< Jesaja 46 >
1 Bel is gekromd, Nebo wordt nedergebogen, hun afgoden zijn geworden voor de dieren en voor de beesten; uw opgeladen pakken zijn een last voor de vermoeide beesten.
Babylon te pathen ho- Bel le Nebo, chu tol lama abungin akun lhonne. Ama ni hi bong kang’a poh thethun atol manguvin ahi. Pohpo gancha teni chun poh lel jeh’in alon pi le len ahi.
2 Samen zijn zij nedergebogen, zij zijn gekromd, zij hebben den last niet kunnen redden, maar zijzelven zijn in de gevangenis gegaan.
Lim semthu teni le anei hou chu akun lhasuh un ahi. A pathen hou chun amite aveng bit jou pon, chule ami teuvin a pathen’u aveng bit jou pouve. Abonchauvin, sohchang dingin apui mang tha’uvin ahi.
3 Hoor naar Mij, o huis van Jakob, en het ganse overblijfsel van het huis Israels! die van Mij gedragen zijt van den buik aan, en opgenomen van de baarmoeder af.
Jacob chilhah hon kasei hi ngaijun lang, Israel sunga amoh them jouse, Keiman nangho napen’uva patna ka gelkhoh’u nahiu ahitai. Henga, napen masang peh’uva kavop na hiu ahitai.
4 En tot den ouderdom toe zal Ik Dezelfde zijn, ja, tot de grijsheid toe zal Ik ulieden dragen; Ik heb het gedaan, en Ik zal u opnemen, en Ik zal dragen en redden.
Na hinkhou lhung keija Keima na Pathen’u kahi ding ahi- Na kum’u ahung tah jeh’a nasam kan gei ja jong, Kasem nahiuvin, nangho kagelkhoh jing ding nahiuve. Keiman kapui leuva chule kahuhdoh ding nahiuve.
5 Wien zoudt gijlieden Mij nabeelden, en evengelijk maken, en Mij vergelijken, dat wij elkander gelijken zouden?
Keima hi koito nei tekah dingu hitam? Koi ham ka kibahpi chu?
6 Zij verkwisten het goud uit de beurs, en wegen het zilver met de waag; zij huren een goudsmid, en die maakt het tot een god, zij knielen neder, ook buigen zij zich daarvoor.
Mi phabep ho chun adangka hou le asana ho’u chu ajunsah un chule chua kona lim semthu pathen sem dingin mi aki thalah’un ahi. Ama ho chu milim anga chun akunuvin chuin hichu ahou’uvin ahi.
7 Zij nemen hem op den schouder, zij dragen hem, en zetten hem aan zijn plaats; daar staat hij, hij wijkt van zijn stede niet; ja, roept iemand tot hem, zo antwoordt hij niet, hij verlost hem niet uit zijn benauwdheid.
Ama hon alenguva apo le leuvin, chule ama hon akoilhah tenguleh, chua chun aum denin, achat loh theipoi. Akoma ga taova jong adonbut theipon, koima jong hahsatna’a ahuhdoh theipoi.
8 Gedenkt hieraan, en houdt u kloekelijk, brengt het weder in het hart, o gij overtreders!
Hiche hi sumil hih in! Lunga chingin! Themona neihon hiche hi geldoh’un.
9 Gedenkt der vorige dingen van oude tijden af, dat Ik God ben, en er is geen God meer, en er is niet gelijk Ik;
Phatchesa’a kathilboldoh ho geldoh in. Ajeh iham itileh Keima bou Pathen kahi! Keima Pathen Kahin, chule kei tobang koima aumpoi.
10 Die van den beginne aan verkondigt het einde, en van ouds af die dingen, die nog niet geschied zijn; Die zegt: Mijn raad zal bestaan, en Ik zal al Mijn welbehagen doen.
Keiman khonung thu ahung lhung ding, aguilhun masanga kahil thei nahiuve. Kagonsa, kagel chan chu bol jia kahi jeh in, hung gui lhung tei ding ahije.
11 Die een roofvogel roept van het oosten, een man Mijns raads uit verren lande; ja, Ik heb het gesproken, Ik zal het ook doen komen; Ik heb het geformeerd, Ik zal het ook doen.
Keiman Solam gam'a kona vacha leng gang tah ne hattah chu kakouva- gamla tah gam'a konna lamkai khat hungin tin chule katepna banga abol ding ahi. Keiman kabol ding ahi kanati chu, Kabol tei ding ahi.
12 Hoort naar Mij, gij stijven van harte, gij, die verre van de gerechtigheid zijt!
Mi louchal ho, thilpha bolna dinga gamla tah’a umho, kasei ngaijuvin.
13 Ik breng Mijn gerechtigheid nabij, zij zal niet verre wezen, en Mijn heil zal niet vertoeven; maar Ik zal heil geven in Sion, aan Israel Mijn heerlijkheid.
Ajeh iham itileh thil ijakai adih bolna dinga kigosa um kahi, agamla tah ding hijo louvin, tu tua ding kasei ahi. Keiman Jerusalem kahuhdoh nomin, chule Israel henga kaloupina kavet sah ding ahi.