekta aram nathaka dusto atma ase, aru jeher pora bhorta ase.
9 Door haar loven wij God en den Vader, en door haar vervloeken wij de mensen, die naar de gelijkenis van God gemaakt zijn.
Etu jiba pora amikhan Baba Isor aru Probhu ke dhanyavad diye, aru etu jiba pora he Isor laga protima te bona manu laga biya koi.
10 Uit denzelfden mond komt voort zegening en vervloeking. Dit moet, mijn broeders, alzo niet geschieden.
Eke mukh pora he asirbad aru shrap bhi ulai. Ami laga bhai khan, eneka nohobo lage.
11 Welt ook een fontein uit een zelfde ader het zoet en het bitter?
Jhorna laga ekta mukh pora ula pani to ekbar te he mitha aru tita pani ulabole pare?
12 Kan ook, mijn broeders, een vijgeboom olijven voortbrengen, of een wijnstok vijgen? Alzo kan geen fontein zout en zoet water voortbrengen.
Ami laga bhai khan, ekta dimoru ghas pora, oliv ulabole pare naki? Nohoile, angur ghas pora khajur ulabole pare? Etu nisena, nimok laga pani pora kitia bhi mitha pani bona bole napare.
13 Wie is wijs en verstandig onder u? die bewijze uit zijn goeden wandel zijn werken in zachtmoedige wijsheid.
Apuni khan majote kun gyaani aru bujhi bole para manu ase? Titia utu manu to bhal jibon ki ase, etu hisab te, nomro hoi kene gyaan laga kaam khan dikhai dibo lage.
14 Maar indien gij bitteren nijd en twistgierigheid hebt in uw hart, zo roemt en liegt niet tegen de waarheid.
Kintu jodi apuni laga monte lalchi aru biya kaam khan ase, titia hosa laga kotha bhirodh te misa aru phutani nokoribi.
15 Deze is de wijsheid niet, die van boven afkomt, maar is aards, natuurlijk, duivels.
Etu upor pora aha laga gyaan nohoi. Kintu, etu prithibi laga ase, atmik nohoi, aru etu bhoot laga kaam ase.
16 Want waar nijd en twistgierigheid is, aldaar is verwarring en alle boze handel.
Kun jagate lalchi aru kiba pabole laga itcha thake, ta te sob biya kaam aru jhamela thake.
17 Maar de wijsheid, die van boven is, die is ten eerste zuiver, daarna vreedzaam, bescheiden, gezeggelijk, vol van barmhartigheid en van goede vruchten, niet partijdig oordelende, en ongeveinsd.
Kintu upor pora aha gyaan to sobse poila sapha ase, aru pichete, shanti aru morom ase, sob logote mili bole pare, daya pora bhorta aru bhal phol dhure, sob kaam te bhal aru eku chalak nakore.
18 En de vrucht der rechtvaardigheid wordt in vrede gezaaid voor degenen, die vrede maken.
Kintu kunkhan pora shanti te mil-milap kori thake, taikhan majote he dharmik laga phol to shanti pora rupai thake.
