Jakobus 2
1 Mijn broeders, hebt niet het geloof van onzen Heere Jezus Christus, den Heere der heerlijkheid, met aanneming des persoons.
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, യൂയമ് അസ്മാകം തേജസ്വിനഃ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ധർമ്മം മുഖാപേക്ഷയാ ന ധാരയത|
2 Want zo in uw vergadering kwam een man met een gouden ring aan den vinger, in een sierlijke kleding, en er kwam ook een arm man in met een slechte kleding;
യതോ യുഷ്മാകം സഭായാം സ്വർണാങ്ഗുരീയകയുക്തേ ഭ്രാജിഷ്ണുപരിച്ഛദേ പുരുഷേ പ്രവിഷ്ടേ മലിനവസ്ത്രേ കസ്മിംശ്ചിദ് ദരിദ്രേഽപി പ്രവിഷ്ടേ
3 En gij zoudt aanzien dengene, die de sierlijke kleding draagt, en tot hem zeggen: Zit gij hier op een eerlijke plaats; en zoudt zeggen tot den arme: Sta gij daar; of: Zit hier onder mijn voetbank;
യൂയം യദി തം ഭ്രാജിഷ്ണുപരിച്ഛദവസാനം ജനം നിരീക്ഷ്യ വദേത ഭവാൻ അത്രോത്തമസ്ഥാന ഉപവിശത്വിതി കിഞ്ച തം ദരിദ്രം യദി വദേത ത്വമ് അമുസ്മിൻ സ്ഥാനേ തിഷ്ഠ യദ്വാത്ര മമ പാദപീഠ ഉപവിശേതി,
4 Hebt gij dan niet in uzelven een onderscheid gemaakt, en zijt rechters geworden van kwade overleggingen?
തർഹി മനഃസു വിശേഷ്യ യൂയം കിം കുതർകൈഃ കുവിചാരകാ ന ഭവഥ?
5 Hoort, mijn geliefde broeders, heeft God niet uitverkoren de armen dezer wereld, om rijk te zijn in het geloof, en erfgenamen des Koninkrijks, hetwelk Hij belooft dengenen, die Hem liefhebben?
ഹേ മമ പ്രിയഭ്രാതരഃ, ശൃണുത, സംസാരേ യേ ദരിദ്രാസ്താൻ ഈശ്വരോ വിശ്വാസേന ധനിനഃ സ്വപ്രേമകാരിഭ്യശ്ച പ്രതിശ്രുതസ്യ രാജ്യസ്യാധികാരിണഃ കർത്തും കിം ന വരീതവാൻ? കിന്തു ദരിദ്രോ യുഷ്മാഭിരവജ്ഞായതേ|
6 Maar gij hebt den armen oneer aangedaan. Overweldigen u niet de rijken, en trekken zij u niet tot de rechterstoelen?
ധനവന്ത ഏവ കിം യുഷ്മാൻ നോപദ്രവന്തി ബലാച്ച വിചാരാസനാനാം സമീപം ന നയന്തി?
7 Lasteren zij niet den goeden naam, die over u geroepen is?
യുഷ്മദുപരി പരികീർത്തിതം പരമം നാമ കിം തൈരേവ ന നിന്ദ്യതേ?
8 Indien gij dan de koninklijke wet volbrengt, naar de Schrift: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven, zo doet gij wel;
കിഞ്ച ത്വം സ്വസമീപവാസിനി സ്വാത്മവത് പ്രീയസ്വ, ഏതച്ഛാസ്ത്രീയവചനാനുസാരതോ യദി യൂയം രാജകീയവ്യവസ്ഥാം പാലയഥ തർഹി ഭദ്രം കുരുഥ|
9 Maar indien gij den persoon aanneemt, zo doet gij zonde, en wordt van de wet bestraft als overtreders.
യദി ച മുഖാപേക്ഷാം കുരുഥ തർഹി പാപമ് ആചരഥ വ്യവസ്ഥയാ ചാജ്ഞാലങ്ഘിന ഇവ ദൂഷ്യധ്വേ|
10 Want wie de gehele wet zal houden, en in een zal struikelen, die is schuldig geworden aan alle.
യതോ യഃ കശ്ചിത് കൃത്സ്നാം വ്യവസ്ഥാം പാലയതി സ യദ്യേകസ്മിൻ വിധൗ സ്ഖലതി തർഹി സർവ്വേഷാമ് അപരാധീ ഭവതി|
11 Want Die gezegd heeft: Gij zult geen overspel doen, Die heeft ook gezegd: Gij zult niet doden. Indien gij nu geen overspel zult doen, maar zult doden, zo zijt gij een overtreder der wet geworden.
യതോ ഹേതോസ്ത്വം പരദാരാൻ മാ ഗച്ഛേതി യഃ കഥിതവാൻ സ ഏവ നരഹത്യാം മാ കുര്യ്യാ ഇത്യപി കഥിതവാൻ തസ്മാത് ത്വം പരദാരാൻ ന ഗത്വാ യദി നരഹത്യാം കരോഷി തർഹി വ്യവസ്ഥാലങ്ഘീ ഭവസി|
12 Spreekt alzo, en doet alzo, als die door de wet der vrijheid zult geoordeeld worden.
മുക്തേ ർവ്യവസ്ഥാതോ യേഷാം വിചാരേണ ഭവിതവ്യം താദൃശാ ലോകാ ഇവ യൂയം കഥാം കഥയത കർമ്മ കുരുത ച|
13 Want een onbarmhartig oordeel zal gaan over dengene, die geen barmhartigheid gedaan heeft; en de barmhartigheid roemt tegen het oordeel.
യോ ദയാം നാചരതി തസ്യ വിചാരോ നിർദ്ദയേന കാരിഷ്യതേ, കിന്തു ദയാ വിചാരമ് അഭിഭവിഷ്യതി|
14 Wat nuttigheid is het, mijn broeders, indien iemand zegt, dat hij het geloof heeft, en hij heeft de werken niet? Kan dat geloof hem zaligmaken?
ഹേ മമ ഭ്രാതരഃ, മമ പ്രത്യയോഽസ്തീതി യഃ കഥയതി തസ്യ കർമ്മാണി യദി ന വിദ്യന്ത തർഹി തേന കിം ഫലം? തേന പ്രത്യയേന കിം തസ്യ പരിത്രാണം ഭവിതും ശക്നോതി?
15 Indien er nu een broeder of zuster naakt zouden zijn, en gebrek zouden hebben aan dagelijks voedsel;
കേഷുചിദ് ഭ്രാതൃഷു ഭഗിനീഷു വാ വസനഹീനേഷു പ്രാത്യഹികാഹാരഹീനേഷു ച സത്സു യുഷ്മാകം കോഽപി തേഭ്യഃ ശരീരാർഥം പ്രയോജനീയാനി ദ്രവ്യാണി ന ദത്വാ യദി താൻ വദേത്,
16 En iemand van u tot hen zou zeggen: Gaat henen in vrede, wordt warm, en wordt verzadigd; en gijlieden zoudt hun niet geven de nooddruftigheden des lichaams, wat nuttigheid is dat?
യൂയം സകുശലം ഗത്വോഷ്ണഗാത്രാ ഭവത തൃപ്യത ചേതി തർഹ്യേതേന കിം ഫലം?
17 Alzo ook het geloof, indien het de werken niet heeft, is bij zichzelven dood.
തദ്വത് പ്രത്യയോ യദി കർമ്മഭി ര്യുക്തോ ന ഭവേത് തർഹ്യേകാകിത്വാത് മൃത ഏവാസ്തേ|
18 Maar, zal iemand zeggen: Gij hebt het geloof, en ik heb de werken. Toon mij uw geloof uit uw werken, en ik zal u uit mijn werken mijn geloof tonen.
കിഞ്ച കശ്ചിദ് ഇദം വദിഷ്യതി തവ പ്രത്യയോ വിദ്യതേ മമ ച കർമ്മാണി വിദ്യന്തേ, ത്വം കർമ്മഹീനം സ്വപ്രത്യയം മാം ദർശയ തർഹ്യഹമപി മത്കർമ്മഭ്യഃ സ്വപ്രത്യയം ത്വാം ദർശയിഷ്യാമി|
19 Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
ഏക ഈശ്വരോ ഽസ്തീതി ത്വം പ്രത്യേഷി| ഭദ്രം കരോഷി| ഭൂതാ അപി തത് പ്രതിയന്തി കമ്പന്തേ ച|
20 Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?
കിന്തു ഹേ നിർബ്ബോധമാനവ, കർമ്മഹീനഃ പ്രത്യയോ മൃത ഏവാസ്ത്യേതദ് അവഗന്തും കിമ് ഇച്ഛസി?
21 Abraham, onze vader, is hij niet uit de werken gerechtvaardigd, als hij Izak, zijn zoon, geofferd heeft op het altaar?
അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷോ യ ഇബ്രാഹീമ് സ്വപുത്രമ് ഇസ്ഹാകം യജ്ഞവേദ്യാമ് ഉത്സൃഷ്ടവാൻ സ കിം കർമ്മഭ്യോ ന സപുണ്യീകൃതഃ?
22 Ziet gij wel, dat het geloof mede gewrocht heeft met zijn werken, en het geloof volmaakt is geweest uit de werken?
പ്രത്യയേ തസ്യ കർമ്മണാം സഹകാരിണി ജാതേ കർമ്മഭിഃ പ്രത്യയഃ സിദ്ധോ ഽഭവത് തത് കിം പശ്യസി?
23 En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Abraham geloofde God, en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend, en hij is een vriend van God genaamd geweest.
ഇത്ഥഞ്ചേദം ശാസ്ത്രീയവചനം സഫലമ് അഭവത്, ഇബ്രാഹീമ് പരമേശ്വരേ വിശ്വസിതവാൻ തച്ച തസ്യ പുണ്യായാഗണ്യത സ ചേശ്വരസ്യ മിത്ര ഇതി നാമ ലബ്ധവാൻ|
24 Ziet gij dan nu, dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt, en niet alleenlijk uit het geloof?
പശ്യത മാനവഃ കർമ്മഭ്യഃ സപുണ്യീക്രിയതേ ന ചൈകാകിനാ പ്രത്യയേന|
25 En desgelijks ook Rachab, de hoer, is zij niet uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de gezondenen heeft ontvangen, en door een anderen weg uitgelaten?
തദ്വദ് യാ രാഹബ്നാമികാ വാരാങ്ഗനാ ചാരാൻ അനുഗൃഹ്യാപരേണ മാർഗേണ വിസസർജ സാപി കിം കർമ്മഭ്യോ ന സപുണ്യീകൃതാ?
26 Want gelijk het lichaam zonder geest dood is, alzo is ook het geloof zonder de werken dood.
അതഏവാത്മഹീനോ ദേഹോ യഥാ മൃതോഽസ്തി തഥൈവ കർമ്മഹീനഃ പ്രത്യയോഽപി മൃതോഽസ്തി|
