Jesaja 21
1 De last der woestijn aan de zee. Gelijk de wervelwinden in het zuiden henen doorgaan, zal hij uit de woestijn komen, uit een vreselijk land.
Tuipui taeng ih praezaek kawng pongah thuih ih lok loe, aloih bang hoi kasong takhi kamhae baktih toengah, prae tuh kami loe zitthok praezaek hoiah angzoh.
2 Een hard gezicht is mij te kennen gegeven: die trouweloze handelt trouwelooslijk, en die verstoorder verstoort; trek op, o Elam! beleger ze, o Media! Ik heb al haar zuchting doen ophouden.
Zitthok hnuksakhaih loe kai khaeah amtuengsak; aling thaih kami mah aling moe, kalomh thaih kami mah a lomh. Aw Elam kaminawk, caeh o tahang ah! Aw Media kaminawk, takui oh! To vangpui thungah kaom hanghaihnawk boih ka boengsak han boeh.
3 Daarom zijn mijn lendenen vol van grote krankheid, bange weeen hebben mij aangegrepen, gelijk de bange weeen van een, die baart; ik krom mij van horen, ik word ontsteld van het aanzien.
To pongah ka kaeng loe nat parai; nongpata caa tapen tom nathuem ih kana baktiah, nathaih mah ang naeh; thaihaih naa loe thazok sut boeh; ka mik doeh amtueng ai boeh.
4 Mijn hart dwaalt, gruwen verschrikt mij, de schemering, waar ik naar verlangd heb, stelt Hij mij tot beving.
Ka palungthin loe tasoeh, zithaih mah ang tasoehsak; ka zing kong ih khoving doeh, kai hanah tasoehhaih ah ni oh boeh.
5 Bereid de tafel, zie toe, gij wachter! eet, drink; maakt u op, gij vorsten, bestrijkt het schild!
Caboi to suek o moe, im toep kami maeto doeh suek o boeh; caak o moe, naek o boeh; nangcae angraengnawk, angthawk oh loe, misa angvaenghaih hmuen to tasii nok oh!
6 Want aldus heeft de Heere tot mij gezegd: Ga heen, zet een wachter, laat hem aanzeggen, wat hij ziet.
Angraeng mah hae tiah ang thuih, Caeh ah loe, misa toep kami to suem ah, anih mah a hnuk ih hmuen to thui nasoe.
7 En hij zag een wagen, een paar ruiters, een wagen met ezels, een wagen met kemels; en hij merkte zeer nauw op, met grote opmerking.
Anih mah hrang angthueng kami hnetto hoi hrang lakok maeto, laa hrang lakok maeto, tahnogsawk hrang lakok maeto hnuk naah, anih mah acoehaih hoiah toep;
8 En hij riep: Een leeuw, Heere! ik sta op den wachttoren geduriglijk bij dag, en op mijn hoede zet ik mij ganse nachten.
to naah misatoep kami mah, Kaipui baktiah hang moe, ka Angraeng, kai loe, anghak ai ah khodai ah misa ka toep; khoving ah doeh aqum puek misatoephaih ahmuen ah ka oh, tiah a naa.
9 En zie nu, daar komt een wagen mannen, en een paar ruiters! Toen antwoordde hij, en zeide: Babel is gevallen, zij is gevallen! en al de gesneden beelden harer goden heeft Hij verbroken tegen de aarde.
Khenah, hrang lakok angthueng kaminawk loe hrang angthueng kami hnetto hoi nawnto angzoh o. Anih mah, Babylon loe amtim boeh, amtim boeh! Sak cop ih angmah ih sithaw krangnawk loe long ah vah boih boeh, tiah a thuih.
10 O mijn dorsing, en de tarwe mijns dorsvloers! wat ik gehoord heb van den HEERE der heirscharen, den God Israels, dat heb ik ulieden aangezegd.
Aw cang ka tithaih ahmuen, imcih pong ih cang, misatuh kaminawk ih Angraeng, Israel caanawk ih Sithaw khae hoi ka thaih ih hmuen to kang thuih.
11 De last van Duma. Men roept tot mij uit Seir: Wachter! wat is er van den nacht? Wachter! wat is er van den nacht?
Dumah kawng pongah thuih ih lok loe, Kami maeto mah, Misatoep kami, khoving ih tok loe kawbangmaw oh? Misatoep kami, khoving ih tok loe kawbangmaw oh? tiah Seir hoiah ang kawk.
12 De wachter zeide: De morgenstond is gekomen, en het is nog nacht; wilt gijlieden vragen, vraagt; keert weder, komt.
Misatoep kami mah, Khodai tom boeh moe, kho doeh ving tom boeh; lokdueng han na koeh o nahaeloe, dueng oh; amlaem oh loe, ang zo o let ah, tiah pathim pae.
13 De last tegen Arabie. In het woud van Arabie zult gijlieden vernachten, o gij reizende gezelschappen van Dedanieten!
Arabia kawng pongah thuih ih lok loe, Aw kholong caeh Dedan kaminawk, nangcae loe Arabia taw ah anghak oh.
14 Komt den dorstige tegemoet met water; de inwoners des lands van Thema zijn den vluchtende met zijn brood bejegend.
Tema kaminawk, tui anghae kaminawk hanah tui to sin pae oh loe, kaproeng kaminawk hanah buh to paek oh.
15 Want zij vluchten voor de zwaarden, voor het uitgetrokken zwaard, en voor den gespannen boog, en voor de zwarigheid des krijgs.
Nihcae loe sumsen, sumsen aphonghaih, kalii anuenghaih hoi kanung parai misa angtukhaih thung hoi kacawn kami ah oh o.
16 Want alzo heeft de HEERE tot mij gezegd: Nog binnen een jaar, gelijk de jaren eens dagloners zijn, zo zal de heerlijkheid van Kedar ten ondergaan.
Hae tiah Angraeng mah kai khaeah thuih, Tangka hoi thlai ih tamna toksakhaih saning to kroek pae baktih toengah, saningto thungah, Kedar vangpui lensawkhaih to azaem tih boeh.
17 En het overgebleven getal der schutters, de helden der Kedarenen, zullen minder worden, want de HEERE, de God Israels heeft het gesproken.
Kanghmat kalii sin kaminawk hoi thacak Kedar misatuh kaminawk loe, kami tamsi o tih, tiah thuih; Israel Angraeng Sithaw mah to tiah thuih boeh.
