Jesaja 22

1 De last van het dal des gezichts. Wat is u nu, dat gij altegader op de daken klimt?

Azawn hnuksakhaih kawng pongah thuih ih lok mah, Tih mah maw raihaih ang paek o moe, imphu nuiah na dawh o boih?

2 Gij, die vol van groot gedruis waart, gij woelige stad, gij, vrolijk huppelende stad, Uw verslagenen zijn niet verslagen met het zwaard, noch gestorven in den strijd.

Lokpunghaih hoi kahraw parai atuenh hoiah kakoi vangpui, nawmhaih vangpui, hum ah kaom nang ih kaminawk loe sumsen hoiah hum o ai, misa angtuk naah doeh dueh o ai.

3 Al uw oversten zijn te zamen weggevlucht; zij zijn van de schutters gebonden, allen, die in u gevonden zijn, zijn samengebonden, zij zijn van verre gevloden.

Nangcae ukkungnawk loe nawnto cawnh o, nihcae loe kalii kaat kop kaminawk mah naeh o; nangcae thung ih kaminawk loe ahmuen kangthla ah cawnh o, toe nihcae to naeh o boih.

4 Daarom zeg ik: Wendt het gezicht van mij af; laat mij bitterlijk wenen; dringt niet aan, om mij te troosten over de verstoring der dochteren mijns volks.

To pongah kaimah, Kai hae na caehtaak ah; palungnat hoi ka qah han vop; kai kaminawk ih canunawk loe amro o boeh pongah, kai pathloep hanah azom hmah, tiah ka naa.

5 Want het is een dag van beroering, en van vertreding, en van verwarring van den Heere, den HEERE der heirscharen, in het dal des gezicht, een dag van ontmuring des muurs, en van geschreeuw naar het gebergte toe.

Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah, hnuksakhaih paek ih azawn ah raihaih, khok hoiah atithaih, poek anghmang suthaih, sipae amtimsakhaih hoi maenawk hanah hangh thuihaih ani to suek boeh.

6 Want Elam heeft den pijlkoker genomen, de man is op den wagen, er zijn ruiters; en Kir ontbloot het schild.

Elam kaminawk loe kalii to avak o moe, hrang lakok angthueng kaminawk, hrang angthueng kaminawk hoi nawnto angzoh o; Kir kaminawk loe misa angvaenghaih hmuen to aken o.

7 En het zal geschieden, dat uw uitgelezen dalen vol wagenen zullen zijn, en dat de ruiters zich gewisselijk zullen zetten ter poorten aan.

Na koeh koek ih azawnnawk loe hrang lakoknawk hoiah koi moe, hrang angthueng kaminawk doeh vangpui sipae khongkha taengah koi o mong boeh.

8 En hij zal het deksel van Juda ontdekken; en te dien dage zult gij zien naar de wapenen in het huis des wouds.

Judah pakaahaih to takhoe pae ving, to nathuem ah nang mah maiphaw suekhaih taw thung ih im to na khet.

9 En gijlieden zult bezien de reten der stad Davids, omdat zij vele zijn; en gij zult de wateren des ondersten vijvers vergaderen.

Amrohaih hoiah kakoi David ih vangpui to na hnu o tih; aloih bang tuili ih tui to nawnto na doh o tih.

10 Gij zult ook de huizen van Jeruzalem tellen; en gij zult huizen afbreken, om de muren te bevestigen.

Jerusalem ih imnawk to na kroek o ueloe, kacak sipae to sak hanah imnawk to na phrae o tih.

11 Ook zult gij een gracht maken tussen beide de muren, voor de wateren des ouden vijvers; maar gij zult niet opwaarts zien op Dien, Die zulks gedaan heeft, noch aanmerken Dien, Die dat van verre tijden geformeerd heeft.

Kangquem tuili hoi tacawt patungh ih tui doeh, vangpui sipae hnetto salakah sah o tih; toe to toksah kami to na khen o ai, canghnii hoi toksah kami ah kaom anih to khingyahaih na paek o ai.

12 En te dien dage zal de Heere, de HEERE der heirscharen, roepen tot geween, en tot rouwklage, en tot kaalheid, en tot omgording des zaks.

To na niah qahhaih, palungsethaih, lu sam aahhaih, kazii angzaeng hanah misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah kawk;

13 Maar ziet, er is vreugde en blijdschap met runderen te doden, en schapen te kelen, vlees te eten, en wijn te drinken, en te zeggen: Laat ons eten en drinken, want morgen zullen wij sterven.

toe khenah, anghoehaih hoi poeknawmhaih, maitaw tae hoi tuunawk to bohhaih, moi caakhaih hoi misurtui naekhaih to oh; nae o si loe, caa o si, aicae loe khawnbang ah a dueh o tih boeh, tiah na thuih o lat.

14 Maar de HEERE der heirscharen heeft Zich voor mijn oren geopenbaard, zeggende: Indien ulieden deze ongerechtigheid verzoend wordt, totdat gij sterft! zegt de Heere, de HEERE der heirscharen.

Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah, Na dueh o ai karoek to hae zaehaih hae ciimsak thai mak ai, tiah ka thaih hanah ang thuih.

15 Alzo zegt de Heere, de HEERE der heirscharen: Ga heen, ga in tot dien schatmeester, tot Sebna, den hofmeester, en spreek:

Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah, Hmuenmae pakuemkung, siangpahrang im khenzawnkung, Sebna khaeah caeh ah loe hae tiah thui paeh, tiah ang naa.

16 Wat hebt gij hier, of wien hebt gij hier, dat gij u hier een graf uitgehouwen hebt als die zijn graf in de hoogte uithouwt, die een woning voor zich op een rotssteen laat aftekenen?

Hmuensang ah nangmah hanah tangqom to na takaeh moe, na oh haih hanah tangqom to thlung nuiah na thuk, nangmah hanah haeah tangqom sah kami nang, hae ahmuen ah timaw na sak? Hae baktih hmuen sak hanah mi mah maw sakthaihaih akaa to ang paek?

17 Zie, de HEERE zal u wegwerpen met een mannelijke wegwerping, en Hij zal u ganselijk overdekken.

Khenah, Aw thacak kami, Angraeng mah a thacakhaih hoiah na naeh ueloe, nang to takhoe ving tangtang tih boeh.

18 Hij zal u gewisselijk voortrollen, gelijk men een bal rolt, in een land, wijd van begrip; aldaar zult gij sterven, en aldaar zullen uw heerlijke wagenen zijn, o gij schandvlek van het huis uws heren!

Anih mah kalen parai prae thungah, pungpalung baktiah tha hoiah na paloep tih; nang loe to ah na dueh tih, na lensawkhaih hrang lakok doeh to ah pong sut ueloe, na angraeng im ah azathaih na omsak tih.

19 En Ik zal u afstoten van uw staat, en van uw stand zal Hij u verstoren.

Na toksakhaih ahmuen hoiah nang to kang haek moe, nang doethaih ahmuen hoiah kang takhoe ving han.

20 En het zal te dien dage geschieden, dat Ik Mijn knecht, Eljakim, den zoon van Hilkia, roepen zal.

To na niah loe Hilkiah capa, ka tamna Eliakim to ka kawk han;

21 En Ik zal hem met uw rok bekleden, en Ik zal hem met uw gordel sterken, en uw heerschappij zal Ik in zijn hand geven; en hij zal den inwoneren te Jeruzalem en den huize van Juda tot een vader zijn.

anih hanah nang ih kahni to kang khuksak moe, nang ih kazii to kang zaengsak pacoengah, na ukhaih to anih khaeah ka paek han; anih loe Jerusalem ah kaom kaminawk hoi Judah imthung takohnawk hanah ampa ah om tih.

22 En Ik zal den sleutel van het huis van David op zijn schouder leggen; en hij zal opendoen, en niemand zal sluiten, en hij zal sluiten, en niemand zal opendoen.

Anih ih palaeng nuiah David imthung takoh ih cabi to ka koeng han; anih mah paong ih loe mi mah doeh khaa thai mak ai; anih mah khah ih loe mi mah doeh paong thai mak ai.

23 En Ik zal hem als een nagel inslaan in een vaste plaats; en hij zal wezen tot een stoel der eer voor het huis zijns vaders.

Kacak ahmuen ah ka takhing ih sumdik baktiah anih to ka caksak han; anih loe ampa imthung takoh hanah lensawk angraeng tangkhang ah om tih.

24 En men zal aan hem hangen alle heerlijkheid van het huis zijns vaders, der uitspruitelingen en der afkomelingen, ook alle kleine vaten, van de vaten der bekers af, zelfs tot al de vaten der flessen.

Ampa im lensawkhaihnawk, a caanawk hoi anih ih canawknawk, kathoeng kue laomnawk, kathuk laomnawk hoi boengloengnawk loe anih nuiah ni bang o boih tih.

25 Te dien dage, spreekt de HEERE der heirscharen, zal die nagel, die aan een vaste plaats gestoken was, weggenomen worden; en hij zal afgehouwen worden, en hij zal vallen, en de last, die daaraan is, zal afgesneden worden; want de HEERE heeft het gesproken.

To na niah loe, Misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; kacak ahmuen ah ka takhing ih sumdik to angphong tih, angkhaek ueloe, krah ving tih boeh; a nuiah kaom hmuen kazit doeh takroek pae pat tih boeh, tiah Angraeng mah thuih boeh.