< Jesaja 47 >
1 Daal af, en zit in het stof, gij jonkvrouw, dochter van Babel! zit op de aarde, er is geen troon meer, gij dochter der Chaldeen! want gij zult niet meer genaamd worden de tedere, noch de wellustige.
Babylon chanu theng hungsuh in, chule vutvai lah’a touvin. Ajeh iham itileh laltouna’a natouna nikho ho kichaiya ahitai. Vo Babylon chanu, nangma itih’a jong dei’un, lungnem le kidang dehset leng chanu nakiti kiti talou hel ding ahitai.
2 Neem de molen, en maal meel; ontdek uw vlechten, ontbloot de enkelen, ontdek de schenkelen, ga door de rivieren.
Sumhei song gihtah ho chu la’n lang chule chang chu kigoi tan. Na pon lukhuh kiho doh’in, chule na ponchol chu kihodoh inlang miho muthei jin kilangdoh in.
3 Uw schaamte zal ontdekt worden, ook zal uw schande gezien worden; Ik zal wraak nemen, en Ik zal op u niet aanvallen als een mens.
Sagoh keova naum’a chule jachat umtah’a na kihal ding ahije. Keiman khotona neilou hella keiman nachunga phuba kalah ding ahi.
4 Onzes Verlossers Naam is HEERE der heirscharen, de Heilige Israels.
Ei-Huhhingpau hi Israel Athengpa chu ahi jengin, amin chu Van munhoa um Pakai Sepaite ahiuve.
5 Zit stilzwijgende, en ga in de duisternis, gij dochter der Chaldeen! want gij zult niet meer genoemd worden koningin der koninkrijken.
Vo Babylon mel hoinu, tun muthim lah’a touvin lang, thip beh in um'in. Nangma Lengam jouse Lengnu tia na kihekit talou helding ahitai.
6 Ik was op Mijn volk zeer toornig, Ik ontheiligde Mijn erve, en Ik gaf hen over in uw hand; doch gij beweest hun geen barmhartigheden, ja, zelfs over den oude maaktet gij uw juk zeer zwaar.
Ajeh chu Keima ka lhenchomte chunga kalung ahan jeh’a, amaho hi nangma ka gimbolsah’a, na khutna kana pehdoh hija ahi. Hinla nangma Babylon’in achunguva khotona nachan tapon, nangman upa tah ho jong nana bolsen ahi.
7 En gij zeidet: Ik zal koningin zijn in eeuwigheid; tot nog toe hebt gij deze dingen niet in uw hart genomen, gij hebt aan het einde daarvan niet gedacht.
Nangman ‘keima vannoi pum pia lengnua kapan jing ding ahi,’natin ahi. Nangman nachon chan ho nung gelkitna naneipon, hiho chun ipi ahin lhut ding ham tijong na geldohpoi.
8 Nu dan, hoor dit, gij weelderige! die zo zeker woont, die in haar hart zegt: Ik ben het, en niemand meer dan ik: ik zal geen weduwe zitten, noch de beroving van kinderen kennen.
Nomsa’a kitha ol le ima asuboi ding neiluva kigel, nopsahna ngailua leng gam, hiche hi ngaiton. Nangman, ‘Keima bou hi kahitai, chule adang koima aumtapoi. Keima meithai kahi lou hel ding, chule kachate jong manglou diu ahi’ tin naseije.
9 Doch deze beide dingen zullen u in een ogenblik overkomen, op een dag, de beroving van kinderen en weduwschap; volkomenlijk zullen zij u overkomen, vanwege de veelheid uwer toverijen, vanwege de menigte uwer bezweringen.
Doi them nahina le ailhim them nahi jeng vanga, hetman lou kah’a meithai le nachate manthaina ding, ani gella thonlouva, nachunga hung lhung ding ahitai.
10 Want gij hebt op uw boosheid vertrouwd; gij hebt gezegd: Niemand ziet mij; uw wijsheid en uw wetenschap heeft u afkerig gemaakt; en gij hebt in uw hart gezegd: Ik ben het, en niemand meer dan ik.
Na gitlou engsetna koiman ei mupoi, tia bit keija um dinga kigel’a nahi. Hinla nachihna le nahetna chun napui mang ahin, chule ‘Keibou kahi, adang aum tapoi, tia nasei ahi.
11 Daarom zal er over u een kwaad komen, gij zult den dageraad daarvan niet weten; en een verderf zal er op u vallen, hetwelk gij niet zult kunnen verzoenen; want er zal snellijk een onstuimige verwoesting over u komen, dat gij het niet weten zult.
Hitia hi manthaina chun nahin phah ding, chule hichu nangman iti nama jongle nanan jou lou hel ding ahitai. Mahthahna chun nahin lon vuh khum ding, chuteng nangma nahung doh theina ding jong na kiboldoh jou lou hel ding ahi. Na kigin louhel petna hahsat nan phulou helouva nahin phah ding ahi.
12 Sta nu met uw bezweringen, en met de veelheid uwer toverijen, waarin gij gearbeid hebt van uw jeugd af; of gij misschien voordeel kondet doen, of gij misschien u kondet sterken.
Tunna ai’lhim themna ho’u chu mangcha tem’in! Hiche kum ho sunga namit-phel doi choi hou, kum hijat chengsea ho chu mangcha temu’vin! Thilpha phabep beh aboldoh maitheiju hichume. Hicheho chun koi ham khat na kikichatsah theiju ahi.
13 Gij zijt moede geworden in de veelheid uwer raadslagen; laat nu opstaan, die den hemel waarnemen, die in de sterren kijken, die naar de nieuwe manen voorzeggen; en laat ze u verlossen van die dingen, die over u komen zullen.
Thumopna nakimu ho jouse hin nasuh chol bep’u ahi. Na Ashi lekhathemho jou seu, lhaseh’a thil hung lhung ding seiho chu, hoilamba gei’uva hitam? Amaho chu hung ding doh’u hen chule khonunga ahung lhung dinga konin nahuhdoh’u hen.
14 Ziet, zij zullen zijn als stoppelen, het vuur zal ze verbranden, zij zullen zichzelven niet kunnen rukken uit de macht der vlam; het zal geen kool zijn om bij te warmen, geen vuur om daarvoor neder te zitten.
Hinla amaho chu meiya kihal changpol tobangbep ahiuvin; meikouva konna amaho tah kihuh doh jou lou ding ahiuve. Ama hoa konna panpina imacha nakimu lou hel dingu, amei tinau muna jong lumsahna dinga toujong ngailouva ahitai.
15 Alzo zullen zij u zijn, met dewelke gij gearbeid hebt, uw handelaars van uw jeugd aan, elk zal zijns weegs dwalen, niemand zal u verlossen.
Chule nagol ho jouse chu, nachapan laiya patna nakivei chankhom piho chu nakanau kijah mosah’uva, alampi cheh’uva kiche mang diu, napen aw jong kijah mosah ding ahitauve.